Ne güzel demiş Necip Fazıl "Benim geçmişim çöp." Diye. Benim geçmişim kocaman bir çöp biliyor musun sevgilim? Hatta "çöp" demek bile az kalır; benim geçmişim koca bir "ÇÖPLÜK".
Ne güzel de devam etmiş Necip Fazıl "Çöpü ise sadece köpekler karıştırır." Diye. Köpekler çöpümü karıştırıyorlar sevgilim. Karıştırıp senin önüne koymak için çabalıyorlar.
Çok korkuyorum sevgilim bu pis çöpler yüzünden beni terk edeceksin diye. Pis kokulu ve gereksiz onca çöp! Ben belki senin o mis kokulu hayatına layık değilimdir değil mi sevgilim? Bunu anladıkları için mi eşeliyorlardır ki çöplüğümü köpekler?
Hayatına girdim kirli ayaklarımla, pis kokumla. Senin de hayatını kokutmaya kirletmeye girer gibi. Güzel kokulu hayatını kokuttuysam; temiz hayatını kirlettiysem affet beni lütfen sevgilim...
Köpekler eşeliyorlar hâlâ görüyor musun? En ücrâ köşelerine, en uç noktalarına kadar. Sevgilim çok korkuyorum ÇÖPLÜK geçmişim yüzünden sen de gideceksin diye.
Özür dilerim sevgilim ben ne kadar bu çöplüğü temizlemeye, toplamaya çalıştıysam da olmadı. Bu hayin köpekler benden daha güçlü çıktılar ne yapıyım? Benim temizlediğim,topladığım yerleri eskisinden de daha kötü bir hâle getirdiler.
Şimdi tam karşındayım kirli ayaklarımla, pis kokumla. Tam bir ÇÖPLÜK edasıyla. Istersen kov beni bu hayatından; istersen ver tut ellerimi temizleyelim beraber hayatımı...
