Sonsuza Dek Seninle

16

-

Aslı'dan

Doktor'um peşimi bırakmıyordu.Benim evimi nerden biliyordu.Yoksa bana takmış mıydı?Herşey bir anda değişmişti.Herkes büyümüştü.Bişeyler olmuştu.Ama bir türlü anlam veremiyordum.Bende büyümüştüm.Kendimi garip hissediyorum.Okuluma giderken birden havalı bir araç yolumu kesti. Merakla camına baktım.Ne?İçinden bir adet doktor bey çıktı?Benim yanıma geldi ve kolumdan tutarak arabasına bindirdi.Tabi ben bu sırada kolumu çekiştirmeye çalışıyordum.Bu doktor beni kaçırıyordu!

-Hey bırak beni aptal doktor!
-Madem hala beni hatırlamıyorsun tek çare bu
-Ne diyosunuz?Takık mısınız doktor bey???!!!
Sesim yükselmişti sonlara doğru.Sinirlendiği belli olurmuşçasına ellerini sıktı ve araba kullanmaya devam etti.Her geçen bir saniyede gaza daha çok yükleniyordu.

-Doktor bey yavaşlayın
Dedim en alçak çıkan sesimle.

-BEN DOKTOR DEĞİLİM!! diye bağırdı.Ama bu sefer gerçekten çok korkmuştum.Gözümden bir damla yaş akmasını engelleyemedim.Ardından diğerleride yanaklarıma hücum etmeye başladı.Birden kaşları daha az çatıldı ama gözümdeki bir damla yaşı silip

-Ağlama
Dedi.Sesi çok yumuşaktı.Gözyaşlarımı silerek gülümsedim. Bence o doktor değildi.Ama kimdi işte?

-Tamam. 

-Seni bir yere götürücem.Çok güzel bir yere.

10 dk Sonra

Çok şık bir restaurant'a gelmiştik.Ama kimse yoktu.Acaba beni kesicekler miydi?Yada testereyle beni işkence şeyi yaparak öldürücekler miydi?Yoksa derimi yüzüp halı yapıp benide etler gibi asıcaklar mıydı?Birden ışıklar kapandı.Bir fotoğraf indi aşağıdan projektör sayesinde sunum örtüsüne.Burada doktor sandığım çocukla beraberdik.Ne zaman olmuştu bu?Birbirimize bakıp gülümsüyorduk.Arkamızda çok güzel bir şelale vardı.İkinci fotoğraf geldi.Orada ise şelaleye girmiştik ve birbirimizi ıslatıyorduk.Bunlar ne zaman olmuştu ve kim çekmişti.Ayrıca başka bir gündeydik.Kıyafetlerimiz farklıydı.3. Fotoğraf ise çarprazımdaki sunum örtüsünden geldi.O zaman şelalenin yanında futbol oynuyorduk.Buda başka bir gün çekilmişti.Biz hergün oraya mı gidiyorduk?4. Fotoğraf yoktu.Birden iki tane kol bana sarıldı ve saçlarımı öptü.Beni arkaya döndürdü.4.fotoğraf ordaydı.Ben Meriç'in sırtına çıkmıştım.Birden birşey oldu.(İnme indi herhalde .sus kız çarpılcam valla)Hatırluyordum.Evet.Herşeyi.Şuan 2017 de olduğunuzuda biliyordum.

-M-Meriç!
Dedim heyecanlı sesimle.Birden gözleri pörtledi ve

-Aslı!Beni hatırlıyorsun

Dedi.Heyecanla gülümsedim.Ona koşarak sarıldım ve kafamı göğsüne yasladım.

