Proberen hem te vergeten

2} 63

Yassine. Hij komt hierheen, ik ben hier niet klaar voor.

Hij staat awkward tegenover me met zijn handen in zijn zakken. Hij is mooi. Heel mooi.

"Hoi Dina." Ik doe mijn zonnebril op mn hoofd en kijk hem recht in de ogen aan. Na alles wat hij me heeft aangedaan kan ik dit niet meer. Ik probeer hard tegen hem te zijn door niet te praten maat het lukt niet, zijn mooie ogen kijken recht in de mijne. "Hoi Yassine." Ik heb het gezegd, Dina waarom ben je zo stom? Waarom?

Ik zet mijn zonnebril weer op, pak Marouane zijn handje en loop verder. Goed gedaan Dina. Laat hem niet weer alles verpesten. Sukkel.

Ik weet dat ie achter me aanloopt. "Dina, wacht!" Ik loop harteloos verder. Nou niet helemaal harteloos, er lopen tranen over mijn wangen. Hij is de jongen waarvan ik heb gehouden. Hij heeft me meerdere keren laten vallen.

Yassine p.o.v

Ze loopt door, ik ook. Ik zie haar mooie bos met krullen bewegen. Ik moet haar iets vertellen, ik moet haar vertellen dat ik van haar hou. "Dina wacht, alsjeblieft!" Bij het woordje 'alsjeblieft' kwam er een brok in mijn keel en kwamen de tranen mijn ogen uit. Nooit verwacht dat ik zou huilen om een meisje. Dina is het waard om voor te huilen. Ik hou van haar.

Ze draait zich om en kijkt me aan. De tranen lopen over haar wangen, bij mij hetzelfde. Marouane snapt er helemaal niks van, maar dat hoeft nu ook even niet.

"Ik hou van je, kleine." Marouane kijkt op. "Ik ben niet klein!" Hij dacht natuurlijk dat ik het tegen hem had. Dina en ik glimlachen kleintjes.

"Kom Marouane we gaan." Zegt ze terwijl ze wat tranen weg veegt. "Doei Yassine." Ze draaide zich om en ging verder met haar leven. Ik behoor niet meer tot haar leven. Ik ben haar kwijt.

Dina p.o.v

Het is goed voor hem. Dit is wat hij verdiend. Hij heeft mijn leven tot een hel gemaakt. Nu mag hij lijden. Het doet me wel pijn. Diep van binnen hou ik van hem. Hij is de vader van mijn kind.

"Mama waarom loopt papa niet met ons mee en gingen jullie huilen?" Ik wist dat dit ging gebeuren. "Papa is heel gemeen voor mij, voor ons, geweest." Hij knikt verbaasd.

"Mama mama mama, ik wil deze!!!!!" Roept Marouane terwijl hij naar een pakje kindermaxi wijst. "Okey dan." Hij begint te glimlachen en pakt de chocolaatjes. Nu naar de kassa. Terwijl ik de boodschappen neer leg hoor ik Yassine praten tegen Marouane. Niet hij weer. Ik doe mijn zonnebril weer op, pak mijn portemonnee, reken af en stop de boodschappen in een tas.

"Marouane kom." Hij schud nee. "Hij kan wel bij mij blijven." Zegt Yassine. Marouane knikt blij. "Okey dan, maar geen gekke dingen doen." Ik geef Marouane een kus en draai me weer om.

"Waar is mijn kus kleine?"
"Papa ik ben niet klein."
"Ik bedoel mama."
"Oh."

Ik probeer het te negeren totdat Yassine in een keer voor me neus staat. "Nou kleine, waar is mijn kusje?" Ik zucht. "Yassine, wat denk je zelf? Je bent vader, je hebt een kind, gedraag je is volwassen. Je bent geen kind meer. Zorg dat ie om 6 uur thuis is." Ik loop langs hem naar buiten.

Een traan verlaat me ogen. Ik wil hem niet laten merken dat ik nog van hem hou.

Salma komt aangelopen. Ik probeer mijn tranen snel weg te vegen  ze iets ziet. "Okey, wat is er aan de hand." Ik kijk achterom naar Yassine en Marouane, ze snapt me en trekt me in een knuffel. She is my best friend. My sister.

Ik wil een q&a gaan doen, dus als je vragen hebt voor mij of de personages stel ze dan xoxoox.