❝yūgen❞ ー cvbz

5| you

❝On this day, I lost a friend but I found my family, between your arms and through those tears. I found you, all of you.❞

ーByun Baekhyun

๑❃๑

Το γλυκό αεράκι φυσούσε απαλά όσο περπατούσα με τη Μπογιονκ και τον Τσανιολ στο πλευρό μου. Ήταν η πρώτη φορά που περνούσα χρόνο και με τους δύο ταυτόχρονα, παρόλα αυτά είχα ένα μικρό άγχος διότι ήταν αρκετά ντροπαλά άτομα. Ευτυχώς μπορούσαμε να διατηρήσουμε μία συζήτηση χωρίς να επικρατήσει αυτή η άβολη ησυχία... για πολύ!

Περπατώντας στο πλευρό τους, συνειδητοποίησα ότι είμαι αυτός με το μικρότερο ύψος, πράγμα που το έκανε να φαίνεται σαν να ήμουν ο τρίτος κρίκος σε ένα ζευγάρι, ψηλό ζευγάρι.

Καθώς συζητούσαμε για το πόσο περίεργα συμπεριφερόταν ο Βίκτορ τελευταία, ο Τσανιολ άρχισε να γελάει σιγανά πράγμα που τράβηξε όχι μόνο τη δική μου προσοχή αλλά και της Μπογιονκ.

« Τι είναι τόσο αστείο; » ρώτησα κάπως ειρωνικά άθελά μου.

« Φαίνεσαι πιο κοντός από ότι συνηθίζεις να είσαι, μπροστά μας » εξήγησε, πνίγοντας το γέλιο του. Τον χτύπησα δυνατά στον ώμο πριν προλάβει να σπρώξει κανέναν από τους δύο όσο γελούσε. Εκείνος γλίστρησε ελαφρά, σχεδόν έπεσε πάνω στη Μπογιονγκ, γρήγορα όμως βρήκε την ισορροπία του ζητώντας συγνώμη στην κοπέλα της παρέας. « Ίσως να σου φέρουμε κάποια στο μέγεθός σου για να σπάσει κάπως η διαφορά » σάρκασε η Μπογιονγκ και της έριξα ένα αυστηρό βλέμμα. Ο Τσανιολ την κοίταξε στα μάτια, κάτι που σήμαινε πως τώρα το αστείο θα είχε παραπάνω από έναν παίχτη.

« Δίκιο έχεις » είπε αρχικά.

Έβαλα τα χέρια μου στις τσέπες του μπουφάν όπου φορούσαν σχεδόν όλοι στην πανεπιστημιούπολη. Άνοιξα το στόμα μου, αφήνοντας τη ζεστή αναπνοή μου να ταξιδέψει μέσα στον ψυχρό αγέρα και τότε ο Τσανιολ, πρόσθεσε αυτό που έλειπε από την πρότασή του και περίμενε με ανυπομονησία να ομολογήσει.

« Η Γιουκι για παράδειγμα, θα του ταίριαζε γάντι » είπε περισσότερο στη Μπογιονγκ. Έστριψα το σώμα μου κοιτώντας πλέον και τους δύο με το αυστηρό βλέμμα που χρησιμοποίησα προηγουμένως, εκείνοι γέλασαν με την αντίδραση μου και ήταν πλέον φανερό ότι υπήρχε η ιδανική χημεία μεταξύ τους.

« Βλέπω τα πάτε πολύ καλά εσείς οι δύο, ήδη » ομολόγησα έχοντας ένα αυτάρεσκο χαμόγελο στα χείλη μου.

Αμέσως αντάλλαξαν μερικά γρήγορα βλέμματα και μόλις συνειδητοποίησα πως πέτυχα το στόχο μου –να τους κάνω να αισθανθούν άβολα για μερικά δευτερόλεπτα- ήμουν αυτός που πλέον γελούσε με τη ψυχή του. Δυστυχώς το γέλιο μου κόπηκε αστραπιαία, στο άκουσμα των λέξεων: « Να η Γιουκι! ». Είδα τη Μπογιονγκ να τεντώνει το χέρι της λίγο πριν κατευθύνει το δείκτη της σε μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, ενώ αμέσως μετά ο Τσανιολ σχημάτισε έναν κύκλο με τα δάχτυλά του, τον οποίο τοποθέτησε μπροστά από τα χείλη του φωνάζοντας τη φίλη του.