abimin dövüşünü izlerken fark ettim ki çocuğu döverken de ona bir şeyler sölüyodu galiba ona kaçış planımızı anlatıyo her kes tezahürat ederken
Fark ettim ki abim çocuğu yalandan dövüyodu ama o kan izleri neydi anlamadım hilal ben ve kaçiş planı yapılan kadınla beraber oturuyoduk abimleri izliyoduk ki havada bi anda bahsedilen sis bombası patladı biz kaçtık abimlerde kafesten kaçtılar onlar ormana doğru giderken ben ve hilal de diğer lerini zindan çkarmaya gittik. Yanımıza da su aldıkki bizi fark etmesinler sularımızı aldık ve zindanlara doğru yürümeye başladık
Yürüdük ve en sonunda aradığımızı bulduk onlarda bizi gördüler sessiz bir şekilde sizi kurtarmaya geldik dedik çok sevindiler hilal saçından bir tel toka çıkardı allahtan zindanları son bölümdeydi de gğvenlikte duran adam fark etmedi bizi neyse hilal tokasını çıkardı sessiz bir şekilde kilidi açmaya çalişti ve başardıda arkadaşlarımızı kurtardık ve arka kapıdan çıkardık onları hiç olmadıkları kadar mutlulardı tabi bizde öyle sonunda bu lanet yerden kurtulmuştuk neyse hep beraber ormana doğru ilerledik abimleri ayit bir iz bakıyoruz ama bulamıyoruz bağırsam biri duyar ve bizi yakalarlar
Evet abim bi kayalığın orda saklı duruyordu o bizi fark etmedi ama ben onu fark ettim koşarak yanına gittim bi anda karşısına çıktım ve korktu bu kadar fazla korkmasını beklemiyordum olaylardan çok etkilendiği için olsa gerek neyse birbirimize sıkı sıkı sarıldık hep birlikteydik artık ama bunun eve dönüşü de var inşallah yakalanmayız abime dondum yüzüne baktım yorgun ve bitkin bir şekilde bakıyordu suratıma ama gülüyorduda gidecegiz buralardan merak etme dedim hilal suratıma bakıyodu o da yorgun du herkesin surat yorgun bitkin gorunuyordu ama hala guluyodular.
Evett buğünde böyle dinlenmeyle geçti. Bakalım yarın sabah napacağız
Sabah uyandığımda kimse daha
kalkmamıştı Ben ne yesek diye düşünürken hazal da uyandı "hazal ne yiycez biz acıktım ben" "bilmem ki" "bari çalı çırpı toplayıp ateş
yakalım üşüdüm" "tamam" dışarıyı göz ucuyla kontrol edip çıktık ve yavaş yavaş yürüyerek yolumuza devam ettik Hepimiz yakalanacağız diye korkuyoruz yalnız bdn biraz fazla hızlı yürümüşüm galiba arkama baktığımda abimler gerideydi biraz daha ilerledim ve ne göriyim atlar var dı hemde 5 tane insanlar da olabilir diye kendimi göstermeden bakındım ama ortalıkta kimse yoktu abimlerin yanına hızlı bir şekilde gitmeye başladım telaşımı görünce abimler durdu yanlarına ulaşınca
"Abi az ilerde 5 tane at gördüm kendimi göstermeden bakındım kimseyi göremedim ama ginede dikkatli olalım"dedim
Abimde "nasıl at gördün dedi" şaşırmıştı.
"Baya baya at gördüm işte bi tane de deil 5 tane gördümm"
"At varsa eğer insanlarda vardır kesin"
"Olabilir bilmiyorum. Ben kimseyi görmedim."
"Dikkatlice bakalım bizi arayan larda olabilir"
"Evet gizlenin ki yakalanmayalım"
Herkes gizli ve sessiz bi şekilde yürüyordu acaba sevinsekmiydik yoksa üzülsekmiydik. O kadar çok şey yaşadık ki artık yoruldum kaldıramıyorum ama abime de yansıtmak istemiyorum o yüzden sürekli gülüyorjm mutlu gibi ablamı da özledim bulmak istiyorum neyse ya atların olduğu alana geldik abi inceleme yaptı ama kimse yok gözüküyo şu anlık herkes atların ipkerini çözmeye başladı ve bindiler atlarına ama ben binemedim. Abim ler yüzüme bakıyodular. Ama boyum kısa at benim iki katım nasıl binebilirim abim sonunda anlayınca attan inip yanıma geldi beni bindirdi ve kendi sonra bindi evet yolumuza devam ediyorduk fakat ben atın üzerinde pek dengede kalamıyordum atın boynuna sarılmış bir şekilde gidiyordum rahatsızdım şu an ki durumum dan ama kaçmamız için mecburum bide ben başlarına bela olmıyım tam giderken at bi anda durdu aşagi dogru baktım ki at bacagını sıkıştırmış attan aşağı indim
Kişniyo du at abimler ilerlemişti benim durduğumu anlayınca onlarda.durdu ve geldiler yanıma atın bacagını kurtardık sıkıştıgı yerden ama bacagı burkulmuştu bu halde yol gidemezdi evet bütün sorunlar da beni buluyo abim "atı bırakıp gidelim" dedi. Ben"hayır olmaz atı burda yaralı bir şekilde bırakamayız"dedim ama beni dinleyen mi var" Ayşe abim hadi bin benim atıma"dedi abim ya bu abim beni delirticek binmek zorundaydım ve bindim de abim de arkama bindi atı o yönetiyodu bende küçülmüş bir şekilde göğsünde uyuya kalmışım.
