Confused -Justin Bieber

Chapter 46

'Kevin ik vergeef het je'

Lauren pov
ik stak de sleutel in de voordeur. Ik heb besloten om naar huis tegaan, ik mis kevin enorm en ik heb hem echt nodig nu. Ik stapte naar binnen en liet mijn spullen op de grond vallen. 'Lauren?!' Riep kevin. Hij trok me in een stevige omhelsing, een omhelsing die ik weken niet meer had gevoeld. Zoals normaal barst ik in huilen uit. Op een of andere manier zijn mijn emoties veel sterker als ik ze moet uiten aan kevin. 'Wat is er?' En hij streelde door mijn haren
'Ik heb iets stoms gedaan' hij keek me met ene ernstige blik aan
'Emile' zei ik met een trillende stem.
'Wat heeft hij gedaan! Ik maak die jongen kapot!' Riep hij
'Rustig rustig, zo erg is het ook niet' zeg ik 'laten we boven gaan praten' en kevin pakte mijn hand en we liepen naar zijn kamer. Ik ging tegen hem aan zitten en zuchtte. 'Dat modellen werk wat ik doe, daar werkt Emile ook'
'Serieus?' Ik knikte 'hij deed super lief tegen me, en eerder vandaag gingen we naar een modeshow samen. Ik ging erna nog mee naar hem. 'Jullie hebben?' 'Nee alleen gezoend' onderbreek ik kevin
'Maar ik vind het vreselijk want ik mis justin enorm. En dus ik belde justin op toen ik weg was gegaan bij Emile en hij was niet thuis hij was met Hailey' ik begon weer in schokken te huilen
'Hij weet niet eens meer wie ik ben kevin. Ik betekend niks meer voor hem' huilde ik
'Ssht' en kevin streelde over mijn haar
'Ik mis hem zo verschrikkelijk erg'
'Je vind justin echt leuk he' zei kevin
Ik keek hem aan 'ja' zuchtte ik
'Ik had altijd wel gedacht dat het gewoon tijdelijk was en je erna gek zou worden van zijn beroemdheid' zei kevin
'Maar dat is niet zo dus' Ik schudde nee
Het bleef even stil maar toen ging kevin recht zitten en pakte mijn hand
'Sorry lau' zuchtte hij
Ik glimlachte zwakjes 'ik was een dick tegen je en het spijt me verschrikkelijk erg' ik zag dat hij het moeilijk had om zijn tranen in bedwang te houden.
'Ik ben al lang blij dat je weer tegen me praat' lachte ik
Ik omhelsde hem en het voelde eindelijk weer goed, een grote last was verdwenen. Gelukkig
'En het komt wel goed tussen jou en justin, als hij echt van je houd komen jullie weer bij elkaar'
'Dankje kev' hij streelde een plukje haar achter mijn oor
'Ik ga eten maken, wil je ook?' Ik knikte
'Lekker' kevin stond op en liep zijn kamer uit. Met een gerust gevoel liep ik naar mijn kamer en liet me op mijn bed vallen.
'Lauren' ik voelde dat iemand aan me was het duwen
'Lau word wakker' langzaam opende ik mijn ogen 'het eten is klaar, slaapkop' lachte kevin
Ik wreef door mijn ogen en duwde me recht. 'Ik kom' kevin knikte en liep mijn kamer uit. Ik stond op van mijn bed en ging voor de spiegel staan. Ik kan me nog herinneren toen justin voor het eerst in mijn kamer was. Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht. Ik zuchtte. Laat ik maar naar onder gaan voordat kevin dadelijk alweer naar boven komt.
Ik ruik de heerlijke geur van pizza als ik de trappen afkom. Ik begin te grijnzen en dan denken dat hij zelf wat gekookt had. Ik opende de keuken deur en zag een verse eigen gemaakte pizza op tafel staan. 'Jij hebt dit gemaakt?'
Kevin knikte bescheiden
'Goedmaak etentje' lachte hij
Ik glimlachte en nam plaats aan tafel
'Het ruikt heerlijk' zeg ik
Kevin sneed de pizza in stukjes en legde een op mijn bord.
'Mhh kevin dit is heerlijk'
'Dat was ook de bedoeling' lachte hij
'Ik wil nogmaals zeggen hoe erg het me spijt' zegt hij
Ik legde mijn hand op die van hem
'Kevin ik vergeef het je'
'Dankje' zuchtte hij
'Heb je trouwens nog wat gehoord van die Emily' vroeg ik voorzichtig
Ik wist natuurlijk niet of het nog gevoelig lag
'Nop' was het enigste wat hij zei
'Heb je er nog erg lang meegezeten?'
'Wel een tijdje, maar toen besefte ik me hoe een dick ik tegen jou was geweest'
Ik knikte 'je bent veel beter waard' zei ik. Het bleef even stil
'Heeft mama nog wat gezegd?' Zuchtte ik 'ze wilt dat je hier blijft wonen natuurlijk' zei kevin   'En als van school afgaan bij ons blijven wonen betekend dan mag je van school af gaan'
Ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen 'echt waar, zei ze dat?'
Kevin knikte 'ze miste je'
'Ik haar ook' zeg ik
'Als mama thuis komt moeten jullie gewoon even goed praten en dan komt alles wel goed'
Ik knikte 'dankje kevin'
Hij glimlachte
'Ik hou van je'
'Ik ook van jou' zei hij zachtjes terug

........

- Z