Peçeneqlərin Oyanışı

Xəncər Bəlası (8.bölüm)

Basqın yerində yol hazırlığı davam edirdi.Basat Qorxmaza dedi:

-Qorxmaz sən buraya necə gəldin?
Qorxmaz gülərüzlə:
-Ovdan qayıdırdım.Bir ocaq tüstüsü gördüm.Özüm də ovda bir şey tuta bilməmişdim.Ac olduğum üçün tüstü gələn tərəfə getdim.Dedim ki,mənidə süfrələrinə qəbul edərlər.
Basat:
-Sonra?
Qorxmaz:
-Sonra bu mənzərə ilə qarşılaşdım.Savaşmağa başladım.İldırımın iplərini açmaq istədik də arxadan vuruldum.Huşumu itirdim.
Basat gülərək:
-Özündən muğayat ol!
Bunu deyərək,Basat Qorxmazdan ayrılıb,atına minir.Alplara qışqırır:
-Hazırsınız?
Alplar:
-Bəli bəyim!Hazırıq!
Buğac,Baturu ata mindirir.Hərkəs hazır,yola hazırkən,Batur dillənir:
-Pusatlarınızı götürdünüzmü?
Alplar söyləyir:
-Bəli bəyim!
Batur:
-Xəncərim?
Heç kimdən səs çıxmır.Basat dedi:
-Dəmir!Qorxmaz!Düşün!Bir baxın xəncər hardadır.
Alplar atdan enirlər,lakin tapa bilmirlər.
Alplar haraylayırlar:
-Burada yoxdur bəyim!
Batur dilləndi:
-İldırım!Batıxan!Görüm sizi! yada Batıxan sən axtarma yaralısan.Alptuğ düş.

İldırım və Alptuğ da gedirlər,ancaq tapa bilmirlər.Buğac atdan enərək,sinirlə:
-Sizin mən....!Bidənə xəncəri tapa bilmədiniz!

Bunu deyərək,Buğac da,alplar da axtarmağa başlayır.Yenə bir səs gəlmir.Sonra Basat da atdan enir.İldırım başıaşağı xəncəri axtarır.Birdən basqın yerindən uzaqlaşır.Alptuğun ayağı daşa ilişir,ölü bir əsgərin üzərinə düşür.
Alptuğ əsgəri sinirlənib,itələyir.Birdən əsgərim altın da qalmış,xəncəri gördük də,qışqırdı:
-Tapdım! Tapdım!
Bu an Dəmir də qışqırır:
-Ay Başım!
Buğac dilləndi:
-Noldu?
Dəmir:
-Xəncəri axtaran da başımı qaldırmamışam.
Buğac gülərüzlə:
-Özündən muğayat ol!
Basat :
-Tapdın mı Alptuğ?
Alptuğ:
-Tapdım bəyim!
Bu zaman İldırım da qışqırır:
-Məndə tapdım!
Alptuğ və İldırım tapdıqları xəncərləri götürürlər.Hərkəs Baturun ətrafına toplanır.Buğac xəncərlərə baxır,deyir:
-Xəncərlərin ikisi də eynidir.
Dəmir:
-Anlamadım.Onda O, Bizanslı əsgərdə Peçeneq işarəsi olan,xəncərdən istifadə edir?
Batur dillənir:
-Dəmir alp ağaca dəyib,olan-qalan ağlını da itirmisən.Biri itirdiyimdi,o biri indi düşüb.
Turqut:
-Anladım bəyim.Onu anlamadım ki,İldırım qardaş haradadır?
Bu vaxt bir səs gəlir:
-Yardım edin!
Basat təlaşla:
-Bu səs Qorxmazın səsidir!Batıxan!Sən burada,Baturun yanında qal!
Batıxan:
-Baş üstə!
Basat,Buğac və alplar səs gələn tərəfə üz tuturlar.Görürlər ki;Qorxmaz bataqlıq da batıb,çıxa bilmir.Alptuğ dilləndi:
-Necə düşmüsən ora qardaş?
Qorxmaz:
-Başıaşağı xəncəri axtarırdım.Birdən çox uzaqlaşdım.Geri qayıdarkən bir an düşdüm.
Basat:
-Alplar bir başınızı qaldırın!Bu necə alplıq?Yaxşı ki,sən də başını Dəmir kimi,ağaca vurmamısan.
Dəmir yerdə bir ağac budağı görür.Əlinə götürür və deyir:
-Bununla Qorxmaz qardaşı qurtara bilərik!
Buğac gülərüzlə:
-Ağaca dəymək sənə yarayıb.Bunu sən mi fikirləşdin Dəmir?
Dəmir:
-Bəli bəyim.
Qorxmaz bataqlıqdan çıxarılır və qayıdılır.
Batur yanında ki,Batıxana dedi:
-Batıxan yaraların hələ tam sağalmayıb.Niyə köməyə gəldin?Birdən yenə yaralansaydın nolacaqdı?
Batıxan gülərüzlə:
-Tanrı mənə bəyim üçün savaşaraq ölməyi də nəsib etsin.
Batur:
-Sağ ol! Var ol!
Bu zaman alplar gəlir.Batıxan Qorxmazı görücək,dedi:
-Noldu qardaş sənə?
İldırım:
-Böyük bir şey olmayıb.
Bu an Buğac sinirlə dedi:
-Artıq yola düşək.Bu bəd yerdən qurtulaq!Çox vaxt itirdik!Batur da yaralıdır.Onu Bilgə bəyə aparmalıyıq.
Basat dedi:
-Düz deyir.Cəld atlara!
Hərkəs ata minir,yola düşür,ancaq ocağı söndürmək yaddan çıxılmışdı.