Ölü Aşk Diyarları

4.Bölüm: Bekleyiş 😏😏

Medya : Kelebek gördüğü ağacın önünde ..

Sabah alarm sesiyle gözlerimi kırpıştırdım . Bugün hiç okul havasında değildim . Zaten bir hafta izin almıştım . Gelen giden bitmiyor evde içim daralıyordu . Alarmımı kapamayı unuttuğum için sabah 06.48 de uyanmak zorunda kaldım . Dilim damağım kurumuştu . En iyisi kalkıp su içmeliydim . Zar zor ovuştura ovuştura gözlerim mahmur bir şekilde paytak paytak aşağıya inmeye başladım . Mutfağa doğru düz istikamet ilerlerken tıkırtı duydum ''annecim erkenden uyandı sanırım'' diye içimden düşünürken babam'ın çalışma odasına yöneldim annem büyük ihtima orada temizlik yapıyor olmalıydı ..

'' Sende nereden çıktın '' dedi tanımadığım bir adam elim ayağım titrerken ne yapcağımı şaşırdım

'' İmdaaaaat !..''

''Seni küçük cadı sus '' dedi ama silahını çekerken bu da neyin nesiydi evimize hırsız mı girmişti . Üstelik babamın kilitli kasasıyla uğraşacağına minik kilitli dosya çekmecesiyle cebelleşiyordu . Gözlerimi kapadım ve kalbimin çarpıntısıyla titriyordum . Ve bir anda silah patladı .

'' Hayır hayır hay..'' dedim . Ama hiç birşey hissetmiyordum ki vurulmamışmıydım gözlerimi araladığımda bir adam camdan atladı . Oda kimdi karşımdaki adam yere serilmiş can çekişiyordu .

'' Kelebeğim kızım ! '' dedi annemin korku dolu sesi evde beni arıyordu . Ses veremedim dilim tutuldu . Ve kapı aralandı annem ellerini yüzüne kaparken ben hemen odama koşup 112 yi aradım .

''112 acil servis '' dedi karşıdaki bayan

''. . . '' konuşamadım sesım çıkmadı .

''Alo 112 mi acil ambulans istiyoruz '' annem beni kurtarmıştı . Konuşamadım hemen bilgisarımı aradım . Bulduğumda tüm kamera sistemlerini izlemeye koyuldum .

''Yok artık !.'' dedim gözüm faltaşı gibi açılırken küçülen göz bebeklerimle tekrar tekrar giriş çışları izledim .

''A-ama bu imkansız , kimsin sen kiiim ! '' dedim . Kendine gelen sesimle bu genç kimdi neden bizi koruyordu . Dünkü ağaca sığınan gençti yüzü yine görünmüyordu fakat kıyafetleri aynıydı . Neden buraya girdi ? Yoksa ikiside mi hırsızdı ? Peki ama o adam beni vuracağı sırada neden onu vurdu , neden vurmadan kaçmayı denemedi off offff delireceğim ..

'' Kızım ben karakola ifade vermeye gidiyorum . Sende aşağıya gel yaşın tutmadığı için aşağıda vericeksin ifadeni sonra minelere git kafanı toplamaya çalış anneciğim deyip saçlarımdan öptü annem .

''Pekala'' dedim ve üstümü değiştirip kendi kendime gülümsedim bu adamda beni ona çeken birşeyler vardı . Ama kim ki beni koruyordu .

****

''Evet memur bey hiç birini tanımıyorum '' dedim doğruları anlatarak . Kameraların bi kopyasınıda onlara verdim . Etraftaki her yerden takip ediliyordu nereye gittiği ama sol dönemeçten sonra genç görünmüyordu . Dünde oraya gitmişti sahiden de..

''Kelebek kızım sen şimdi bu adamları daha önceden hiç görmedin mi vurup kaçan adamın yüz eşgalini biliyor musun ? ''Dedi memur bey , olumsuz anlamda kafamı sağ'a sol'a salladım .

''Hasret rüzgarları çok erken esti be baba , zamansız dökülen yaprak gibi kayıp düştüm . Daha sana doyamadan dönüşü olmayan sonsuzluğa GİTTİN '' dedim iç sesimden

İfadem tamamlanmıştı . Ama minelere gidesimde yoktu . Çıktım ve ağaca doğru ilerledim . Ağaca vardığımda dün aklıma geldi . Yüzünü bile görmediğim gölge adam beni koruyordu . Bir anda dünkü sol dönemece bakıp aptalca gülümsedim ..

'' Ben denizde bir gemi dalgalar vurur beni , ben ağaçta bir yaprak rüzgar savurur beni ..''

- Hayatta bazen tek başına kalmak , mücadele etmek zordur yinede direnin arkadaşlar iyi okumalar yorumlarınızı bekliyorum .. 😊😊

- Doğa Irmak SABUNCU