******
Kalktığımda sabah olmuştu uykumu ilk defa bu kadar güzel ve huzurlu bir şekilde almıştım. İnsanın abisi olması çok güzel bir şey seni koruyan seven biri var hayatında kıskanan abimi seviyorum hemde çook abime döndüğümde uyuyo gibiydi gözleri yarım açıktı ama uyanıktı atı o sürüyodu bende at süre biliyorum "abi artık uyu sende şu haline bak ben sürebiliyorum atı zaten hadi uyu sen kontrol bende" abim ters ters baktı "büyüdün de kontrolu ele mi alıyon" dedi bende "evet uyurmusun artık şu haline bak" dedim abimde kafasını sırtıma dayadı ve direk uykuya daldı...
***
Akşam olmuş tu abim hala uyuyodu artık ne kadar yorulduysa düzgün bir şekilde gidiyorduk arkadakilerinde uykusu gelmişti ama yapıcak bişey yok kendilerini tutmaları lazımdı ilerledikçe bişey oluşuyodu önümüzde korkuyordum ama bi yandan da durmak yerine ilerliyodum sanki karşımdaki şey bi dağ gibiydi gittikçe büyüyodu
Biraz daha yaklaştık ve buranın bi mağara olduğunu gördüm içini dikkatlice kontrol edip burdan geçmemiz lazım eger geçemezsek ve bizi biri burda görürse yandık o yüzden önce içeriyi kontrol etmeliyim
Gizlice atlarımızla içeriye girdik ses olmadığı için atların ayak sesleri çok çıkıyodu ama kimse yoktu o yüzden rahattık çabuk çıkmamız ve uzaklaşmamız gerekiyordu aslında her kesi atlattık rahat olmamız gerekiyodu ama ben rahat deildim sanki bizi yakalayacaklardı gibi bi his vardı içimde ama yakalamazlardı yani bir süre daha yavaşlamazsak yakalamazlar neyse şimdi bunları düşünmemeliyim evet kapsamın çıkışına geldik şu an sakin gibi etraf bi sıkıntı gözükmüyo rahatladım artık bundan sonrası zaten kolay herkes yerinde benim okula gitmem gerekirken şu yaşadıgım olaylara bak şu an yaşıtlarım ders çalişirken gelecek planları kurar ken ben canımızın derdini düşünüyorum bu yaşta pskolojim çok bozuldu resmen ne zaman çıkıcaz burdan diye pilan kuruyorum kendi kendime at sürmeyi öğrendim lider olmaya çalıştım ki oldumda farklı farklı arkadaşlıklar kurdum ve köle oldum ne kadar kulağa saçma geliyor demi banada öyle geliyor.neyse inşallah eve donersek daha dogrusu donebilirsek normal hayatıma geri donerim. Gece karanlık çökene kadar yola devam ettik karanlık olunca mecbur kamp kurmak zorunda kaldık 2 3 saatte bir nobet değiştirmek üzere bir plan kurduk ve her kez istirahate çekildi sonra gece 3 4 civarı atın kişneme sesiyle uyandık noluyo diye merak ederken bizi kovalayan kişiler bize yaklaşmış ve atı yılan ısırdıgı için kişnediğini anladık ve yerlerimizi tespit etmemeleri için atı öldürmek zorunda kaldık ve atın sesi çıkmadığı için bizi farketmediler ve 100 metre öteden geçip gittiler ve bu geceyi de böyle felaketlerle atlattık ve rahat bir uyku çektik sabah kaltıgımızda rahat rahat kahvaltımızı yapıp yolumuza koyulduk fakat atı öldürdüğümüz için bi at boşta tüm eşyaları taşıttık diğer iki ata ise sıra üzeri yorulan her kez bindi yolda giderken sıgınacak yer arıyorduk ve benim olagan üstü güzel gözlerim her zamanki gibi uzaktaki bir dağın üzerinde bir mağra gördü ve o magaraya dogru ilerliyorduk biraz daha ilerledikten sonra tuhaf kuş cıvıldamaları duydum tam bu ne diye düşünürkenn...
