Üniversiteli Kız

Bölüm-2

MULTIMEDYA:DAVİD BECKHAM ( BELKİ TANIMAYANLAR OLUR DİYE ŞEY ETTİM ASDSF )

HATIRLATMA;

         Ardından o taşla yanındaki çocuk geldi.Benim taşım" Benim liseden arkadışım Henry" Ben "Merhaba" Bizi duyan Mary hemen yanımaza geldi "Bende tanışmak istiyorumm!! Adım Mary!"Böyle aramızda bir sohbet geçti. Ardından ben yine atladım " Ahh adımı söylemeyi unuttum çok aptalım! Ben Tiffany." Benim taş " Bende David.Bir daha sakın aptal olduğunu düşünme" dedi ve bana göz kırptı.Sanırım ben bu David denen şapşirikten çok ama çok ama çok...etkilenmeye başladım..

 YENİ BÖLÜM;

    Bana böyle demesi çok hoşuma gitmişti.Tanrım gülüşü o kadar içten ve sıcakki!! İnsan onun gülümsemesinin içinde kayboluyor.David'le sevgili olmazsam,çok büyük hata yaparım.Onun için bir an önce aramızda bir elektriklenme olması gerek..

      Biz konuşurken sınıfa yaşlı bir adam girdi.Büyük ihtimalle öğretmendi.

      Ben konservatuvara gidiyordum.Şarkı söylemek resmen benim hayat felsefem oldu.Mutlu olduğumda,üzgün olduğumda,kısacası hayatımın her anında şarkı söylerim.Söylediğim şarkı o an yaşadığım duyguya uyumlu olurdu.Aynı zamanda piyano çalabiliyordum.Müzik benim hayatımın bir parçası.O olmasaydı ne yapardım bilmiyorum..

          Herkes yerlerine oturdu.David zaten biraz uykuluydu.Oturur oturmaz kafasını sıraya gömdü.

         İçeri giren öğretmen kendini tanıttı " Benim adım Charlie Smith.Enstürmanları birlikte çalacağız.Yani benim ilgi alanım enstürmanlar.Umarım iyi anlaşırız " Bunları dedikten sonra bize bir göz gezdirdi.David'i gördü ve onu göstererek " Hey! Sen! Ayağa kalk! " dedi.Tabi David'in kafası sıraya gömük olduğu için anlamadı.Bay Smith tekrar bağırdı " Kafası gömük olan ergen! Ayağa kalk! " Nihayet David kafasını kaldırdı ve ayağa kalktı.Bu arada Bay Smith " ergen " dediği için sınıf biraz gülmüştü..Bunların arasında bende vardım ama..Neyse tabikide ben yoktum ben David'den hoşlanıyorum ona niye güleyim ki .s 

             Bay Smith " Adın nedir? " "David " "Yoksa sende Beckhamlardan mısın? " dediği an gülme fırtınası koptu.Bende kahkaha attım.Ne? Bence komikti :D        David " Ben ve David Beckham? David Beckham ve ben? Affedersiniz ama bu doğru bir benzetme değil." Bay Smith " Niye kendini küçümsüyorsun David? Gayet yakışıklısın " Gülme sesleri iyice yükseldi.Herkes gülmekten kendinden geçmişti.Arkamda oturan Mary'nin dediğini duyunca gülmekten nefes alamadım " Tanrım! Adam gay çıktı!! "  David hem utanmıştı hemde gülüyordu.Sonra yerine oturdu ve bana baktı bende ona baktım.Ama hala kendime gelememiştim,durmaksızın gülüyordum.Otuz iki dişim tamamen ortaya çıkmıştı.David o tatlı gülümsemesiyle beni izliyordu. " Neden bana öyle bakıyorsun David? " " Çok güzel gülüyorsun.Uzun zamandır çevremde böyle güzel gülen bir insan görmemiştim.Gülmek sana çok yakışıyor.Sen mutsuz olmayı hakedenlerden değisin. " dediği an gülmem durdu.Sanki Eros bana oku tam kalbime fırlatmış gibi hissettim.David'in gözlerinin içine baktım.O da aynı şekilde bana bakıyordu.Bir anda gözlerini benden çekti. " Ne oldu? " " Korktum " " Neden? " " O masmavi gözlerinin içinde kaybolup,bir daha seni göremeyeceğimi sandım " Aman Tanrım!! Hem romantik,hem yakışıklı,hem etkileyici,hem seksi..Hayallerimdeki erkek,hayatımın erkeği..Daha bir kaç dakika önce tanışmamıza rağmen ona aşık olmuştum! Tanrım! Eros seni seviyorum! Üzgünüm çakma Beckham,sen benimsin,benim olacaksın,sadece benim!!