❝yūgen❞ ー cvbz

8| the reason

❝Everything happens for a reason. The hard part is finding out what the reason is.❞

ーPark Chanyeol

๑❃๑

Αγαπούσα τις Παρασκευές! Οι ώρες εργαστηρίων ήταν πολύ λιγότερες, πράγμα που σήμαινε ότι είχα στη διάθεση μου περισσότερο χρόνο για διάβασμα στη βιβλιοθήκη. Λάτρευα το διάβασμα δυστυχώς δεν ευκαιρούσα πάντα για αυτό.

Περπατούσα στους διαδρόμους της βιβλιοθήκης όσο έβαζα το κινητό μου στο αθόρυβο, δεν ήθελα να με ενοχλήσει κανείς, οπότε ερχόμουν προετοιμασμένος. Έριξα μερικές ματιές γύρω μου όσο έκανα ένα βήμα παραπάνω τη φορά, βλέποντας πότε μερικές κοπέλες να ψάχνουν για το αγαπημένο τους βιβλίο, πότε αγόρια να διαβάζουν στα τραπέζια της αίθουσας.

« Αγγλική λογοτεχνία... Κορεατική... » μουρμούρισα προσπερνώντας τους διαδρόμους που είχαν βιβλία βασισμένα στο συγκεκριμένο τομέα.

 « Αστροφυσική! Εδώ είμαστε » είπα εξίσου σιγά μόλις βρήκα αυτό που έψαχνα. Αμέσως άνοιξα το βήμα μου και χώθηκα μέσα στο λαβύριθνό μου, όπου κακός συνήθιζε να είναι άδειος. Τέντωσα το χέρι μου και με τα αποτυπώματα των δαχτύλων μου, άρχισα να μετράω τα βιβλία ένα προς ένα μέχρι να φτάσω εκεί που ήθελα. « Τριάντα εννιά... ΣΑΡΆΝΤΑ » ψέλλισα και αμέσως τοποθέτησα στις παλάμες μου το βιβλίο με τους αστερισμούς. Ήταν γαλαζωπό βιβλίο, με μερικά αστέρια στο εξώφυλλο, ίσως οι άκρες του να ήταν φθαρμένες και οι σελίδες του κιτρινωπές όμως εξακολουθούσα να το αγαπώ. Στάθηκα για λίγο να το χαζεύω σαν να ήταν η πρώτη φορά που το ανακάλυψα. Στη συνέχεια όμως βγήκα από τον κόσμο των αστεριών με κατεύθυνση ένα από εκείνα τα τραπέζια της αίθουσας με σκοπό να μελετήσω.

Έχοντας ήδη μελετήσει οτιδήποτε υπάρχει για τον αστερισμό του Πηγάσου και της Ανδρομέδας, συνέχεια είχε ένας γαλαξίας με το όνομα του δεύτερου αστερισμού. Ανυπομονούσα τόσο πολύ για αυτό το κομμάτι, καθώς η Ανδρομέδα είχε κεντρίσει πολύ το ενδιαφέρον κατά έναν περίεργο λόγο.

Παρόλο που ο γαλαξίας αυτός είναι εύκολα διακριτός, ο πρώτος που τον περιέγραψε ήταν ο Σίμων Μάριος. Συγκεκριμένα, στο έργο του De Mundo Joviali σημειώνει ότι τον παρατήρησε στις 15 Δεκεμβρίου του 1612 και ότι έμοιαζε με « τη φλόγα ενός κεριού όπως φαίνεται τη νύκτα μέσα από κέρας ». Εκείνη την εποχή οι φύλακες για τη νύχτα περιπολούσαν τις μικρές πόλεις της Ευρώπης εφοδιασμένοι με φανούς, τις φλόγες των κεριών των οποίων προστάτευαν παράθυρα καλυμμένα με λεπτότατη επίστρωση κέρατος, διάβασα προσεκτικά μέχρι που ένιωσα πως κάποιος κάθισε δίπλα μου.