Daughter of A Vampire, Son Of A Werewolf (DUTCH)(GEEN TWILIGHT FANFICTIE)

Hoofdstuk 46

'Moet ik echt bloed drinken?' Vraagt Thalia en trekt een vies gezicht. Ik knik. We zitten in een boom op een tak gehurkt die vlak boven een niets vermoedende ree hangt. Dakota sloeg deze jachtsessie even over. Hij is te uitgeput van de lange reis naar Estland. Zodra we een geschikte kampeerplaats hadden gevonden liet hij zich op de grond vallen en weigerde op te staan. Gelukkig wou Thalia wel mee en zo kon ik haar meteen leren hoe te jagen als vampier. 'Het is minder  vies dan dat het lijkt. Maar pas wel op met eekhoorns, die kunnen soms best wel zuur zijn. reeën daarentegen zijn heerlijk zoet.' Leg ik uit. Een rilling trekt door Thalia heen en ik schiet in de lach. 'Vertrouw me nou maar.' zeg ik en laat me dan zonder verder nog iets te zeggen bovenop de ree vallen. Voordat hij  iets doorheeft heb ik zijn hoofdslagader al door gebeten. 'Kom.' Gebaar ik naar Thalia. Aarzelend komt ze naast me neer. 'Gewoon drinken?' Vraagt ze. 'Gewoon drinken.' Zeg ik en kijk toe hoe Thalia langzaam haar tanden in de ree laat zakken en haar eerste slok bloed neemt. Een blik van verbazing glijd over haar gezicht en gulzig begint ze verder te drinken. Binnen de kortste keren is de ree leeg en staat Thalia op. 'Dat viel best wel mee.' Zegt ze en veegt haar mond af. 'Dat zei ik toch?' Knipoog ik en begin terug naar onze kampeerplaats te lopen. ''Zijn we al klaar?' Vraagt Thalia verbaasd. Ik knik. 'Je moet niet te veel drinken de eerste keer. Dat kan je lichaam niet aan.' Zeg ik. Thalia knikt begrijpend.

'Weet je zeker dat dit een goede plek is?' Vraag ik later aan Sophia. Sophia zucht. 'Ja, Scarlett. Dit is een goede plek. Er komen hier nooit mensen en we zitten diep in dit bos. We kunnen het hier best wel een maand of twee uitzingen.' Zegt ze dan. 'Sorry, maar ik wil echt geen risico lopen.' Zeg ik en laat de boomstammen die ik in mijn armen had vallen op de stapel. Omdat we hier best wel lang gaan verblijven hebben we besloten hutten te bouwen. Als vampiers zijnde is dat voor Thalia en mij niet echt nodig, maar een eigen plekje hebben is best wel fijn. Het worden gewoon bescheiden hutten waar je kan slapen en schuilen voor eventueel slecht weer, maar dat gaat mij er niet weerhouden het mooi in te richten. Ik heb al helemaal uitgestippeld hoe mijn hut er uit komt te zien en wat voor materialen ik nog meer ga gebruiken. 'Volgens mij zijn dit er wel genoeg.' Zegt Dakota puffend en laat de laatste paar boomstammen vallen. 'Ik denk het ook.' Knikt Thalia en begint ze te verdelen. Ben is nog te jong om zijn eigen hut te hebben en daarom krijgen hij en Sophia extra boomstammen om hun hut wat meer uit te breiden. Al gauw is iedereen druk aan het bouwen. Om de paar minuten hoor je iemand een stuk hout af hakken om hem passend te maken. Met zonsopkomst is de eerste hut klaar. Die van Thalia. Ze heeft er een zonder deur gemaakt omdat ze graag een gordijn van mos en bladeren wil maken en die voor de opening wil hangen. Ze blaast wat plukken haar uit haar gezicht en gaat op een afstandje staan om haar kunstwerk te bewonderen. 'Hij kan wel een kleurtje gebruiken.' Zegt ze en verdwijnt tussen de bomen. Even kijk ik haar na maar dan focus ik me weer op de fakkelhouders die ik aan weerszijden van mijn deur plaats. Een beetje sfeer mag wel. Al gauw is ook Dakota's hut klaar en hij komt naar me toe gelopen. 'Serieus?' Vraagt hij lachend en wijst op de bloemenslinger die ik gemaakt. Ik haal mijn schouders op. 'Zolang ik geen inkopen kan doen en gereedschappen en decoraties kan kopen moet je het doen met wat je kan.' Zeg ik en hang de bloemenslinger diagonaal aan het plafond. Als ik weer naar buiten loop komt Thalia er weer aangerend met haar armen vol bosbessen. Als ze ze begint fijn te malen snap ik waar ze mee bezig is. Ze maakt verf om haar hut mee op te vrolijken. Al gauw is haar halve hut bedekt met tekeningen en quotes. Lachend doet ze alsof ze wat zweet van haar voorhoofd veegt en maakt haar handen schoon. 'De perfecte verjaardag.' Zegt ze dan.