Στη σκέψη παλεύουν οι λέξεις να βρούνε τον τρόπο,
να πούνε όσα φωνάζουν τα μάτια.
Όσα με δάκρυα κυλάνε στο στόμα και κόπο,
όσα στην άμμο χτίζουν παλάτια.
Κι εγώ ο μικρός στα χείλη κρατάω δυο λόγια,
σαν σκήπτρα ιερά σαν θεία οπτασία.
Κι όσο γυνάνε και τρέχουν ρολόγια,
θα ψάχνω στον κόσμο να βω την ουσία.
Δημήτρης Μπονόβας
