လမင္းႀကီးရဲ႕လမင္းေလး
ဟန္ျမစ္ထဲကို ခုန္ခ်ဖို႔ အစကတည္းက အေတြးထဲ
မ႐ွိတာ ... ဒီေကာင္ေလး သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းသည္... Kai စိတ္႐ႈပ္စရာ ကိစၥ အားလံုး
ေခါင္းထဲေကာ အေတြးထဲေကာ မ႐ွိေတာ့.. .
ခုခ်ိန္သူ႔အေတြးထဲ႐ွိသည္က
ဒီေကာင္ေလး Do Kyung Soo နဲ႔
နီးစပ္ခ်င္တာ ... ရသည့္ နည္းလမ္းႏွင့္
အပိုင္ခ်ဳပ္ရန္ သူႀကိဳးစားသင့္သည္ ~
"မေနခ်င္ေတာ့ဘူး ...
ဒီေလာကႀကီးမွာ စိတ္႐ႈပ္လာၿပီ "
"အဲ့ကိစၥေလာက္နဲ႔ေတာ့ အသက္ေတာ့ အဆံုး႐ွံုး
မခံပါနဲ့ေနာ္ ~Kyungie ပါ ေသသြားလိမ့္မယ္ "
"ဘယ္လို "
"ဟုတ္တယ္ ... Kai က Kyungie အသက္ပဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသနားရင္ေတာင္
Kyungie ကို သနားပါ "
"အေပးအယူ႐ွိတယ္ "
"ဘာ အေပးအယူလဲဟင္?"
ခ်စ္မိေတာ့ သူေျပာသမ်ွ လိုက္ေလ်ာ ေပးမည္ ...
ဘာ အေပး အယူပါလိမ့္ေနာ္ ..
Kai ေျပာသမ်ွ Kyungie အတြက္
ပ်ားရည္လို ခ်ိဳမွာပါ ... ေဆးခါးဆိုလည္း
မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ မညႇိဳးပဲ ေသာက္လိုက္မွာပင္ ~
"ကိုယ္ အခုတေလာ ေနဖို႔ စီစဥ္ေပးပါ ... "
"Dorm ကို မျပန္ဘူးလား? "
"မျပန္ဘူး မေနခ်င္ဘူး မိဘ အိမ္လည္း
မျပန္ခ်င္ဘူး ~ အဲ့ေတာ့ မ႐ွာေပးရင္လည္း
ေရထဲပဲ ခုန္ခ်လိုက္ေတာ့မယ္ "
"အယ္ .. မဟုတ္ပါဘူး
Kyungie အင္အားနဲ႔ မ႐ွာေပးႏိုင္ေပမယ့္ Kyungie အိမ္မွာေတာ့ လိုက္ေနလို႔ရပါတယ္
Kai အဆင္ေျပရင္ေပါ့ "
"ေျပပါတယ္ "
ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ တစ္အိမ္တည္းေနရမွာ
အဆင္မေျပတာ႐ွိပါ့မလားေနာ့ ..
က ၿပီးေတာ့ကို လိုက္ဦးမွာ ... ကိုယ့္ ရဲ႕
ဘ၀ ကို အၿပီးသတ္ အပိုင္သိမ္းေပးပါ
Do Kyung Soo ေရ႕ ~~
"အဲ့ဒါဆို တက္ "
Kyungsoo ဆိုင္ကယ္ အေနာက္
ထိုင္ခံုေလးကို ပုတ္ျပလိုက္သည္ ~
