Chapter 4
Luhan's POV
Oy! Teka. Huwag niyong iisipin na may gana ako aa. Nawala bigla si Suho ee. Ewan ko ba saan napunta. Ee sabi ko lang na nandyan na si, WAIT!! Oo nga pala! Kailangan namin este KO habulin si girl. Ew. Nababakla ba ako? So disgusting. Tumahimik ka nga Luhan may hinahabol ka pa ee!
Hinahabol ko na siya. Pagkahabol ko sa kanya, tinakpan ko agad ang bibig niya at .... HINDI KO ALAM KUNG SAN KO SIYA DADALHIN!! Saan ko nga ba to dadalhin? Lumingon lingon ako sa paligid ng may biglang humablot sa akin at .....
TOTAL BLACKOUT.
Suho's POV
After 5 mins. sinilip ko kung nakuha na ni Luhan si Jerimy. Actually trip ko talagang asarin si Luhan. Hahahahaha.
Pero pagsilip ko wala na siya. Saan napunta yun? Hinanap hanap ko siya sa labas pero wala siya.
Nagpunta na lang ako sa condo ni Jerimy at luckily tulog ang guard. Wow ha! Nag guwardya pa siya. Pero hindi ko alam saan siya nakatira. Kinatok ko lahat ng yunit at sabay tatago sa gilid. Para bang nantitrip? Hehe (^_^)7.
Pero no sign of Jerimy pa rin. Baka nakuha na ni Luhan. Tapos hindi na ako tinawag pa dahil badtrip? Haha.
"Oh. Saan sya?"
Pambungad ni Chanyeol pagkadating ko sa bahay. Aayaw ayaw siya nung una tapos siya tong atat.
Teka! Ano daw?! Wala pa ba siya dito?
"Wala pa ba sila dito?"
"Ba't mo kami tinatanong ee ikaw kasama nila."- Kris
Ha? Patay! Nawawala na yata sila. Oh baka naman tinanan na ni Luhan. Luh? Imposible naman yun.
"Sorry guys. Ahmm. Eeeh. Mukhang nawawala sila. *kamot sa batok* Nahiwalay ako sa kanila ee. Tapos akala ko nauna na sila dito."
"ANO?!!!" 0_0 Sigaw nilang lahat.
Jerimy's POV
Nagising ako sa silaw na tumatama sa mata ko. Pero parang wala ako marinig?
Kepogi naman nitong nasa harap ko. Hehehe. Umiikot din ang mundo ko. Ano bang nangyayari?
Napatingin ako sa ulong nakasandal sa balikat ko. Teka! It's the pink-haired guy!
*SNAP!*
Tsaka lang ako natauhan na para bang sa pitik na yun nawala lahat ng nararamdaman ko. Nakakarinig na ako at hindi na umiikot ang paligid. Tumingin ako sa paligid ko. Isang abandonadong warehouse ang kinalalagyan ko. At ng katabi ko.
"So, ikaw na pala ang pinagkakaabalahan ngayon ng lalaking to? Boyfriend mo?"
"Close tayo?"
"Huh! Astig ka rin no. Yan siguro tinuro ng EXO sayo."
"Sino ka ba? Anong ginagawa mo sa amin? Anong kailangan mo?"
"Ang slow mo rin no? Hindi pa ba obvious? You're kidnapped."
"Ahhh. Ganun ba? Hmmm ... Ano pangalan mo? Penge no. mo. Txtm8 tayo? Ang pogi mo nga pala kuya *0*"
"Huh? -_^ Hindi ako baliw para ibigay sayo no. ko. Ahmm. Ako nga pala si Jin Hwan."
"Hehe. Alam mo ang cute cute mo. Crush na kita. Hehe."
Ginagawa ko yan habang tinatanggal ang tali namin sa kamay.
"Ahmm. Kuya, may CR kayo? Naiihi ako ee."
"Para ano? Para pakawalan kita? No way!"
"Sige na. Naiihi talaga ako ee. Ano gusto mo? Dito ako iihi pagkatapos ikaw maglilinis?"
"Aish!!"
Papalapit na yung ulo niya sa kamay namin para tanggalin ang tali.
*Boogshh!!*
Sinuntok ko mukha niya. Kaya ginising ko agad si Luhan para makatakas na.
Luhan's POV
Ano ako aso?! Kung maka kaladkad naman tong babaeng to akala mo ang bilis bilis tumakbo hindi naman.
"HOY!! Teka nga. Sino bang dapat mangaladkad sa atin?"
"Bilisan na nga natin! Ang bagal mo kasi ee."
"Bitiwan mo nga kamay ko."- Luhan
"Huwag ka ngang ---"
"HOY! Binabalak niyo bang tumakas?"
Shet. Hinahabol na kami!
"Aahhhhhh!!!!! IBABA MO NGA AKO!!"
"Huwag kang OA. Mahahabol na tayo!"
Binuhat ko na lang tong babaeng to para mas madali. Nakalabas na kami ng warehouse at napunta kami sa isang eskinita.
"San to?"- Jerimy
"Aba malay ko!"
"Sunget naman neto."
"Uwi na tayo."
"Akala ko ba hindi mo alam saan to."
"Tss."
Jerimy's POV
Lakad lang kami ng lakad. Hindi ko alam kung nasaan kami. Nauuna akong maglakad sa kanya.
Napapagod na akong maglakad. Ilang oras na ba kami naglalakad? Mapupudpod na nga ata tong tsinelas ko.
Maya maya naapakan niya tsinelas ko na dahilan upang maputol ito.
"Aisshh! Ba't mo inapakan?!"
"Aba! Ako ba tong babagal bagal maglakad?"
"Tss. *Roll Eyes*"
Ako pa sinisi nitong lalaking to. Ni hindi ko na nga alam kung nasan na kami.
"Yah. Saan na ba tayo?"
"Oh."
O.o huh? Hinubad niya yung tsinelas niya at pinipilit na isuot sa akin.
"Ee pano ka?"
"Sasakay ka ba sa likod ko?"
"Huh? Anong connect?"
"Slow neto! Kung ayaw mong suotin yan. Bahala ka na sa buhay mo."
Then iniwan na niya ako. Suot na niya tsinelas niya. Ang OA ko kasi ee. Hindi ko pa sinuot agad tsinelas niya o di kaya sumakay na lang ako sa likod niya.*sniff* Nawawala na ako. Nawala na siya sa paningin ko. Paano na ako uuwi neto? :'(
Huhuhuhu! T^T
May biglang nag abot sa akin ng panyo. Kumunot ang noo ko na para bang nagdadalawang isip kung tatanggapin ba o hindi. Stranger to no! Baka mamaya rapist yan diba? Kaya mabuti lang talaga na pagdalawahang isip XD
"Tanggapin mo na."
"Thank you." Tinanggap ko na lang. Gwapo ee. Kung rapist man to, edi bongga XD
"Naliligaw ka ata?"
"Ahmmm. Oo ee."
"Kumain ka na ba? Ahmm. Mark nga pala. Pangalan mo?"
"Ahmm. Hehe. Jerimy."
"Tara kain tayo. Libre ko."
*0* Libre daw!
BINABASA MO ANG
300 Days of Remembering the Past (kPop edition)
Ficção AdolescenteExo, the strongest gangsters. No one can beat them. Not even with love. But the day has come where the past is the one who beat their group. How did that happen? Hello po. Another new story ko po. In na in po dito ang mga k-poppers ^_^ Especially th...