#TANITIM:
öncelikle daha yeni yeni yazmaya başlıyorum ve simdi size o yazdıklarımdan bir kısım sunacağım umarım hoşunuza gider.
Sude:17 yaşında beyaz tenli kızıl saçlı 160 boyunda kahverengi gözlü bir kız
Mert:20 yaşında esmer siyah saçlı 180 boyunda kahverengi gözlü erkek karakter
evli değiller sadece birlikte yaşıyorlar olay istanbul kadıköyde geçiyo
iyi okumalar :)
#HİKAYE
Ona sarıldığımda hareket etmedi korkmustu tir tir titriyordu.Derin bir iç çekti biraz da olsun rahatlamıtı.Yanda açık kalan pencerden akşamın tatlı sıcaklığı geliyordu,onun teni ise buz gibiydi.Kendisinin de bi' farkı yoktu buz kesilmişti adeta,öylece hareket etmeden duruyordu.
Kollarımı beline doladım.
-"Korkma!"diye mırıldandım kulağına.
-"Korkma! biz birbirimize aitiz."dedim.Kendi kelimelerimin doğruluğuyla bir andan ürpermiştim.Bu an öyle kusursuz ve güzeldiki ondan süphe duymanın imkanı yoktu.Çok korkmuştu belliydi,üzerinde şoku halen atlatamamıştı.Dayanamayıp sımsıkı sarıldı boynuma.Sevdiğimin kalp atışlarını benliğimin en derinlerinde hissediyordum artık.
-"Sonsuza kadar."diyerek onayladı beni.Hemen ardından soğuktan çatlamış iyileştirilmeyi bekleyen sımsıcak dudakları benim dudaklarını bulmuştu.Nihayet dedim içimden onu öpmeyi öyle istiyordum ki her geçen saat boğazım alev alev yanıyordu.Onu ise ilk defa bu denli tutkulu görmüştüm.Şokun etkisinden kurtulmuştu artık,korkmuyordu belliki.Çekti dudaklarını kulağıma yaklaştı
-"Seni seviyorum"diye fısıldadı kulağıma.Döndü ve benimde kendimi ifade etmeme izin vermeden birkez daha öptü beni.Kollarımın arasında uyumuştu,sanırım mutluluğun asıl kavramı buydu benim için.
İrkildim,hava aniden öyle soğumuştuki tüylerim diken diken olmuştu.Pencereler birbirine çarpıyor,rüzgar öylesine esiyordu ki camın kenarında içi içe mavi zigon sehpanın üzerinde duran Türk çinisi desenli vazo daha fazla direnemeyip devrildi ve kırıldı.Mutluluğum uyanmamıştı,narince kalkıp bir battaniye aldım.Üstüne örttüm ve arkasına sıvıştım.Belinlen sardım bu defa onu.Öyle sıcaktı ki vücüdü bir an için ateşi varmı diye sorguladım kendimi.Hayır yoktu,bu kendini güvende hissettiğinde hep olurdu.Göz kapaklarım bütün gün açılıp kapanmaktan çok yorulmuştu kim bilir kaç milyon kez yaptılar bu döngüyü açıl ve kapan.Sanırım uykumun ağırlığından böyle saçma şeyler düşünüyordum dayanamadım sevgilimin omzuna ufak bir öpücük kondurdum.Sanırım hissetmişti bana döndü sarıldı sımsıkı başımı göğsüne bastırdı.Çok büyük değildi göğüsleri ama bir yastık görevi görmüyor da değildi.
-"Yaramazlık yok"dedi bana.Güldüm.O uykulu ama dünyalar güzeli gülümsemesiyle karşılık verdi bana.
-"Seni seviyorum"dedi.Sağ göğsüne ufak bir öpücük kondurup uykuya daldım.Uyandığımda yanımda değildi.Çok korktum biran için.Telefonumda cebimde değildi.Yatakta birsüre debelenip çarşafı başıma geçirdikten sonra gülerek geldi.
-"Bunu mu arıyosun aşkım"dedi.Acaba bilmeden bi boklar yemişmiydim şimdi daha da fazla korkuyordum neyseki uzun sürmedi.Kalkıp yüzümü yıkamaya gidiyordumki gözüm mutfağa kaydı.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
okuduğunuz için teşekkür ederim herbirinize votelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum eğer siz isterseniz devam ettirebilirim.
