RD ~ 7 "İkizler"

7 1 0
                                    


Hastane de koluma bağlı olan serumun yavaş yavaş bitmesini beklerken bana ne olacağını düşünmeden edemiyordum.

Muhtemelen şu an ikizler tarafından bir şeylere maruz kalıyordum. Onların bana yardım etme olasılığı bile yoktu. Umarım Sally beni koruyordur.

Burada boş boş durmak uyuyamamak beni deli ediyordu. İmkanım olsa tüm gün uyur o dünyada ki görevimi bitirirdim.

Kapı açıldığı zaman içeri Güney girdi. Zorda olsa gülümseyerek ona iyi olduğumu hissettirmek istedim. Pek başarılı olmasam da onunla konuştuğum da ikna oldu.

Aileme haber vermesini istememiştim. Şu an onların sorularını kaldıracak gücüm yoktu.

Taburcu olup eve gittiğim de tek isteğim uyumaktı. Yatağa uzanıp uyku pozisyonunu aldığım da Güney tarafından  alnıma konulan bir 'iyi uykular' öpücüğü ile hazırdım.

Her zaman olduğu gibi kendimi boşlukta süzülüyor gibi hissettikten sonra artık bulunmak zorunda olduğum yerdeydim.

Gözlerimi yavaşça açıp olduğum yeri incelemeye başladım.

Küçük bir kulübe de sert bi yatağa uzanmıştım.

Bir kapı , bir pencere ve masadan başka bir şey yoktu. Etraf çok tozluydu ve nefes aldıkça burnuma giriyordu.

Hareket ettikçe gıcırdayan yataktan kalkıp kapıya doğru yürümeye başladım.

Tokmağı çevirip güneşe ve temiz havaya ulaştım.

Hafifçe rüzgar esiyor , saçlarımı savuruyordu.

Çimli yolda yavaş ve temkinli bir şekilde yürümeye başladım.

Süslemeli tahta  küçük bahçe kapısından çıkıp ilerlemeye başladım.

Bir an önce buradan uzaklaşmak istiyordum.

Güneş tam tepede durmuş her yeri ısıtıyordu.

O garip evden adım adım uzaklaşırken birden kulaklarıma bi çocuğun ağlama sesi geldi.

Ormanın derinliklerinden gelen bu cılız ses içimdeki merak duygusunu uyandırmıştı.

Sesin geldiği yöne doğru yürümeye başladım.

Yol ile orman arasındaki alçak hendekten atlayıp düşmemek için bir ağaca tutundum.

Anında elime gelen örümceği büyük bir hızla kendimden uzaklaştırdım.

Sesin geldiği yöne doğru dikkatli bir şekilde ilerlemeye başladım.

Ayaklarım da hala ayakkabı olmadığı için yerdeki yapraklar dallar ayaklarıma batıyordu.

Ayaklarımın altı tamamen kan olmuştu fakat pes etmeye hiç niyetim yoktu. 

Yürümeye devam ederken ağlama sesini daha net duyuyordum. İki üç ağaç ilerde ikizlerden sarışın olanının yere çökmüş ağladığını gördüm.

Sırtı bana dönüktü ve tilkisi etrafında dönrek ona şarkı söylüyordu.

Evet tilkisi ona şarkı söylüyordu.

Hayretle onları izlerken küçük kız ayağa kalktı. Kendimi saklandığım ağaca daha fazla yaklaşırken kız benim olduğum tarafa döndü.
Tilki şarkı söylemeyi bırakmış sahibinin ayaklarının dibinde dolanıyordu.

Kız gülerek eliyle beni işaret edip "Hey ! Orada niye bekliyorsun kardeşim yanıma gel ve beni sev." dedi.

Kardeşim mi ? Bir dakika yoksa ?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 24, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Rüyamdaki Dünya  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin