The Lost Heir

CHAPTER 5 : GROWING UP

Denise's Pov

"Good morning, Mom. Are we ready for my birthday celebrarion?" Agatha asked me in the dining table.

"Yes,anak. What is your favorite color again?" I asked. Then Agatha gave me an unknown look na para bang naaasar sya sa mga sinabi ko.

"Mommy, don't tell me, 15 years old na ko you still don't know what's my favorite color." she said laughing.

Then we came back in a serous talk.

"Seriously,Mom, can you give me clue of my birthday gift?" -Agatha

I shook my head. "No. It is a very special gift that no one can tell."

"Mom, I have to prepare. See ya later." nagpaalam sya at dumeretso sa kwarto nya.

After preparing......

"Agatha? I'm gonna enter your room, okay?" -Me

"Sure, Mom." -Agatha.

"Pumunta ako dito dahil it's time to know your birthday gift. You should not see and you should hear, okay? This is really a big surprise."

Nilagyan ko si Agatha ng blindfold at Noise-Cancelling Headphones si Agatha para wala syang makita o marinig.

Wala nang natirang gamit sa bahay namin at umalis na kami. Inaalalayan ni Tristan si Agatha.

A couple of minutes, nasa airport na kami. Still tahimik at hindi makulit si Agatha.

We're coming home, Philippines....

Iris' Pov

"Good morning, Mommy. I baked breakfast cookies for you Mom and Dad." - Cristina

"How sweet, my darling." - Francis

"O, okay na ba yung picnic basket natin? Yung blanket, yung foods, yung chairs?" I asked.

"Mom, kaya na nila Yaya yun. Besides, sila ang nag-prisinta." - Cristina

"Ano ka ba naman,Cristina? 16 years old ka na, ang tamad tamad mo pa rin." - Francis

"Come on, let's eat our breakfast and prepare to go." I said.

Denise's Pov

"We're here." Tinanggal ko ang blindfold at ang headphones kay Agatha.

"We're home in the Philippines, anak!" Tristan excitedly said.

Pumunta muna kami sa bahay namin dito sa Pilipinas at nag-ayos. Parang mas sumimangot pa si Agatha. I sat near her bed then hold her hand.

"Don't worry, sweetheart. I have more surprises for you." Then Agatha was lighten up.

During our road trip, hindi maiwasan ni Agatha na sumimangot.

"Cheer up,anak. Today is your 15th birthday. You have to be happy. "

Nang makarating na kami, sobra namang sumaya si Agatha.

"Totoo po ba ito, Mom?" -Agatha

"Oo,anak. Mag-aaral ka na dito sa Madrigal University. Hindi ka na Home-schooled kahit kailan. At kahit na....."

"Thank you, Mom. You made this day the best day of my life." -Agatha

Ang saya sa pakiramdam na napasaya ko sya. Ang sarap sa feeling na mabuo ang araw ng anak ko. Parang nawawala ang pagod mo pag may pinapasaya kang tao.

Nakauwi na kami at hanggang tenga ang ngiti ni Agatha. Hindi sya ganyan. Talagang napaka-saya nya.

"Hindi lang yon,anak. Pinapayagan na kitang magpunta kahit saan mo gusto. Pag may mga kaibigan ka na, pwedeng pwede kayong kumain sa resto o kahit saan pa. Basta't laging may kasamang bodyguard,ha?"

"Talaga po,Mommy? Yeees!!! Matagal kong hinintay ang araw na ito!!!" Halos nagtatatalon sya sa sobrang saya at tuwa.

Iris' Pov

"Nandito na tayo." -Cristina

Dinalaw namin ang puntod ng anak kong si Vanessa. Balak naming mag- picinic dito dahil sa 15th birthday nya.

Ang saya ng mag-ama ko. Nagpapalipad ng saranggola at nag-susubuan sa pagkain at nag- lalagay ng icing ng cupcakes sa isa't isa.

Ako naman, kinakausap ang anak ko...

Anak, kung sana buhay ka ngayon, ang laki mo na. Pero mas matanda pa sayo si Cristina ng isang taon.

Alam na ni Cristina ang tungkol sayo na anak kita. Pero ang pagiging ampon ni Cristina ang hindi ko kayang sabihin.

Alam ko na nasa heaven ka na ngayon. Maging proud ka sana.