2. Bölüm

392 24 1
                                    

Okul gelmiştim ve bana mesaj atanı çok fazla merak ediyordum. Ama onu bulunca bi güzel pataklayacağım. Ben böyle düşünürken yanıma 3 lü grup geldi. Yani Scott, Allison ve Stiles.

Allison'un "Günaydın" değişiyle sessizlik bozuldu ve bende karşılık verdim.

"Günaydın da ne bu ölüm sessizliği gibi? Hadi ama okulun ilk günü, biraz hareketli olun." dememle

Stiles : Ne yani dans mı edelim?
"Ne bu soğukluk Stiles?"
Stiles : Soğuk davrandıysam pardon, demesiyle Scott daha fazla dayanamadı ve
"Tamam, tamam, tamam... yeterki susun. Artık okula girelim ve bitsin şu diyalog."
Hak vermiştim çünkü Stiles'le tartışmamız 2 dakika içinde kavgaya dönüşüyordu. Okulun içine doğru yürürken aklıma gelen 'bilinmeyen' ile soruları yağdırmaya başladım

"Bana bilinmeyen numaradan mesaj geliyor ve beni sevdiğini söylüyor. Bu bilinmeyeni bulmam için bana yardım edebilecek kişi var mı?" dediğimde hepsi bana döndü ve

Allison : Tabiki ederim ben kuzum
Scott : Bende denerim
Stiles : Bilmiyorum başka işlerim vardı, dedi.
"O zaman bu akşam bana gelin, bende yemek yeriz ve bakarız, olur mu?"

Stiles : Olur !
"Sen gelme."
Stiles : Neden?!
"İşin olduğunu söylemiştin!"
Stiles : Sadece şakaydı!
"Tamam be huysuz bukalemun" dememle yüzünü buruşturdu ve "Neyse konu uzarsa okul bitecek" dedi. Dediğini etrafımıza bakınca anladık çünkü etracta 3-4 öğrenci vardı ve öğretmenler teker teker sınıflara girmeye başlamıştı. Hızlı adımlarla sınıfa girdik ve şansımıza hoca daha yoktu. Oturduğum sıraın önünde Allison, solumda Stiles, Stilesin önünde Scott oturuyordu. Derken içeri hoca girdi ve sıkıcı bir Fizik işledik.

Okul çıkşı

Stiles : Scott sen benle gel, Allison Lydia'nın arabasıyla gitsin

Scott : Tamamdır.

Yol boyunca Allison la sohbet ettik bilinmeyen hakkında. Eve geldiğimizde Scott acıktığı hakkında bildiğin afiş bastırıyordu. Pizza siparişi verdim ve yanlarında oturdum

Stiles'dan

Lydia : Bilinmeyen belki tekrar mesaj atar.
Allison : Peki onu bulmayı nasıl düşünüyorsun?
Scott : Ona bazı sorular sorar bizde değerlendiririz.
"Ben bi lavaboya gidip geliyorum"

Üst kata doğru yürüdüm ve lavaboya girdim. Kapıyı kitledim ve Lydia ya mesaj atmaya başladım.

Lydia dan

"Aha mesaj attı!"

<telefon>

Bilinmeyen Numara : Bakıyorum arkadaşlarını toplayıp beni araştırmaya çalışıyorsun.

Lydia : Evet çünkü çok merak ediyorum.

Bilinmeyen Numara : Sana zamanı gelince öğreneceğini söylemiştim ama

Lydia : Hadi ama biri sana 'seni seviyorum' diye mesaj atıyor ve sen o kişi kim olduğunu söyleyene kadar bekleyebilir miydin?

Bilinmeyen Numara : Vay. İkna oldum.

°°°°
"Başka ne yazayım?"
Scott : ip ucu vermesini iste.
Allison : Çok büyük birşey iste bence
Scott : O zaman vermekten vaz geçebilir.
"Taman o zaman onu tanıyıp tanımadığımı sorayım"

°°°°

Lydia : Sana bazı sorular soracağım. Ve cevap vereceksin tamam mi?

Bilinmeyen Numara : Emir gibi oldu ama seni sevdiğim için kabul. Sor bakalım.

Lydia : Seni tanıyor muyum?

Bilinmeyen Numara : Evet. Yakınınım.

Lydia : Peki sevdiğim biri misin?

