Yüküm ağır bu aralar .
Olmayanı yureğimde taşıyorum
Soluma fazla yükleniyorum
Bitmiş gibi davranamıyorum
Ölmüşsun gibi dayanamıyorum
Soranlara bugunu bilmiyorum
Bugunden kotuyken dünum
Susuyorum
Dilimde derin yaralar
Kaleme yenik düşüyorum
Güneş te üşüyorum
Bilakis kışa kaçıyorum
Henuz delirdim diyemiyorum
Elimde bavulum diye çıkıyorum
Parça parça her gunum
Ölüyorum
RASLAN #ZemheriSoğukları
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAVEYLA
PoesíaBazen avazın çıktığı kadar bağırman da ,fayda etmez ki ; Susarsın. Göğüs kafesin çatlar, Susarsın. Konuşsa , Susarsın Sussa, Ölursün ...
