"Öptügüm ellerin,
oksadığım tenin benden el çekeli ıssız ruhum.
Hangi tuzu bassam faydasız yaralarıma.
Hoyrat bir hüzün işgal etti yüreğimi.
Oysa ne sevmiştim içindeki huysuz, aksi,isyankar çocuğu.
Akreple yelkovan bile arada kavuşuyor.
Biz bu muazzam ayrılığı hangi mümkünsüzlükten satın aldık böyle.
Sen gittiğinden beri üvey,yalın ayaklı bir çocuğum bu yeryüzünde.
Ölmüş olsan avuturdum bu yüreği.
Sen ne öldün ne de döndün ...
... Duzenlenecek ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAVEYLA
PuisiBazen avazın çıktığı kadar bağırman da ,fayda etmez ki ; Susarsın. Göğüs kafesin çatlar, Susarsın. Konuşsa , Susarsın Sussa, Ölursün ...
