Dışardan cocuk sesleri geliyor.
Benim penceremden ruzgar sesi dışında.
Mutlu olduklarını hissedebiliyorum.
Bu kadar kötu hislerim icinde.
Lambaları kapadım ,umuduma vurur diye.
Aynen çökuyorum, durduğum yerde.
Loş gunes isiklari, yerini tutün dumanlarina birakiyor.
Sabrım ise son zerresini biryerlere.
Duman dalganislari, arkadasligini hissettiriyor.
Sevgililigini hissettiriyor.
Sevmedigini hatirlatiyor.
Hemen buğulari icinde, bir keman sesi.
Hüzne baskaldirmis notalar, ben gibi.
Acligimi az da olsa doyuruyor.
Lakin artik durdurtamiyor beni.
Bu duvarlar ardinda, yoklugun bas belasi.
Dualar ardinda ise varligin
Disari cikmak icin neden ariyorum,
Velakin Bulamiyorum.
Sonralari gariban halim kadar, bir göz yasim daha dusuyor.
Sonralari ise ben ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAVEYLA
PoesiaBazen avazın çıktığı kadar bağırman da ,fayda etmez ki ; Susarsın. Göğüs kafesin çatlar, Susarsın. Konuşsa , Susarsın Sussa, Ölursün ...
