Asker lisesi

hayalimde ilk adım

Yalvarıyorum hayalime
Gercekleş diye,
O ise git gide uzaklaşıyor benden.
Soruyorum kendime
Asker olamayacak mıyım diye.

' Neden' diye sesleniyorum ona.
O ise 'bir çizgi var aramızda onu geçersen hayal olmaktan çıkar, büyük bir gerçeğin olurum.' diyordu.

Ben ise şaşırmış bir vaziyette başarabilecek miyim? diye bakıyordum o çizgiye.

Sonra düşünmeye başladım.
Anladım ki bu ne isteyeceğime bağlıymış.
Tırnağın çıkana kadar çabalamakmış,başarmak.

Herşey çabalamak ve kendine güvenmekle oluyormuş.
Mutluluk sırrıda bunun içinde gizliymiş.

(Başarı, çalışmak ve kendine güvenmek)
Tek mesele bundan ibaretmiş.

Defterime yazdığım sözlere baktıkça daha bir tuhaf oldum.
Üzülsem mi sevinsem mi bilemiyorum. Sonunda hafta sonu bitti. Ve bugün Yeni bir hayata adım atacağım.

Annemle bu süre zarfında pek konuşmadım.Artık bana kızdığı, yada kalbimi kırdığı zamanlarda hissizleşmeyi öğrendim. Böylesi daha iyi daha az canım yanıyor. Ya da ben öyle sanıyorum. Ama annem kendi sert dilinde benden özür diledi bir nevi. Nasıl anladın diye soracak olursanız.

' Artık sözünü felan umursama. Orası erkek okulu. Bulaşan olursa kır kafasını' dedi.

İlklerde öylece mal mal dikildim durdum. Daha sonra annem
Gelip yanağıma krem sürüp birşey demeden odadan çıkıp gitti. İçimi nedensizce bir sevinç dalgası kapladı. 😀😀😀

Ben genelde çişim geldiğinde uyanırım. Ama bu defa ki uyanma sebebim Asker lisesine gidecek olmam. O kadar heyecanlıyım ki anlatamam.

Acaba erkekler bize bulaşır mı?

O kadar erkeğin içinde ne yapacağız?

Can da Asker olmak istiyordu? Bir umut oradadır belki?

Çetin hoca mı bizi götürecek?

Bu lise hayatımıza ne gibi değişiklikler getirecek?

Aklımda birbirinden değişik bir sürü soru işareti var.
Aceleyle her zaman yaptığım gibi dişlerimi fırçaladım, Banyomu yaptım, okul formalarımı giyindim felan filan.

Nesrin i aradığım da açmadı. Uyuyorsa hiç şaşırmam.
Henüz saat sabahın 6 sı.
Genelde ders 7.30 da başlayıp 4 gibi bitiyordu. Asker lisesinde nasıl hiç bir fikrim yok.

Odamdan çıktığımda annem ve babam uyuyordu. Babam saat 8 gibi evden çıkarken, annem de 9 ya da 10 gibi çıkıyordu. Mağaza annemin olduğu için sorun olmuyordu.

Kendime birşeyler hazırladıktan sonra babama da hazırlamaya başladım. Babamın çok sevdiği sucuklu yumurta ve tostu yaptıktan sonra diğer kahvaltılıkları da masaya dizdim.

Saat 7 olmuştu bile. Babam hep bu saatlerde uyanır. Çıkacağım için, kâğıt kalem alıp babama not yazmaya başladım.

Yiğit Başkomiserim;
Bugün okuldaki ilk günüm. Zorlu bir süreç beni bekliyor. Okul yatılı olduğu için haftasonuna kadar seni göremeyeceğim. Bunun için çok üzgünüm. En sevdiğin yumurtayı ve tostu yaptım. Onları yemeden işe gitme.
Seni çok seviyorum. Bana şans dilemeyi unutma.