Lost Love II

ผู้หญิงอันตราย

     แสงแดดยามเช้าลอดส่องผ้าม่านใหญ่กระทบเข้ากับด้วงตาคู่โตที่อยู่ในห้วงนิทรา ส่งผลให้ร่างบางพลิกตัวจนสัมผัสได้ถึงสิ่งผิดปกติ ดวงตาคู่สวยจึงค่อยๆเปิดขึ้น

     เซนเดย์ญ่ารู้ว่าตัวเองตื่นเต็มตาทันทีเมื่อเห็นคนที่นอนข้างเธอ

'เธอมานอนห้องแพรททริกได้ไงเนี่ย?' เซนเดย์ญ่ามองใบหน้าด้านข้างของแพรททริกพลางนึกถึงสาเหตุที่ทำให้เธอมานอนอยู่ที่นี่ได้ นอนอยู่ในห้องของแพรททริกว่าน่าตกใจแล้ว แต่การที่เธอมานอนอยู่บนเตียงของเขานี่สิน่ากลัวเสียยิ่งกว่าอะไรดี หวังว่าเขาจะไม่ตื่นมาตะคอกใส่เธอแล้วกัน

"ตื่นแล้วช่วยกรุณาลุกออกไปจากเตียงของฉันด้วย" เสียงเรียบในแบบฉบับของแพรททริกทำให้เซนเดย์ญ่าทำสีหน้าไม่ถูก เขาไม่ตะคอกใส่เธอ แต่เพิ่งให้เธอออกไปจากเตียงของเขาด้วยเสียงเรียบ ทั้งๆที่ตาทั้งสองข้างของชายหนุ่มยังคงปิดอยู่

"เอ่อ... ฉันขอโทษ คือฉันไม่รู้ว่า..."ร่างบางหยันตัวเองขึ้นจากเตียงนอนอันแสนนุ่ม และยังไม่ทันที่เธอจะได้จบประโยคเสียงราบเรียบที่ได้ยินเป็นประจำได้เอ่ยขึ้นอีกครั้ง

"ลุกออกไปได้แล้ว" แพรททริกลืมตาขึ้นและหันไปมองเซนเดย์ญ่าที่พาร่างของตัวเองออกจากเตียงใหญ่

"ฉันจะผสมน้ำให้นายอาบ และทำอาหารเช้าให้ก่อน แล้วเดี๋ยวฉันจะกลับบ้านไปจัดการตัวเอง" ไม่รอคำตอบ เซนเดย์ญ่าเดินเข้าไปยังห้องน้ำของห้องนอนใหญ่จากนั้นจึงทำการเปิดน้ำในอ่างเพื่อผสมน้ำให้ชายหนุ่มอย่างที่เคยทำ เมื่อได้อุณหภูมิ และระดับน้ำอย่างที่ต้องการแล้ว เซนเดย์ญ่าจึงเดินออกจากห้องน้ำเพื่อพาคนตัวโตมาอาบน้ำ โชคดีที่ในเรื่องการอาบน้ำแพรททริกยังสามารถช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง ที่เธอจะต้องช่วยคือการเตรียมเสื้อผ้า, ผ้าคลุมอาบน้ำ และช่วยเปลี่ยนน้ำให้แพรททริกใช้ทำความสะอาดตัวอีกครั้ง เธอไม่เคยคิดเลยว่าเพราะแค่คำว่า "รัก" เธอจึงทำให้เขาได้ขนาดนี้