It Might Be You (JhoBea)

Officially Yours ❤

Bea's POV

"Ji???!! Ok na ba 'tong suot ko?" hindi mapakaling tanong ko sa kanya.

"Ok na yan. Kahit na ano namang isuot mo ikaw parin naman ang gwapo sa paningin ni Maddie ehh." sagot sya. 

Ayos na sana eh kaso nga lang umarte pa sya na sumuka pagtapos nyang sabihin yon.

"LECHE ka JIA MORADO!!! Tinatanong kita ng matino." sabi ko at ibabato ko na sana ang hawak kong kahot sa kanya kaso naalala ko mas mahalaga pa nga pala ito kesa sa buhay nya. 

"ANO? Sige nga kung matapang ka ibato mo sakin yang hawak mo!!??" pang-aasar nya pa. 

KAya kinuha ko yung suklay ma nandito sa drawer ko ay binato sa kanya. Kaya agad syang tumakbo palabas ng kwarto ko at naiwan na akong mag-isa.

Bumalik ako sa pagkakaupo sa barap ng salamin at parang baliw na kinakausap ang sarili ko. 

"Maddie. mahal na mahal kita kaya sana tanggapin mo na itong singsing na ito." 

"Mads? Will you be my girl?" 

"Maddie. Please give me a chance na mapatunayan sa iyo ang pagmamahal ko." 

"ARRRGGG!! Whatthe FVCK!!!" sigaw kosa sobrang inis.

Bakit di ako makapag-isip ng matiniong sasabihin ko?? Arrggg!!

*Tok tok tok. 

"Come in!!" at nakita kong pumasok si Jho. 

"Ahhmm. Naistorbo ba kita?" tanong nya at yumuko. 

Bakit ba sya ganyan makitungo sa akin. Sa tuwing tatanungin o kakausapin nya ako lagi nalang syang yuyuko at hindi makatingin ng diretso sa akin. Ano bang problema nya?

"Hindi naman. Ahhmmm....... Actually.... gusto narin sana kita kausapin." panimula ko at tumayo papunta sa bed ko. Pero nakaharap parin ako sa kanya.

"About what Bea?" tanong naman nya pero di parin makatingin ng diretso sa akin. 

Pinagmasdan ko lang syang lumakad papunta sa kama nya at nakita kong may kinuha sya mula sa loob ng closet nya. 

"Ang totoo... Magpapatulong lang sana ako sayo.. Pwede ba??" tanong ko ulit pero this time tumingin na sya sa akin.

"Sure ano ba yun?" at lumakad na sya palapit sa akin. I found out na naging interested ata sya sa itatanong ko sa kanya. 

"Ahhmm. Balak ko na kasing tanungin si Mads... if pwede na bang maging kami. But I can't composed my words kasifor her ehhh. Pwede mo ba akong tulungan??? Pleaseee." pagmamakaawa ko sa kanya.

This time ay napayuko nanaman sya. Kahit na hindi nya sabihin ay alam ko na nalulungkot sya. But for what? Dahil sa nalaman nya na I want to be with Mads na?.... At the first place meron naman na syang Marci, kaya bakit pa sya malulungkot?

"Are you ok?" tanong ko.

"O-Ok lang." she composed herself bago ulit magsalita.

"Sabihin mo lang yung mga bagay na gusto mong sabihin sa kanya. Don't hesitate if magkamali ka... o mautal ka. Because the most importatn thing is maramdaman nya na mula sa puso mo yung mga salitang sasabihin mo. Kasisa para sa amin ang pinakamahalaga ay yung taong magsasabi sa amin ng mga salitang yon ay totong mahal kami.... yung kaya kaming ipaglaban at  hindi agad agad kaming isusuko dahil lang sa isang pagkakamali na nagawa namin." sagot nya.