Yâr'ani sarmaya ne cok meftunum oysa
Saçları omzuma dusuyorken
Nefesim saclarini tariyacakken
Icime vefali bir keder
Tutun kokulari oksijene yer
Kalp atislari cehremize şekil
Kalan ölene olacakken vekil
Gibi sarmak
O kadar sarayım ki azizem
Uzak kalirsak bu halimize
Yakinlar mahcup kalsin nefsimize
Kursun degecek olsa birimize
Vefasızlık yasatmasin kalbimize
Gibi sarmak
Kimseler yâr'ani ben gibi bilemez
Yasayacak olsan bir huzun
Yasatacaksın bin hazin
Degecek olsa sana dert
Iki gozun omrume yagmur
Denizime lodos olur
Saracak olursan başka birini
Orecek olursa kader ağlarini
Acımdan öldürur
Lakin bir daha yâr'ami sardiramaz
Duzenlenecek ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAVEYLA
PoetryBazen avazın çıktığı kadar bağırman da ,fayda etmez ki ; Susarsın. Göğüs kafesin çatlar, Susarsın. Konuşsa , Susarsın Sussa, Ölursün ...
