Peçeneqlərin Oyanışı

Hüzn (10.bölüm)

Bizans əsgərləri Dorostolona çatır.Gördüklərini vəzirə deyirlər.Vəzir Dukasın otağına gəlir.Tristian Dukas taxtın da oturmuş,nələrisə fikirləşirdi.Vəzir görüşdükdən sonra deyir:
-Əsgərlərimiz basqın yerini meşə də tapıblar.
Dukas taxtındam cəld qalxaraq

sinirlə:
-Sonra noldu?
Vəzir:
-Əsgərlərimizi öldürülüblər,amma kimin etdiyinə dair bir şey tapa bilməyiblər.Bir yaralı əsgər gətiriblər.Onun da oyanmağı Tanrıya qalmışdır.
Dukas:
-Demək,meşə də.Ərazi baxımından bunu ya quldurlar edib,ya da Türk'lər.Əsgərin oyanması Tanrıya qalıbsa,bizim o qədər vaxtımız yoxdur.Şəhərə karvan gedib-gəlməlidir.Ticarət lazımdır!Bu şərəfsizliyi edən də ,hər zaman edəcək.Kimin etdiyini bilib,cəzasını verməliyik.Bunan da tək yolu var!
Vəzir:
-Nədir əfəndim?
Dukas:
-Yeni bir karvan hazırlannsın!Karvanın içinə əsir geyimin də əsgərlər qoyun!Karvan qorucuların sayı  çoxadılsın!Karvandan biraz geridə Bizans əsgərləri olsun!
Vəzir:
-Hər şeyi anladım da ustad Dukas,amma karvanın içinə,əsir geyimli əsgər niyə qoyuruq?
Dukas:
-Yadında saxla Tiberius (Vəzirin adı)!Bunu edən quldurlar olsa,əsirlərin göz yaşına baxmadan öldürəcək.Amma Türk'lər yox!
Vəzir soruşdu:
Səbəbi nədir ustad Dukas?
Dukas:
-Çünki,Türklər əsirlərə yaxşı baxır,onları öldürmürlər.
Vəzir:
-O zaman karvan sabah yola düşəcək.
Dukas:
-Tanrı onları qorusun.
Vəzir artık valinin yanından ayrılır və karvan hazırlıqları görməyə başlayır.

Buğac bacısı Diləyi ayağa qaldırır və dedi:
-Sadəcə yaralıdır bacı!
Dilək göz yaşlarını tuta bilməyib,çadırına qaçır.

Basat yenidən sinirlənir.Qılıncı çıxardıb,yere sancır və çadırına gedir.Buğac üzünü Basatın alplarına tutaraq dedi:
-Dəmir!Qorxmaz!Bəyinizi tək qoymayın!
Dəmir və Qorxmaz da Basatın arxasıyca gedir.Buğac davam edir:
-İldırım Alp!Diləyin yanına get!Olanları ona danış!Hər şeyi sən yaxşı bilirsən.Batıxan sən burada;Aybikə xanım və Qara Boranın yanında qal!

İldırım özünə gələ bilmir.Batıxan onun yerinədə "Baş üstə"deyir.Buğac üzünü alplarına tutaraq:
-Siz də çadırınıza gedin.Mən də gedirəm.Tanrımıza dua edək!Edək ki,qardaşım ayaqlansın.
Buğac da bu vəziyyətə pis olur,lakin bildirmir.Buğacın belə vəziyyətə dözümlülüyü,Qara Boranın diqqətini çəkir.Buğac ayrılır.İldırım hələ Diləyin yanına getməmişdi.Batıxan İldırımı tərpədib,qulağına pıçıldadı:
-Sənin üçün şans ola bilər qardaş!
İldırım Diləyi ilk gördüyündən sevdalanmışdı,lakin Batura deməyə cəsarəti yox idi.Diləyində ona qarşı hislərinin olub-olmamasında şübhə edirdi.Sonda Diləyim çadırına tərəf gedir.Qara Boran,Aybikə xanımı qaldırıb dedi:
-Tanrıdan ümid kəsilməz.Oğlumuz sağalar.
Aybikə xanım söyləyir:
-Boran bəy Batur bizim çadırımız da qalsın.Bilgə bəy orada müalicə edər.
Qara Boran:
-Yaxşı xanım.Sən indi çadırımıza get! Mən oğlumuzu gətirəcəm.
Aybikə xanım çadıra,Qara Boran Bilgə bəyin yanına gedir.Bilgə bəyin çadırına girir.

