Hayatım boyunca vicdanın her zaman herşeyden daha önemli, daha kıymetli olduğunu öğrendiğim bir çok yaşanmışlığım oldu. Kimilerini hatırlamak için aklıma vura vura kazıyıp yıllarca ders aldığım, kimilerini hatırlamamak için kalbimin en derin parmaklıkların arkasına saklayıp, mühürlediğim...
Bazıları yok etti yüreğinde kalan en ufak ekmek kırıntısı vicdanını da.
Nasıl yaşayacağız peki? Neye tutunacağız vicdandan yoksun insanların karşısında? Neye umut bağlayacağız?
Ama bulacağız bulacağız, vicdansız insanların karşısında direnmeyi güçlü, başı dik onurlu vicdanlar yaratacağız yüreklerimiz de. Çünkü o zaman yeneceğiz kötülükten beslenen vicdanı. O zaman korkmadan umut edeceğiz.
Çünkü umut; vicdandan beslenir.
En vicdansız insan ise zerre "umut" bırakmayandır.
☘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşanmışlığın Paslı Kaleminden
Kurzgeschichten~Hala bazı güzel şeylerin yokluğu sığıyorken ceplerine bazı çocukların, o çocuklardan çalınmış şeyler adına... ~Yüreğimin paslı kelamından düşen sözcükler bunlar... ~Bazı acıların tarifi yok, olmamalı da zaten.
