Confused -Justin Bieber

Chapter 49

'Het is het beste'

Lauren pov
Ik sta stil. Vast gedrukt in de grond. Het voelt alsof mijn adem word weggenomen en mijn hart begint 10 x sneller te kloppen. Ik slik.
Ik hoor hoe justin's voetstappen korterbij komen. Ik kan dit niet.
Ik loop zo snel als ik kan verder en open de deur. 'Lauren wait!!' ik versnel mijn looppas en als ik om de hoek ben begin ik weer langzamer te lopen. Eigenlijk wist ik wel dat hij me niet kwam achtervolgen. Er is zo paparazzi hier. Ik veeg mijn tranen weg die inmiddels over mijn wang stromen.
Ik besloot zo snel mogelijk terug te gaan naar ons hotel. Ik hield een taxi aan en belde kevin op. 'Hey lau'
Ik begon harder te huilen maar probeerde me in bedwang te houden.
'Lauren wat is!?'
'Ik haat haar kevin' ik hoorde een zucht van denk ik opluchting aan de andere kant van de telefoon 'ik haat haar zo erg' snikte ik 'was het zo erg' vroeg hij
'Het kon niet erger! Ze ging me vertellen dat justin oh zo goed in bed was' ik begon weer harder te huilen
'Aah lau was ik nu maar daar. Ik vind het zo vervelend voor je! Maar dat je maar weet dat ik trots op je ben!' Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht. ' ik ga ophangen ben zo bij het hotel' zuchtte ik
'Is goed als je wilt bellen, bel je maar he! Maakt me niet uit of ik dan al in bed lig' zei kevin
'Dankje kev, ik hou van je'
'Ik ook van jou, doei lau' en de lijn werd verbroken. Ik sloeg een zucht en veegde mijn tranen weg. Een aantal minuten later kwam ik aan bij het hotel. Ik liep met een versnelde looppas naar binnen en nam de lift naar de 2e etage. Ik klopte op onze deur en hij vloog meteen open. 'Ahh lau gaat het?' Ik beet op mijn lip om niet alweer in huilen uit te barsten en anna trok me in een omhelzing. 'Je bent er vanaf, en ik ben super trots op je' ik glimlachte
'Ik ga even douchen' anna knikte en nestelde zich op het bed.
Ik sloot de deur van de badkamer af en kleedde me uit. Ik stap onder de warme douche en voel me ontspannen. Dit deed me goed. Na een tijdje was ik klaar en liep de kamer weer binnen.
'Roomsevice!' Riep anna
'An hoeveel heb je wel niet besteld!' Anna schoot in de lach. 'Voor je liefdes verdriet' ik keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'ik heb zelfs pizza'
'Gelukkig want ik sterf van de honger' lach ik. We aten gezellig al ons eten op en keken nog een film. En rond 1 uur vielen we beiden in slaap.

••••NextMorning••••

Ik sloeg een zachte kreun. Ik werd namelijk wakker van het felle licht wat onze hotel kamer in scheen. Ik wreef door mijn ogen en duwde me recht in bed. Ik zag anna nog vredig slapen.
Ik besloot ons een ontbijtje te gaan halen bij starbucks. Ik stroopte mijn legging aan en mijn oversized sweater. Ik besloot geen jas aan te doen want het was nogal zonnig buiten. Ik zette mijn zonnebril op mijn neus en griste wat geld en de hotelkamersleutel van een kastje af en verliet het hotel.
Ik besloot eerst even wat te gaan wandelen. Even tot rust komen dat had ik wel nodig, en anna slaapt vast nog een aantal uurtjes. ik zat op een bankje en keek al een uur voor me uit. er kwamen altijd wel nieuwe mensen langs waarvan je deed opkijken. ja dat is een van mijn hobby's mensen begluren. Als ik op mijn mobiel kijk zie ik dat het al 12 uur is. Ik loop naar de Starbucks en besteld onze favoriete koffie's en een berg ontbijt/lunch.

••••••••

Met moeite probeer ik de deur te openen van de hotel kamer. Ik besluit na een aantal mislukte pogingen maar aan te kloppen. Ik hoor wat gerommel en de deur vliegt open. 'Breakfast! Of lunch wat je het ook wilt noemen' ik stap het voorgangetje binnen van de hotel kamer. 'Lau ik..' ik onderbreek anna 'ik heb pancakes met Nutella'
'Je fav toch?' Vraag ik. Ik wil de deur open 'lau wacht' zegt anna. Ik trek mijn wenkbrauwen op en open de deur naar de hotel kamer.
Daar staat hij. Justin.
Van schrik laat ik de koffie uit mijn rechter hand vallen. Hij wilt me helpen met oprapen maar hij krijgt de kans niet. 'DON'T' ik zie justin schrikken en neemt een stap terug. Ik draai me om en loop terug het halletje in met anna achter me aan. Ze sluit de deur achter zich terwijl ik het eten op de kastje laat vallen. Ik haal mijn handen door mijn haren. 'Hoe kun je anna!?'
'Hij belde me e..en ik wist niet wat ik moest doen! En ik denk zelf dat het beter is dat je met hem praat. Je bent je zelf niet. Of je lost het op of je laat hem gaan.' Ik slik 'anna please ik kan dit niet' zeg ik met een trillende stem
'Het is het beste.' Anna opent de deur van de hotel kamer. 'Anna nee!' En ze sluit hem achter zich en verlaat de hotelkamet. Ik zucht trillerig
Ik kan hem daar niet laten staan.
Ik zucht diep en hou mijn hand om de klink en haal hem over en open de deur.

'Lauren'

...............

- Z

Hey.... lange tijd geleden
Ja ik leef nog en ja ik had meer moeten schrijven. Helaas was mijn inspiratie bron 0,000000 en ga zo maar door. Maar ik ben er weer! Hopelijk vonden jullie het een leuk hoofdstuk