Oğlunun yaralarını sarıqlı vəziyyət də görür.Üzünü Bilgə bəyə tutub deyir:
-Bilgə vəziyyəti necədir?
Bilgə bəy qanlı əllərini yuyur və söyləyir:
-Baturun iki ayağına da dərin ox girib.Oxu çıxartmaq biraz çətin oldu,çünki dərinə batmışdı.Qolun da ki,ox yarası o qədər də böyük deyil,amma sinəsindən ağır yara alıb.
Qara Boran bunu eşidicək sarsılır.Yıxılacaqkən, Bilgə bəy onu tutur və qışqırır:
-Qara Boran!Alplar!
Batıxan bunu eşidir və çadıra daxil olur.
Bilgə bəy:
-Batıxan alp yardım et!
Dizüstə olan Qara Boran ayağa qaldırılır.
Bilgə bəy davam edir:
-Uzan bir sənə baxım Boran bəyim.
Qara Boran:
-Mənim heçnəyim yoxdur.Yəqin,aclıqdan olub.
Bilgə bəy:
-Bizi qorxutdunuz bəyim.Özünüzdən muğayat olun! Sizin üçün süfrə hazırladım?
Qara Boran:
Var ol! Birazdan yeyəcəm.Əsas Bilgə, oğlum yaşayacaqmı?
Bilgə bəy:
-Ancaq Dan (səhər)vəziyyətini deyə bilərəm.
Qara Boran:
-İcazə ver Batur bizim çadırımız da qalsın.Bizim çadırımız da müalicə edərsən.
Bilgə bəy:
-Olar,amma sayrunu(xesteni) yormayın.Dan gələcəm.

Qara Boran buna sevinirBatıxan alpları çağırır,Batur çadıra daşınır.
İldırım,Diləyin çadırına gəlir.Girməyə cəsarəti əl vermir.Sonda Diləyi səsləyir:
-Dilək xanım icazə var mı?
Dilək səsi tanıyır,göz yaşını silir və dillənir:
-Buyurasan İldırım Alp!
İldırım içəri daxil olur və deyir:
-Sizə olanları danışmağa gəlmişəm.Buğac bəyim yollayıb.
Dilək:
-Buyur gəl otur.
İldırım oturur və söhbətə başlayır:

-Karvan basqının da Batur bəyim xəncərini unudur Səhərisi gün,xəncərinin itdiyini görür.Batıxan yaralı olduğu üçün məni axtarmağa göndərir.
Dilək sözünü kəsib:
-Bunları bilirəm.
İldırım alp davam edir:
-Mən basqın yerinə vaxtında çata bilmədim.Bizans əsgərləri məndən öncə gəlmişdi.Bizanslılarla savaşıram,ancaq ulca(esir) düşürəm.Sonra Qorxmaz alp gəlir,lakin o əsir düşür.Sonra da Batur bəyim və alplar (Alptuğ və Turqut) gəlir.Alplar tutulur,bəyimi yaralayırlar.Son da Basat bəyim və Batıxan qardaş bizi azad edir.Qayıdarkən,Batur bəyim atdan yıxılır.Biz də obaya gətiririk.Dilək İldırımın necə cəsur olduğunu görür.Dilək birdən yenidən ağlamağa başlayır.Başını İldırımın sinəsinə qoyur və deyir:
-Qardaşım ölməyəcək hə İldırım Alp?
İldırım Alp bu hala sevinsinmi yoxsa üzülsünmü bilmir.Son da dillənir:
-Tanrı sağaldacaq.
İldırım ayağa qalxıb davam edir:
-Gec oldu.Mən artıq gedim.
İldırım çadırdan çıxarkən,Dilək dilləndi:
-İldırım Alp yanımda olduğun üçün təşəkkür edirəm.
İldırım:
-Xoşdur.Qutlu Tünlər
Dilək:
-Qutlu Tünlər İldırım.

İldırım çadırdan çıxır bə öz-özünə deyir:
-Bayaq,mənə İldırım alp yerinə  İldırım mı dedi?
İldırım çadırına gəlir.Batıxan uyumuşdu.Az sonra İldırım da uzanır və yuxuya gedir.

Hərkəs yatır,ancaq Qara Boran,Bilgə bəy yatmamışdı.İkisidə çadırdan çıxır və ətrafı gəzməyə başlayır.Ocağın yanında qarşılaşırlar.Bilgə bəy dilləndi:
-Yuxu yoxdur mu bəyim?
Qara Boran:
-Belə vəziyyət də necə yata bilərəm?
Bilgə bəy:
-Doğrudur.
Qara Boran:
-Sən niyə oyaqsan?
Bilgə bəy:
-Düz bir ilə yaxındır ki,oğlum Altaydan xəbər yoxdur.Hər gecə onu düşünürəm.Yata bilmirəm.
Qara Boran ümidini kəsmiş şəkildə dedi:
-Ov ona uğur gətirmədi.Tanrı onu bizə qaytarar.

Bilgə bəy və Qara Boran çadırlarına gedirlər.Aybikə xanımın Baturun saçlarına əl vuraraq ağladığını görür.

Qara Boran göz yaşlarına hakim ola bilmir.