❝I believe that your soul and my soul are very old friends.❞
ーByun Baekhyun
๑❃๑
Είχε περάσει περίπου μισή ώρα, ίσως τρία τέταρτα. Μπορεί ακόμα και δύο ώρες ή πολύ απλά υπερβάλλω όταν βαριέμαι. Εκείνη την ώρα βρισκόμουν στο εργαστήρι χημείας μαζί με τον σπαστικό ψηλό φίλο μου ο οποίος είχε ως αποστολή να φέρει εις πέρας ένα χημικό πείραμα ρουτίνας. Το θέμα με το Τσανιολ είναι πως πανικοβάλλεται εύκολα σε αντίθεση με εμένα που είμαι διαρκώς ψύχραιμος, έστω τις περισσότερες φορές.
Το δεύτερο θέμα με τον Τσανιολ είναι πως του λείπει η ορθή οργάνωση μιας και διαρκώς είναι όσο χαμένος όσο η Ατλαντίδα. Νομίζω τώρα μπορείτε να καταλάβετε γιατί θέλω πάρα πολύ να αλλάξω συνεργάτη.
Το τρίτο θέμα, το γεγονός δηλαδή πως αδυνατεί να γίνει σαφής είναι επίσης ένα τεράστιο ζήτημα από που και ξεκινάει το σημερινό μας πρόβλημα. Όπως πολύ καλά ανέφερα προηγουμένως περίμενα τόση ώρα που η ψυχική όσο και η σωματική μου δύναμη είχε χαθεί. Δεν άντεχα να περιμένω άλλο τον επιτηρητή του Τσανιολ άλλωστε είχα σε κάτι μαθήματα πιάνου να παρευρεθώ. Αυτό που δεν γνώριζα ωστόσο ήταν πως ο επιτηρητής βρισκόταν ήδη στο χώρο, πως ο επιτηρητής ήμουν εγώ.
« Πότε θα έρθει ο επιτηρητής σου; » ρώτησα διακόπτoντάς τον από την ανάγνωση του πρωτοκόλλου. Εκείνος σήκωσε το κεφάλι του, κοιτώντας με στα μάτια ενώ στη συνέχεια ζάρωσε τα φρύδια του λίγο πριν μιλήσει: « Τι; ».
Ξανά ρώτησα!
« Είναι ήδη εδώ; » είπε.
« Δεν μοιάζεις τόσο σίγουρος » απάντησα.
« Ναι γιατί αυτή τη στιγμή ο επιτηρητής μου με βομβαρδίζει με ερωτήσεις τύπου: ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ Ο ΕΠΙΤΗΡΗΤΉΣ ΣΟΥ; » φώναξε κάπως την τελευταία πρόταση και ομολογώ πως μονάχα τότε συνειδητοποίησα τι συνέβαινε. Ακολούθησε μία σύντομη λογομαχία, από πλευράς μου να παραπονιέμαι, πως θα αργήσω στα μαθήματα πιάνου καθώς τσίριζα ότι δεν με ενημέρωσε ούτε μισή φορά μέσα στην εβδομάδα. Από πλευράς του Τσανιολ, δεν υπήρξε καμία λογομαχία, στριφογύρισε τα σκιστά του μάτια λέγοντας πως δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν παρευρεθώ στο μάθημα μία φορά και ότι με ενημέρωσε αρκετές φορές μέσα στη μέρα για αυτό το ζήτημα.
« Α ναι; Πότε; » είπα κάπως φωναχτά.
« Όταν τρώγαμε στην εστία » απάντησε ξερά πραγματοποιώντας ανενόχλητος το πείραμά του.
YOU ARE READING
❝yūgen❞ ー cvbz
Teen FictionΔεν υπάρχουν συμπτώσεις ήταν τα τελευταία λόγια του Βίκτορ, όμως κανένας από τους τέσσερις φίλους του δεν κατάλαβε τι εννοούσε αρχικά. Ούτε ο θάνατός του ήταν σύμπτωση! Το σύμπαν παίζει περίεργα παιχνίδια και αυτό ήταν ένα. Το παιχνίδι είχε τέσσερις...
