[FICBTS ; #KOOKMIN] #พระสนมปาร์ค (ชื่อชั่วคราว)

๕ | เหตุใด

บทที่ ๕ เหตุใด

เสียงถอดถอนหายใจของพระสนมปาร์คดังถี่จากวันนั้นจนย่างเข้าสองเดือนอย่างไม่รู้ตัว การกระทำขององค์รัชทายาทครานั้น...ตัวเขายังคงเก็บมันนำมาขบคิดวนเวียนอยู่เสมอ ไม่ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้งเขาก็ยังหาคำตอบให้กับตนเองไม่ได้เสียที คำถามหรือท่าทางแปลกๆไฉนเลยจะสร้างความสบายใจแก่เขาให้กินอิ่มนอนหลับ จากคิดว่าจะปฏิบัติตนอย่างสบายๆตราบเท่าที่องค์ชายผู้นั้นไม่เข้ามาวุ่นวาย แล้วเหตุใดจึงเข้ามาย่างกรายบ่อยกว่าที่คาดไว้

เขาต้องการให้ตนเองใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมากกว่าการมาเป็นที่รองรับอารมณ์ของผู้ใด ชีวิตที่สองเขามีค่ามากกว่าทองคำเชียว ท่านรู้ไหม!

"เฮ้อ..."

ว่าแล้วก็ถอนหายใจแรงอีกครา เด็กสาวชุดฮันบกซึ่งนั่งมองเขาจับพู่กันค้างไว้ในท่าเตรียมอย่างเหม่อลอยมาสักครู่แล้วจึงขมวดคิ้วอย่างงุนงง มือเรียววางถาดสีพร้อมพู่กันอย่างไม่นึกมีอารมณ์สุนทรีย์ต่อ หลังจากวาดต้นดอกแมฮวาค้างไว้ตั้งแต่สัปดาห์ก่อน พระสนมได้รับอุปกรณ์วาดภาพที่สั่งจองอึนบีไปคราวนั้นอย่างครบถ้วน ถามแล้วได้ความว่าเป็นของพระราชทานมา นึกแล้วยังอดเบ้ปากอย่างไม่ชอบใจมิได้ หากไม่ใช่เพราะความเบื่อหน่ายแล้วเขาก็ไม่ใคร่อยากแตะต้องสิ่งของจากท่านผู้นั้นแม้สักนิด

"มิวาดต่อแล้วหรือเพคะ?"

พระสนมปาร์คหันไปยิ้มเจื่อนให้เด็กสาวผู้เอ่ยถามอย่างไม่รู้เรื่องราวของเขากับองค์รัชทายาท ณ วันนั้น น่านับถือใจท่านนัก หลอกล่อให้เด็กสาวนางกำนัลตำหนักยางวอนเช่นจองอึนบีไปเอาของไกลถึงตำหนักทิศตะวันออกที่ตนเองอยู่ สุดท้ายเหนื่อยหอบกลับมามิมีสิ่งของที่ว่าแม้สักอย่าง มันน่านักเชียว!

"ดอกแมฮวาในภาพกำลังใกล้สมบรูณ์แล้วเชียวนะเพคะ..."