Bilinmeyen Numara : Hmmm sanırım

Lydia : Lacross Takımında oynuyor musun?

Bilinmeyen Numara : Bunu cevaplayamam kızıl meleğim.

Lydia : Iyi tamam...

°°°°

Scott 'tan

Telefonumu çıkartıp Stiles'e mesaj attım.

Scott : Lavaboda fazla kalman dikkat çekicek. Mesaj yazmayı sonlandır 2-3 dakika sonra da gel.

Stiles : Tamam.

Evet bilinmeyenin Stiles olduğunu, Lydia ya takık olduğunu biliyorum. Ama bunu soyleyemem çünkü Stiles benim kardeşim ve Lydia ya açılmaya çalışıyor. Bende böyle bir yöntem önerdim. Bu işlem bitince Allison a söyleyeceğim ve Stiles ve Lydia yı sürekli baş başa bırakmaya çalışacağım çünkü Stiles öyle istemişti.

"Başka birşey yazdı mı?"
Lydia : Hayır 4 dakikadır yazmıyor.
Allison : Belki şarjı filan bitmiştir.

O sırada merdivenden Stiles indi ve "kimin şarjı bitti?" diye sordu.

Lydia ve Allison ayni anda "Bilinmeyenin" dedi ve birbirlerine baktılar. 4-5 saniye öyle sırıttıktan sonra sesli güldüler ve sarıldılar.
"Grup olamadan kucaklaşma olmaz" deyip bende sarıldım. Stiles de geldi, Allison ile arama girecekken arayı kapattım ve sırıttım. Mecburen Lydia nın arkasına geçmek zorunda kaldı ve o da sırıttı.

Lydia'dan

Herkes evine gitmişti ve ben yine tek kalmıştım. Yalnız kalınca hep sıkılırdım bu yüzden bilinmeyene mesaj atacaktım.

<telefon>

Lydia : Hey bilinmeyen!

Bilinmeyen Numara : Ilk. Sen. Mesaj. Attın. AMAN TANRIM!

Lydia : Naber?

Bilinmeyen Numara : Iyiyim sen?

Lydia : Bende iyiyim. Aklıma hiçbirsey gelmiyor. Insanlar canı sıkıldıklarında ne yaparlar?

Bilinmeyen Numara : Hmmmn. Buldum! Sevgilisinden ayrılıp, eğer bilinmeyen numaradan ona mesaj atılıyorsa o kişiyle sevgili olmalidir.

Lydia : Güzel taktik :D

Bilinmeyen Numara : Biliyorum :D

Lyida : Neyse ben yatacağım. İyi geceler bilinmeyen

Bilinmeyen Numara : Iyi geceler meleğim.

<normal hayat>

Bilinmeyen o yazdığı uzun mesajdan sonra aklıma takılmıştı. Ben bugün hiç Jackson u görmemiştim. Acaba hasta mıydı? Jackson a mesaj atmaya karar verdim.

<telefon>

Lydia : Aşkım bugün okula gelmedin. Hasta mısın?

Lydia : Aşkım niye görüldü atıyorsun?

Lydia : Cevap versenee.

Jackson : Linda sana söylemedi mi?

Lydia : Neyi? Ve Linda kim?

Jackson : Linda benim bi arkadaşım.

Lydia : Tamam. Peki ne söylicekti?

Jackson : Lydia ben senden ayrılıyorum. Artık seni sevmiyorum!

<gerçek hayat>

Gelen mesajla telefon elimden düşmüştü ve gözlerim dolmuştu. Beni bu kadar üzmeye hakkı yoktu!
Bende ona mesaj atıp kendimi güçlü göstermeye çalışacaktım.

<telefon>

Lydia : Bende sana böyle söylicektim. Yani bende ayrılmak istiyorum.

Jackson : Ah Lydia ah. Yalan söyleme şu an ağladığını seni sokakta gören yabancı bile anlar! Neyse benim Amanda ile işim var. Birdaha mesaj atma!

<gerçek hayat>

Gerçekten bitmişti. Ve benim gözlerim şelale olmuştu. Ama ağlamamaya karar verdim. Ve koltuğun kenarına iyice sokuldum. Ve dan! Tam yerimi almışken kapı çaldı. Saate baktım. 19.38'di. Kalkıp kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda Stiles'ı beklemiyordum.



STYDIAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin