Her gece aynı rüyayı gören bir kız.
Korkutucu bir ormanda ona doğru yaklaşan siyah pelerinli ve kırmızı gözlü onun tabiri ile bir yaratık.
Son gördüğü rüyadan sonra artık işler değişmişti.
Uyuduğu zaman başka bir dünyaya gidiyor ve orada yaşıyordu...
Kitabın kapağını sert bi şekilde kapattığında içindeki bütün tozlar yüzüme gelmişti.
Tozların ağzıma gelmemesi için bir elimle ağzımı kapatıp diğer elimle de tozu dağıtmak için sallamaya başladım.
Elsa kitabı rafa geri koyup bana döndü.
" Çünkü bu gerçekten de çok zor olacak. Özellikle de senin gibi bi insan için."
Küçümseyici bakışlarının ardından arkasını dönüp ilerlemeye başladı.
Ona yetişmek için hızlı adımlarla onun yanına gittim. Bir daha bu yerde tek başıma durmak istemiyordum.
"Nereye gidiyorsun ?" diye sorduğum da durup bana baktı.
"Sana hesap vermek zorunda mıyım ?"
Başımı hızlı bi şekilde olumsuz anlamda sallayıp "Hayır o anlamda söylemedim. Yani ben ne yapacağım ? Hiç bir şey bilmiyorum. Aklım çok karışık bana yardım et." dedim.
"Sana yardım edecek vaktim yok ancak benim yardımcılarımdan birini sana verebilirim."
Minnet dolu bi gülümseme ile "Çok teşekkür ederim. Be-" derken işaret parmağını dudağıma koyup beni susturdu.
Parmağının soğukluğu her yerimi titretirken nefes almakta zorluk çekiyordum.
"Teşekkür etme sadece onu öldür."
Parmağını çektiği zaman rahat bi nefes alıp "Anlayamadığım bir şey var neden onu öldürmemi istiyorsun ?" dedim.
Öfkeli bakışları üzerimde gezinirken hiç beklemediğim bi anda "ÇÜNKÜ ONDAN NEFRET EDİYORUM !" diye bağırdı.
Refleks olarak elim kalbime giderken Elsa hala bağırmaya devam ediyordu ama bu seferki diğerinden daha sakindi.
"O beni bu iğrenç yere gönderdi. Bu fakir , laftan anlamaz insanların yanına sürgün ettirdi. Elimdeki güçlerin zayıflaştırdı. "
Odayı bi anda sessizlik bürüdü. Sadece onun nefesinin sesi vardı.
Söylediklerinden dolayı içim ürperirken bir şey söylemem gerektiğini hissediyordum.
"Bir şey söylemen gerekmiyor sadece o kadını öldür."
İçindeki nefreti yansıtmak için her kelimeyi sert bi şekilde söylemişti.
Başımı hafif bi şekilde sallayıp onu onayladım.
Öfkesi az da olsa geçmiş olmalı ki bana sakince "Beni takip et." dedi.
O önde ben arkada ormanın derinliklerine doğru yürümeye başladık. Dünden beri pek bir şey değişmemişti sadece hava biraz soğumuş kara bulutlar üstümüze çökmüştü.
Bu yağmurlu hava ormana daha fazla kasvet katmıştı. Ormanın derinliklerinden gelen kuş sesleri ormanı daha korkutucu hale getiriyordu.
Başıma bir gelmemesi için Elsa 'nın dibinden ayrılmıyordum. Bana garip bi şekilde baksada bir şey söylememişti.
Klubüye benzer bi yerin önünde durduğumuz da Elsa kapının sarmaşık dolu kulpunu çevirip sert bi şekilde kapıyı açtı.
İçeriden fırlayan yarasa ile çığlık atıp geri çekildim.
Elsa bana dönüp "Bu kadar küçük şeyden bile korkuyorsan nasıl Madeleine ' yı nasıl öldüreceksin ?" dediğinde yüzüme 'korkusuz' bi ifade yerleştirip "Bir anda çıkınca irkildim korktuğum yok yani." dedim.
Bana hiç bir şey söylemeden karanlık yere girdi.
Onu takip ederek bende içeri girdim.
Hiç bir şey göremiyordum. Elsa kolunu tutup "Geldik dur." dedi. Onu dinleyip olduğum yerde durdum.
Gözlerim karanlığa alışmış az da olsa önümü görebiliyordum.
Elsa duvara iki kere vurup benim anlayamadığım kelimeler söyleyip geri çekildi. Hala kolumu sıkı bir şekilde tutuyordu.
Bir anda odayı ışık topları doldurmaya başladı. Şaşkınlıkla önümden hızla geçen şeyleri izlerken Elsa kolumu bırakmış önüme geçmişti.
Yine benim anlamadığım bir kaç bir şey söylemiş o şeyler ortadan kaybolmuştu.
Sadece bir tanesi kalmıştı. O da yavaş yavaş büyümeye başladı.
En sonunda insana dönüştüğünde ağzımın açık kalmasına engel olamamıştım.
Bembeyaz üzerine yapışan bi elbise ile sarışın bi kız karşımda duruyordu.
Bu gerçekten de inanılmazdı. Gerçi şu an yaşadığım şeyler bunun yanında bi hiç kalırdı ya neyse.
Sarı saçları ve taktığı beyaz taç ile bir periye benziyordu.
(Yandan görünüşü )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Benden istediğin şey nedir Elsa ?"
Naif sesi ve dik duruşu beni büyülemişti.
Elsa bana dönüp "Bu Madeleina ' nın lanetlediği yeni kişi ona bi konuda yardım etmeni istiyorum. Her zaman yanında olacaksın. Zorlu bi görev seni bekliyor Sally. Yarın yola çıkarsınız. Güç ve bilgi toplamanız gerekiyor. Hadi gidelim." deyip geldiğimiz yolu geri döndük.
Elsa bana ve Sally ' ye ihtiyacımız olan her şeyi anlatmıştı. Sally bi kolyenin içinde olacaktı. Korunmasız olursa eğer onu vampir yada kurtadamlar öldürebilirmiş.
Onu ihtiyacım olduğu an kolyeyi tutmam yeterli olacakmış.
Çok zorlu bi intikam beni bekliyordu. Eğer başarırsam her şey değişecekti ve bunu başarmak zorundayım.
***
Biliyorum bölüm çok kısaydı ve uzun zaman sonra geldi. Özür dilerim. Belki okumayı bırakmışsınızdır fakat ben yazmaya devam edeceğim. En yakın sürede görüşmek üzere.
