Living With Zombies

Kara Duman

    100 kez okunduğunda yenisi gelecek.

    Sanırım Maggie böyle bir şey beklemiyordu. Gözlerini kocaman açtı. Saniyeler içinde odadan çıktı. Sanırım diğerlerine anlatacaktı. Sonra bir anda hepsi yanımda bitti. Endişe içinde yataktan fırladım. Korktuğumu anladılar. On beş yaşındaydım ve duygularımı hemen açığa çıkarıyordum.Onuncu Doktor kolumdan tuttu ve hafifçe yatağa oturttu."Anlat bakalım. Ne gördün?" Hepsini anlatacaktım ama kelimeler boğazıma düğümleniyordu sanki.Derin bir nefes aldım ardından yutkundum ve gözümü kırptığım anda aşağı düşecek olan göz yaşlarımı kazağımın koluna sildim.

       "Hapishaneyi dolaşıyordum. Bir nevi burayı tanımaya çalışıyordum. Ama tellerden uzakta duruyordum. Hapishanenin arka tarafına giderken bir ses duydum, o tarafa baktım.Tellerden bayağı uzakta, ama görmemi engellemeyecek bir mesafede, bir zombinin içinden kara duman çıkıyordu. Onu gördüğüm anda çığlık atıp bayılmış olmalıyım, çünkü uyandığımda burdaydım ve Maggie''çığlığını duyduk" dedi."

       Herkes Maggie'ye baktı, sonra Rick Hershel'a gözlerini dikti. Hershel kafasını onaylarcasına salladı.Ne oluyordu hiç bilmiyordum ama bir şeyler yapmaları gerekiyordu. Bana göre bu duman hiç iyi bir şey değildi.Herkes odadan çıkıp gittikten sonra bende peşlerinden gitmek istedim. Ayağa kalktım bir adım attım ve tekrar düştüm. Sanırım sağ bacağımı yaralamıştım. Pek acı vermiyordu ama derin bir çizikti. Ayağa kalktım, sol ayağımın üstünde seke seke yatağa oturdum. Büyük ihtimalle bahçede yere düştüğümde çizilmişti.Hershel üzerine sargı bezi koymuştu ama ben o bezin altında ne olup bittiğini öğrenmek için açmıştım.

            Biraz yatağa uzanmak istemiştim ama odaya Daryl girdi. "Merhaba.Nasılsın Megan?" Uzun zamandır ilk kez ismim söyleniyordu. "İyiyim. Teşekkür ederim. Peki şu anda ne olacak? Ne yapacaksınız?" Uzun bir cümle kuracağa benziyordu çünkü derin bir nefes aldı ve yatağa oturdu. "Bu işlerle ilgilenen bir kaç arkadaşımız var. Onlara ulaşacağız.Ve bunun için bir çözüm bulacağımıza eminim. Sen hiç merak etme ve rahat ol." dedi. Bu konuşmanın beni rahatlatmaması gerekirdi ama rahatlattı.

     Yaklaşık bir saat sonra Amy koşarak yanıma geldi. "BUNU GÖRMEN LAZIM!!" Ağzı kulaklarına varıyordu adeta. Yürümem için yardım etti. Alt kata indik ve benimde ağzım kulaklarıma vardı.Trençkot giymiş bir adamın kanatları vardı. Sesimi kısarak Amy'ye "Bu da nedir?" dedim. "Melek." dedi. Yüzümdeki gülümseme gitti ve yerini şaşkınlık ve heyecan aldı.Trençkotlu adam gözünü bana dikti, yanıma geldi. İki parmağını başıma koydu ve içimde bir gıdıklanma hissettim. Sonra bacağımdaki yara olan yere baktı. Ben de baktım. Nereye kaybolmuştu?! İyileştirmişti onu! Aman Tanrım! Bu adam bir melek! Zaten çok havalı gözüküyordu bir de bunu yaptıktan sonra daha da havalı oldu.

          Ona bakmaktan yanındaki diğer adamları görmemiştim. Onlar da oldukça çekiciydiler.İkisi de bana bakıyordu. Bir saniye herkes bana bakıyordu. O iki adam dışında herkes şaşkınlıkla bakıyordu ama onlar mutlu gözüküyordu. Yavaşça yanlarına gittim. "Adınızı öğrenebilir miyim?" Boyu uzun olan "Tabii ki. Ben Sam bu da Dean." Dean ismini ilk kez duyuyordum ama hoş bir isimdi. Sam'e elimi uzattım "Memnun oldum." Dean'e elimi uzattım.   "Bende Megan."  O da elini uzattı, tokalaştık. Ama beni sevmiş gibi gözükmüyordu. Sanırım çocuklardan hoşlanmıyordu.

            Rick onları aldı ve benim bayıldığım yere götürdü. Bana içeride kalmamı söylemişlerdi ve diğerleri de gitti. Rose hariç. O benimle kaldı. Birbirimize baktık ve hadi bir yaramazlık yapalım gülüşü attık. Sonra da bir kahkaha. Etrafımız ölü insanlarla çevriliydi ve biz mutluyduk. Mutlu olmamıza hiç bir şey engel değildi. Bunu o gün anlamıştım.

       Koşarak dışarı çıktık ve saklanarak onları izledik.Bahçeye bir zombi almışlardı. Daryl, Michonne, Rick, Glenn ve Carl silahlarını ona doğrultmuştu. Michonne ve Daryl'ın silahı farklıydı ama hoş duruyordu.Dikkatli baktığımda zombi, bir insan gibi konuşuyordu ve gözleri siyahtı. Evet evet. Beyaz olması gereken yerleri bile siyahtı.Yere baktım bir dairenin içinde yıldız vardı. Bunu, zombiyi içeriye almadan önce yapmış olmalıydılar. Ve zombi de içindeydi. Ağzını açıyor içindeki kara dumanı çıkarmak istiyordu ama yapamıyordu. Sanırım o daire sayesindeydi. Daha sonra Sam bir şeyler söylemeye başladı ve ağzından duman çıkmaya başladı fakat aşağı doğru aktı. Daha fazla bakamadım ve içeri kaçtım.