Türk Kızın Koreli Aşkı

Kısa Bir Ayrılık

Sonunda Haldun beyin yaşayacağı rezidans'ın önüne varmışlardı. Ji sung arabadan inerek bagajdan valizleri çıkarttı. Valizleri eline alarak Haldun bey ile birlikte yukarı çıktılar. Haldun bey kapıyı açıp Ji sung'u içeri davet etti. Rezidans gerçekten çok büyüktü. Elindeki valizi odalardan birine bırakan Ji sung Handeye özlem dolu bir bakış atmakdan kendini alamadı. Hande bunu farketmiş olacak ki gülümseyerek ona bakıp başını eğdi hemen. Aralarında ki elektrik büyük olsada şimdilik sevgili oldukları aralarında sır olarak kalmalıydı. İkisi de böyle düşünüyordu o sıra. Bu ilişki için büyüklerinden onay almak için biraz beklemeleri gerekiyordu. İkisi için zor olsada bu durumu idare etmek onların elindeydi. Hande ve Ji sung bunları düşünürken Haldun bey kızının yanına gelerek ona sıkıca sarıldı.

"Ne düşündüğünü biliyorum kızım. Merak etme çok fazla ayrı kalmayacağız sürekli görüşeceğiz dedi gözlerinin içine bakarak.

Hande önce eve sonra babasına baktı.

"Hiç ayrı kalmayacağız ki baba. Okul ve iş dışında tabi dedi gülümseyerek.

"Nasıl yani kızım?

"Bende burada seninle yaşamaya karar verdim.

"Öyle mi. Bu çok güzel bir haber yavrum. Gerçekten çok sevindim.

"Bende sevindim baba. Ama senden bir şey isteyebilirmiyim?

"Tabii kızım. Ne istersen yapmaya hazırım.

"Şeyy baba. Benim oturduğum evi satın alırmısın. O evde çok anım var. Arada orada kalmak istiyorum. Tabi izin verirsen.

"Tabiki kızım sen yeterki iste. Alırım hemen. Çok fazla orada kalmak yok ama. Söz mü?

"Aslan babam benim. Söz tabiki diyerek babasının boynuna atlayıp yanağından öptü Hande.

Ji sung ilerde durmuş onları seyrediyordu. Haldun bey Ji sung'a dönerek;

"Senin hakkını ödiyemem herşey için çok sağol iyiki senin gibi iyi yürekli, efendi , yardım sever bir kişiye sahibim. Senin gibi bir damadım olsun isterdim. En azından gözüm açık gitmezdi . Kızım için endişe duymadan rahat ve huzurlu öldürdüm dedi.

"Teşekkür ederim efendim beni çok mutlu ertiniz ama ölüm kelimesi sizin için çok erken lütfen böyle konuşmayın. Biz aslında Hande'yle.. derken Hande'nin ağlamasıyla lafı yarıda kalmıştı.

"Lütfen bir daha böyle şeyler söyleme baba. Ölüm deme . Sen ölürsen ben ne yaparım. Annemden sonra sen olmaz baba olmaz dedi hande kızgın ve ağlamaklı bir sesle.

Haldun bey kızına sımsıkı sarıldı. Saçını okşadı. Yüzündeki yaşları silerek elleriyle kızının başını avuçlarının arasına aldı.

"Kızım. güzel yavrum.Handem lütfen ağlama. Zamanı gelince hepimiz öleceğiz. Bunu biliyorsun. Merak etme ben senin mutlu olduğunu, yuva kurduğunu görmeden ölmeyeceğim. Hatta dede olup torunumu kucaklamadan ölmek istemem zaten. Bu yüzden endişe etme tamam mı birtanem.

"Tamam baba. Teşekkür ederim. Bir daha ölüm kelimesini ağzına alma ama.

"Tamam kızım merak etme. Neyse ee acıkmadınız mı. Bi yerde oturup bişeyler yesek güzel olmaz mı?

"Ben acıktım baba.

"Ee o zaman gidelim . Olurmu Ji sung. Sana uyar mı?

"Siz nasıl isterseniz Haldun bey.

"Tamam o halde gidiyoruz.

Hep birlikte evden çıktılar.

"Benim arabama bin baba dedi Hande.