•DutchFanfiction about Justin Drew Bieber•
lauren haar beste vriendin is een die hard fan van Justin Bieber, in tegendeel haar zelf. Voor haar verjaardag schenkt ze haar een golden circle ticket voor de tour Purpose, met gevolg dat ze zelf ook mee m...
Lauren pov De volgende dag kwam ik op mijn werk en werd ik overvallen door een hysterische lynn. 'Lauren oh my god! Ik ben blij dat je hier bent' ze trok me aan mijn arm mee naar het gedeelte waar we shoots deden. 'Wat gebeurt er?' Lachte ik 'Kaitlyn is ziek en we moeten vandaag die shoot doen met Emile' zucht ze, ik sloeg een zucht. Ik voelde de bui al hangen. 'Wil jij het asjeblieeft doen?' Smeekte ze me Emile kwam grijzend de kamer binnen. Ik rolde mijn ogen. 'Asjeblieft lauren?' 'Oke dan voor jou' zuchtte ik. Lynn omhelsde me 'oh bedankt, bedankt, bedankt!! De kleren hangen achterin' ik knikte en liep met tegenzin naar die kamer maar werd ondertussen tegen gehouden. 'Stiekem vind je dit super leuk' fluisterde emile ik mijn oor Ik rolde mijn ogen en liep zo snel als ik kon naar de kleedruimte maar toen ik zag wat ik aan moest zakte de moed me in mijn schoenen. 'Waarom?!' Siste ik Ik trok het veel te blote kledingstuk aan en trok er nog een badjas overheen en liet mijn haar en Makeup doen. Toen ik bij het witte doek kwam zag ik Emile in zijn veel te mooie sixpack poseren voor de camera. Ik slikte en schud mijn gedachte weg. 'Lauren is het goed als we van jou ook nog aparte foto's nemen?' Ik knikte aparte foto's waren altijd fijn zo kon ik weer nieuwe toevoegen op mijn cv. 'Oke lauren ga er maar bij staan' zei ons fotograaf. Ik slikte en liet mijn badjas vallen. Ik zag hoe Emile's ogen over mijn lichaam gleden en daarna zachtjes op zijn lip beet. Waarom was hij nou ook weer zo aantrekkelijk..? Ik voelde hoe hij zijn koude lichaam tegen mij aandrukte. Ik slikte, blijf je focussen lauren herhaalde ik in mijn hoofd. Ik moest me concentreren. Ik voelde Emile's adem in mijn oor uitblazen wat een rilling door mijn lichaam veroorzaakte. 'Goed bezig! Ik wil iets meer intentie zien' riep de foto graaf. Ik voelde hoe Emile's lippen langs mijn kaak streken. De fotograaf klapte ik zijn handen. 'Wauw deze foto's zijn geweldig!' Ik sloeg een zucht en pakte mijn badjas. Emile knipoogde naar me. Ik liep naar de fotograaf en bekeek de foto op het computerbeeldscherm.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik voelde een hand op mijn schouder. 'Zijn we niet leuk samen' fluisterde hij Ik keek Emile aan. 'Ik moet naar huis' en ik liep langs hem naar de kleedkamer en kleedde me om. Emile is fout maar het voelde zo goed.. Ik verlaat zo snel als ik kan het gebouw. Ik had een naar gevoel in mijn buik en wilde dat het zo snel mogelijk weg ging. Ik hield mijn jas goed dicht want het waaide als een gek buiten. 'Lauren!!' Ik schrok om en zag emile komen aan rennen. Ik sloeg mijn ogen neer en probeerde door te lopen maar hij liep inmiddels al naast me. 'Wat moet je emile' zei ik geiriteerd 'Ik wil je wat vragen' zegt hij Ik bleef stil staan 'vraag dan' snauwde ik. 'Vrijdag is een modeshow en wij zijn uitgenodigd is het goed als ik je kom ophalen?' Ik zuchte, ik wilde heel graag mee en een lift van kevin kon ik ook niet verwachten. 'Nou?' Vroeg hij 'oke dan' zei ik 'Oke super! Ik ben dan half 7 bij je' Ik knikte en Emile rende weer terug. Waar ben ik ooit aan begonnen.. Toen ik thuis kwam zaten mama en kevin al aan de keukentafel en er hing een rare sfeer. 'Hey' zei ik en schoof aan tafel en schepte me wat spaghetti op. 'Lauren ik wil met je praten' zei mama Ik keek haar met fronsende wenkbrauwen aan. 'Kevin vertelde me laatst wat en ik ben er niet blij me' Ik keek kevin aan die naar zijn bord staarde en met zijn vork in de spaghetti prikte. 'Ik wil dat je op school blijft' Ik voelde de woede naar mijn hoofd stijgen. 'Het is mijn leven mam' zuchtte ik 'kun je nu gewoon niet 1 keer je normaal gedragen' riep mijn moeder boos en ze sloeg met haar vuist op de tafel. 'Kunnen jullie me niet gewoon eens normaal behandelen!' Kaatste ik terug. 'Hoe kunnen we je normaal behandelen als je met een popster date en van school af wilt' riep mijn moeder 'Ik wil dat je naar me luistert lauren! Je gaat niet stoppen met school' 'Het is mijn leven!! Ik ben 18 jaar' mama keek me boos aan 'Zolang je onder dit dak woont hoor je naar me te luisteren!' 'Dan ga ik toch weg!!' En ik schoof de stoel naar achter en stampte de trappen omhoog naar mijn kamer. 'Lauren kom nu naar onder!' ik propte wat kleren in mijn logeer tas, mijn makeup, verzorg spullen, geld, oplader en een extra paar schoenen. Ik deed de rits dicht en zag mama onder aan de trap staan. 'Je gaat nergens heen!' 'Moet jij eens zien' Riep ik Ik zag dat kevin de keuken uit kwam hij was de hele tijd al stil. Ik griste mijn jas van de kapstok en opende de voordeur. 'Ik ben weg hier' en ik smijt de deur met een klap dicht. zodra ik de straat uit was begonnen mijn tranen te stromen. Met schokken huilde ik en ik besloot even te stoppen bij een bankje om te proberen tot rust te komen. Hoe kan kevin zo tegen me doen! Hij breekt serieus mijn hart met al die dingen die hij tegen me zegt. Ik mis de oude kevin verschrikkelijk erg.
