❝yūgen❞ ー cvbz

1| when I first saw you

❝People always talk about love at first sign and I don't get it, because when I first saw you I had no idea that my heart would end up aching for you for the rest of my life.❞

  ー Byun Baekhyun

๑❃๑ 

Το μόνο που θυμάμαι είναι τη βροχή να πέφτει πάνω στο κορμί μου και στη συνέχεια τον ήχο της σφυρίχτρας.

« Έληξε » φώναξε ο διαιτητής. Σταματήσαμε το τρέξιμο, περπατώντας αργά προς τις κερκίδες. Το παιχνίδι τελείωσε, κερδίσαμε είπαν, όμως το μόνο που μπορούσα να διακρίνω ήταν το υγρό που κυλούσε από το σώμα μου και δεν ήταν η βροχή, ήταν η κούραση.

Σταμάτησα, λύγισα τα γόνατα και στη συνέχεια τοποθέτησα τις παλάμες μου πάνω σε αυτά. Ξαφνικά ένα ελαφρύ χτύπημα ήρθε σε σύγκρουση με την πλάτη μου. Έστριψα το κεφάλι ώστε να δω ποιός είναι και τότε βρήκα τα γαλάζια μάτια του κρυμμένα κάτω από τις καστανές του μπούκλες. Είχε γίνει μούσκεμα και ίσως με το ζόρι να στεκόταν όρθιος!

« Έκανες καλή δουλειά Μπεκ » ψέλλισε λίγο πριν φύγει.

Φτάνοντας στις κερκίδες, το βλέμμα μου αναζήτησε κατευθείαν τη Μπογιονγκ. Ήταν άρρωστη και σίγουρα με τη βροχή το κρυολόγημά της θα γινόταν χειρότερο. Παρόλα αυτά ήθελε να έρθει να δει τον αγώνα του σχολείου και είμαι ευγνώμων για αυτό.

« Τσεκάρεις κάνα καλό; » ψιθύρισε στο αυτί μου ο Βίκτορ.

« Η Μπογιονγκ είναι σαν τη μικρή μου αδερφή » του εξήγησα για χιλιοστή φορά όμως πάντα ήταν φανερό πως τα γαλανά μάτια του δεν με πίστευαν όσο και αν το στόμα του μουρμούραγε « Καλά ». Την είδα να κάθεται μαζί με μία φίλη της καθώς συζητούσαν κάτι σημαντικό υποθέτω. Έστρεψα την προσοχή μου στον προπονητή ο οποίος εξηγούσε διάφορα λάθη που έτυχε να κάνουμε κατά τον αγώνα του ράγκμπι. Ήμουν χαρούμενος που κερδίσαμε και η επίδοσή μας σαν ομάδα ήταν ικανοποιητική αλλά αισθανόμουν τόσο κουρασμένος. Ήταν δεδομένο πως δεν θα άντεχα μέχρι το βράδυ. Ήθελα τόσο πολύ να πάω μαζί με τη Μπογιονκ στο εμπορικό κέντρο μιας και θα ερχόταν ο αγαπημένος της συγγραφέας, άλλωστε της το υποσχέθηκα.

Μόλις τελειώσαμε τη συζήτηση, όλοι αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς τις παρέες μας. Ο Βίκτορ έτρεξε κατευθείαν προς τον Τσανιολ -ο οποίος ήταν επίσης στην ομάδα αλλά σήμερα δεν χρειαζόταν να αγωνιστεί- και τη Γιουκι που τσιρίζαν θαυμάζοντας τις ικανότητες του φίλου τους. Εγώ πάλι ήθελα να βεβαιωθώ ότι η πνευματική μου αδερφή δεν είχε ανεβάσει πυρετό ή κάτι τέτοιο οπότε έσπευσα να την ρωτήσω. Προφανώς η Μπογιονγκ είχε τη μανία να λέει ψέματα όσον αφορά την υγεία της σε τέτοιες περιπτώσεις, εννοώ ήθελε να πάμε στο κέντρο, τι θα έλεγε;