Sabah annemin beni yine öpücüklerle uyandırmıştı. Sonra adından gıdıklamalar ve apartmanı inleten kahkahalarım. İçerde abim yine bizim halimize göz devirdi. "Birtanem hadi kalk okul vakti. "Dedi. Yemek masasında annemi izliyordum. Yüzünü daha ince ayrıntısına kadar incelemeye başladım. Unutmamak için miydi bu bakışlarım... O yemyeşil gözleri gel kaybol gözlerimde der gibiydi. Hele şu gülümsemesi "Her şeye rağmen..." der gibiydi. Arkasına ne getirirseniz getirin.
Kapıdayken abim önden giyti ben merdivenlerden inerken son defa bakıp gülümsedim. Yavaş yavaş inerken durdum. Bir anda kalbime bir sızı girdi. Sanki kalbim sökülüyor. Ellerim, yüzüm, bacaklarım karıncalanıyordu. Çantamı bırakıp yavaş yavaş indiğim o merdivenleri son hız çıkmaya başladım. Çıkarken anne diye bağırdım. Annem kapıyı açınca ona sımsıkı sarıldım. Cennet kokan kokusunu içime çektim. Sadece sımsıkı sarıldık birbirimize. Geri çekilip yemyeşil gözlerini dikti ela gözlerime. "Kızım iyi misin?" Diye sordu. Gözlerimde bekleyen yaşları zar zor tutuyordum. Ona "İyi misin anne?" Diye sordum. Gülümsedi. "İyiyim Allah'a şükür kızım." Dedi sadece.
Onu bırakmak istemiyordum. Ellerimi sıkıca tutup "Allah'a emanet et beni kızım." Dedi. Nedenini sorunca ellerimi öpüp "Allah'a emanet ederse kişi sevdiğini onu birdaha görmeden bir şey olmazmış." dedi. Fısıltıyla ona "Allah'a emanet ol annem." Dedim ve yavaş yavaş inmeye başladım. Son defa baktım yüzüne. Gülümsedi. Cennet kapısı açılıyordu sanki o gülümseyince.
O gün sürekli onu Allah'a emanet ettim. Okul çıkışı hızla eve gittim. Apartmanın önünde yanan kırmızı ve mavi ışıkları görünce gözümün önüne kapkara perde indi. Abim duvarın altına çökmüş başını duvara vurup duruyordu. Gözlerimden yaşlar süzülürken "Anne" diye fısıldadım. Sonra hızla çıktım yukarı. Ağabim gözlerinden yaşlar akarken durmamı söyledi ama hangi güç beni tutabilirdi.
Kapı açıktı. Hızla girdim içeri ve etrafa baktım. Etraf darmadumandı. Kan vardı her yerde. Ve beyaz örtünün altında annem... Ona son kez sarılmak istedim ama olmadı tuttular beni. Yalvardım son kez ona sarılmak için ama izin vermediler. Çığlıklarım kapladı her sabah kahkaham kaplı olan apartmanı...
Cenazede duydum; babam bizden sonra gelmiş ve ona saldırmış. Annemin sonu da her direnen kadının sonu gibi ölüm olmuş. Kaçamamıştık. Son kez baktığımda mı hakkımı kaybettim yoksa? Keşke bakmasaydım sana.
Anne kalk ordan soğuk orası. Anne hani sen beyaz rengi sevmezdin bu üstündeki şey ne? Anne kalk ordan üşüyorum, sarıl bana.
Anne seni kaybedeli kaç sene oldu bilmiyorum. Kaç yaşındayım ki anne? Senden sonra zaman durdu...