-Çok özür dilerim.Seni seviyorum.Affet beni.
-Affediyorum.!!AFFEDİYORUM!!SONSUZA KADAR AFFEDİYORUM!!
diye bağırırken saçlarımdan öptü ve beni kolumdan çekiştirerek beni dışarı çıkarttı.Beni tanıdığım bir yola soktu.Şelale.Bir tek bizim bildiğimiz bir çimenlikleri olan şelale .Hatta fotoğrafımızı çeken adamı biryere götürüp gördüklerini unutturmuştuk.Bu işi yapan insanlar var.Yüklü miktar para da alıyorlar  tabi.Şelaleye geldiğimizde gizlice çalıların öbür yanına geçtik ve sadece bizim bildiğimiz yere gelmiş olduk.Şelalenin tam yanı ve çok güzel bir yer.Ağacımıza baktım."M❤A" yazıyordu.Altında ise "MERİÇ❤ASLI" onun altında ise "ASLI BENİM ULAN"yazıyordu.Onun altında da "MERİÇ BENİM KIZLAR" yazıyordu.Bunları ağaca kazımak çok zamanımızı almıştı.Ama buraya her geldiğimizde ağacımıza bakıyorduk.Elimi tuttu ve bana baktı.Gözleri... Beni kendimden alıyordu.Ağzı,burnu,kaşları...
Yüzü kusursuzdu.

1 Saat Sonra

Meriç ile şelalenin yanından ayrılmıştık ve arabanın yanına gidiyorduk.Yürürken düşmüştüm ve şuan Meriç'in kucağındaydım.Utanmıştım ama yürüyemiyordum.Bir yandan yürüyor birde söyleniyordu.Tam başımı göğsüne yaslamışken birden yere düştüm.Acıyla Meriç'e baktım ama o bana bakmadı.Gözleri bir tarafa takılıydı.Bende o tarafa baktım.Bir kadın bir adam ile beraber hem gülüp hemde Meriç'in profesyonel bir şekilde çizildiği tuvali bıçaklıyordu.İkisinde eli durmaksızın tuvali bıçakla parçalıyordu.Kısık kısık gülüyordu.Meriç'e tekrar baktım.Gözlerinde biraz şaşkınlık biraz alışıklık vardı.Meriç birden

-Anne
Dedi.Ne bu kadın onun annesi miydi?Meriç bana hiç annesinden bahsetmemişti.Kadın birden bize baktı Ve yüzü soldu.
-Meriç?

Dedi şaşkın Ve iğrenç sesi ile.Sonra bana kaydı gözü.Sonra birden gülümsedi ve

-Vayy.Bu kim?
Dedi.Sanane lan Yalak!
-Seni ilgilendirmez
-Oğlum.Yapma ama.
Bıçağı arkasında saklamaya çalışmıyordu.Tuvali de.
-Ben senin oğlun değilim
-yapma.Senden nefret ediyorum Ve sende benden.Ama bu beraber  gidip içmek için bir engel değil ki.Annene bir içki ısmarlarsın hem.

Diyip gülümsedi ve  göz kırptı ardından adamı bırakıp Meriç'in yanına gülümseyerek gitti.
Ne dedin sen?Sen?Benim?Sevgilimle?Bara?Gidip?İçmek?Ve ardından!Gülümseyerek?Yanına gitmek?

Hızla kalktım Ve kadının saçına yapıştım.Kadın tiz çığlıklarını atarken adam bize bakıyordu.Beni tuttu Ve kendine çekti.

-Senin içecek bir adamın yok diye kıskanıyorsan ben varım güzelim

Dedi.Ne dedin sen?Bunu ben içimden Meriç ise dışından kükreyerek söylemişti.Hızla adama uçup yüzüne bir yumruk geçirdi.

20 Dakika Sonra

Sonunda kavga bitmişti ve biz arabaya binmiştik.Meriç kötü görünüyordu.Tam arabaya binecekken onu çektim ve az uzağımızdaki uçuruma  götürdüm.Oldukça sessizdi.Ve yüksek.Kimse yoktu Ve manzara çok güzeldi.Meriç'i dizlerime yatırdım Ve bacaklarımı uçurumdan sarkıttım.Saçlarını okşayarak yüzüne baktım Ve ona masal anlatmaya başladım.

-

"Sonra kız demiş ki:Yavrukuşum?"
Birden dizlerimden kalktı Ve beni yatırdı.Yanıma kendiside yattı Ve bizi biraz geri çekti.E yani düşse miydik?Zeki sevgilim benim.Ay ne oluyor be?Vıcık vıcık.Ona sarıldım Ve hikayeyi anlatmaya devam ettim...

{SON}