3.Bölüm: Tek başıma mücadele 😑

30 7 0
                                    

''Yağmur dolusu bir bulut , damlalarını yer yüzüne akıtmadan durabilir miydi ? '' dedim kendi kendime fısıltıyla ..

''Bal surat'ım benim ''dedi mine narin arkamdan gelen sesiyle .

'' Woow tatlı cadım '' dedim arkama döner dönmez

''Başın sağ olsun kuzum '' dedi ve acıyla bir hüzün gülüşü sergiledim istemsizce .

''Mine'' dedim çaresizce

''Efendim minikkuşum ?''

''Ben bir saat sonraki cenaze töreninde ne yapacağım yuvası bozulmuş yuva arayışına geçen bir kuş gibiyim , öyle yalnız öyle kimsesiz ve çaresizim ''dedim.
Ardından bulutlar gibi göz yaşlarımı serbest bıraktım bugün şimşekler çakıyodu içimde kış kıyamet vardı ..

''Sen güçlü bir kızssın bunlarda geçicek '' dedi mine ve bana doyasıya sarıldı . Minem benim 12 yıllık can yoldaşımdı . Her zaman her yerde kanadımdı .

''Hayır mine hayır .. Güçlü değilim artık , tüm gücümü bir saat sonra toprak emip götürecek '' dedim zorluklarla konuşarak .

'' Bitanem yapma böyle biz varız hayat acı yönüyle henüz yeni başlıyor '' dedi . Sahi mine çok haklıydî yeni başlıyordu .

''Mine , Kelebek '' annemin sesi ile ikimizde göz yaşlarımızı avuç içlerine silip acılarımızı avuçlarımıza gömdük .

''Buyur anne ?..'' sesim iyice cılızlaşmıştı .

''Hadi kızım gitme vakti '' dedi canım annem

''Tamam'' dedim başımı oval halıy'a eğerek . Ardından minenin koluna girip odayı terk ettik .

''Başınız sağ olsun kelebek '' bu hacer teyzeydi . Sadece kafamı sallamakla yetindim . Beklediğimden daha fazla kalabalıktı . Ve imam geldi dua edip başladı . Evet şimdi sıra o bulutların damlalarını gökyüzünde tutup yer yüzüne salmamaktı . Başarmalıydım .

''Haklarınızı helâl ediyor musunuz ?'' dedi imam efendi sessizlik büründü sanki yeryüne sanki herkes her canlı yastaydı. Ne bir araba sesi ne kuş cıvıltısı ne çocuk sesleri nede kedi köpek sinek hiç ses yoktu .

''Helal ols...'' derken bir anda ilerdeki ağacın yanında tanık bir yüz ilişti gözüme ama emin olamadım gözlerim ağlamaktan bulanıklaşmıştı acaba görmek istediğimimi görüyordum . Çakır gözlü oğlana benziyordu . Altında mavi keten üstünde kahve rengi badi vardi saclarini yana eliyle oynayip düzeltti yüzü ifadesizdi . Göz göze geldiğimiz anında afalladı ve ağacın gövdesine sığındı . Bir iç çektim benim sığınıcak bir gövdem kalmamıştı ..

''Canım iyi misin ? '' dedi mine acımı anlayarak ve baktığım ağaca doğru baktı . Bana dönerek o ağaçta ne görüyorsun canım dedi tuhafsıyarak . Sadece tek kelimelikti gördüğüm .

''O ağaçta BABAM'ı görüyorum '' dedim ve dizlerimin üstüne çöktüm . Ben o ağacın bir dalıydım .. Ve ağaç gitti . Peki ya giderken dallarınıda düşünmüymüştü ?.

'' Anlıyorum canım '' dedi mine bana ifadesiz bakarken

''Mine Allah aşkına neyi anlıyorsun ? ''dedim öfkeme yenilerek sanki herşeyin suçlusu oymuş gibi ve dizlerimin üstünden kalkarak bir kere daha mineye parladım ve çek ellerini üstümden sakın peşimden gelmeyin siz babamı gömün ben gelmicem çünkü o ÖLMEDİ .
Koşarak perişan halimle ağaca koştum 1 metre kala nefes nefes'e durdum temkinli adımlarla ilerledim tam ağacın yamacına geldiğimde nefesimi tuttum ve kafamı yavaşca uzattım . Cenin pozisyonunda bir genç vardı . Bu kimdi ? Neden buradaydı ? düşünürken bastığım toprak kaydı ve bianda ayağım kayıp dengemi kaybederek yere düşeceğim sırada ''AAA'' dedim . Genç kafasını kaldırır kaldırmaz korkuyla gözünü açıp düşmemi engelledi . Beni tuttu bende onun hizzasında oturup kaldım . Toparlanıp kalkmam gerektiğini düşünerek harekete geçtim . Kalkarken genç adama bakmadan

''Teşekkür ederim bey efendi '' dedim net bir şekilde

''. . . '' ses vermedi . Ses gelmeyince kafamı kaldırdım . Kimse yoktu ileri sol dönemece doğru ilerlediğini gördüm ve gitti . Kimdi neden burada cenazeyi takip ediyordu hiç bir fikrim yoktu . Sonra kendime kızdım böyle bir durumda yabancı birinden banane diyerek üsküdar sahile doğru ilerledim ...

_doğairmaksbnc .

Ölü Aşk Diyarları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin