His Human side

Chapter 8.

Ik wist niet wat ik moest doen. Daarom besloot ik om Christian te bellen. Hoewel ik nog steeds boos was op hem.

'Hallo?'

'Christian?'

'Emily!? Ik ben zo blij dat je me belt!'

'Christian, je moet onmiddellijk naar Lucas' huis komen!'

'Euhm, waarom wat is er gebeurd?'

'Ik weet het van hem. En van jou.'

'Oké, ik kom er meteen aan.'

Ik hoorde hem nog net een bezorgde zucht laten voor hij afdrukte.

'Niet opgeven Lucas! Blijf bij me!', ik probeerde zijn gezicht in mijn hoofd te prenten.

Hij had een strakke kaaklijn, zijn gezicht was bruin getint. Hij had een neus die perfect stond.

Zijn ogen waren chocolade bruin. Hij had een klein littekentje.

Dat was me nog nooit opgevallen.

Hij hpad donkerbruin haar. Bijna zwart zelfs.

'Emily,'fluisterde hij,'kom dichter.', hij zag er zo kwetsbaar uit. Ik bracht mijn oor dichter naar zijn mond.

'Emily, ik wil dat je weet, dat ik van je hou. Je was de beste vriendin die ik ooit heb gehad.

Door jou vergat ik zo vaak dat ik een weerwolf was.

Door jou vergat ik zo vaak hoe hard ik het leven als mens vond.', ik kon hem moeilijk verstaan omdat hij zware adem stoten tussen elk woord moest laten.

Maar ik verstond hem goed genoeg, en ik weende nog net niet teveel, om hem te antwoorden.

'Lucas, je bent een van mijn beste vrienden. Dat zal nooit veranderen. Zelfs al was je nog een weerwolf geweest.

En als we elkaar nooit eerder zouden ontmoet hebben, dan zou ik weten dat ergens, daar ver buiten de stad, iemand rondloopt. En die iemand, zou jij geweest zijn Lucas.'

Na die woorden greep Lucas mijn hand.

'Ik ga niet dood Emily.', ik lachte een droevige lach.

'Nee, je gaat niet dood. Dat laat ik niet gebeuren.'

'Waar is hij!', riep iemand terwijl hij de deur intrapte.

'Hij is hier!', riep ik terug. Nadat ik door had dat het Christian was.

'Dit ziet er niet goed uit. Wat is er gebeurd voor dat hij zo werd?'

'Hij vertelde me hoe hij een mens was geworden. Hij zei iets over zijn wolventeken. Toen ik vroeg welk wolventeken, viel hij neer.'

'Natuurlijk. Mensen mogen niet van een wolventeken afweten.'

'Dus',zei ik terwijl ik de "s" lang uitrekte,'het is mijn schuld dat hij misschien wel...dood gaat.', ik fluisterde het. Bang dat als ik het te luid zei, hij onmiddellijk zou sterven.

'Nee, hij gaat niet dood. Tenminste, als jij het wilt doen.', zei Christian met een beschaamde blik.

'Wat doen?', vroeg ik. Ter verduidelijking.

'Hij kan het alleen overleven als jij bereid bent een deel van je geheugen te wissen. Of...'

'Mijn geheugen wissen! Dat nooit!', riep ik. Ik wou het moment dat ik daarnet met Lucas had nooit vergeten.

'Wat is mijn andere optie?', vroeg ik.

'Het is geen optie voor jou.', zei hij terwijl hij naar Lucas keek,'we kunnen hem ook terug een weerwolf maken.'

'Nu meteen?',vroeg ik,'is dat echt de enige andere optie?', vroeg ik.

Ik dacht aan wat hij daarnet had gezegd. " hoe hard ik het leven als mens vind."

'We doen het.', zei ik,'we maken hem weer een weerwolf. Zeg me wat ik moet doen.'

Ik dacht terug aan alle momenten met Lucas. Want na vandaag, zullen ze allemaal gewoon herinneringen zijn aan een al lang voorbijgegaan verleden.

Jij daar!

Dit was een iets korter hoofdstuk dan normaal. Ik hoop dat je het leuk vond! Ik vind het echt heel erg dat Emily afscheid moet nemen van haar soulmate.😢 Laat iets in de comments weten! Ik weet zeker dat ze dat heel lief zal vinden🤗.

Druk op de gouden ster en zie de magic!

XOXO SiAndMendes 😘