Άψυχα πλήκτρα, φάλτσες μελωδίες.
Σαν ήχος από χαμένη ανάμνηση.
Ένα βλέμμα από δύο μάτια που δεν ξέρεις που κοιτάνε.
Ο χτύπος μιας καρδιάς που ράγισε.
Μου λείπεις...
Κι είναι τόσο αληθινό που κυλάει στις φλέβες.
Δαγκώνει κάθε κύτταρο.
Οι λέξεις που ποτέ δεν σου είπα.
Μέσα μου κρατούσα, κρατούσα πολλά.
Μου λείπεις...
Δημήτρης Μπονόβας
