Şimdi yoksun...Dört bir yanıma "Dikkat!Yıkılabilir!" levhası konmuş metruk bir bina gibiyim.İçimde depremler oluyor Kandilli Rasathanesinin haberi bile yokken.Yerle bir her şey... Yıkıntıların içinde binbir anı can çekişiyor ve benim elim ayağıma dolaşmış hangisine koşsam bilemiyorum.Her sabah böyle mi uyanacağım?Sabahları aç karnına içmezdim şu sigarayı bilirsin.Artık buna da mı alışacağım.Parmaklarımın ucu ne kadar sararacak sigaradan?Ciğerim daha ne kadar dayanacak?Kaç sigara izmaritini boğacağım kül tablasında?Kaç kelimeyi yan yana dizeceğim acımı azaltsın umuduyla?Yalandan kaç defa gülümseyeceğim dost sohbetlerinde,içime mi atacağım hep böyle yokluğunu.Dillendiremeyecek miyim hiç.Yarama pansuman olamayacak mı hiçbir teselli?Ya da kafayı sıyıracağım temelli.Saat gecenin bir yarısı.Arasam mı seni?İnsan katilini aramak ister mi?İstiyor işte.Bin defa öldürse de bir daha ölmek istiyor belki.Nereden bileceksin?Sen hiçbir sabaha sensiz uyanmadın.İsminin geçtiği hiçbir satırda ağlamadın.Kahrolmadın,tükenmedin,yok olmadın.Ben bilirim ama sen nereden bileceksin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRGIN
RomanceSen giderken ardında ne bıraktığını bilmeden gittin.Gitmenin sadece sırtını dönüp uzaklaşmak olduğunu sanıyordun.Seni bu kadar sevdiğimi sen bile bilmiyordun.
