Mete'den Kesit - 1

5.2K 267 10
                                    

Tanıtımla başlamak istiyorum, neden Rüya'yı seçtiğini anlamanızı sağlamak için :) Az da olsa hüzün dolu sonu telafi etmeye yeter umarım :)

Mulitmediadaki şarkıyı okurken dinlemenizi tavsiye ederim. (Birdy - Wings)

Siyah çantamı yukarı koyduktan sonra yerime oturup kemerimi bağladım ve kafamı boşaltmaya çalıştım. Son bir kaç gündür yaşadıklarımdan sonra tatili hak ettiğimi biliyordum.

Uçak kalkışa geçip kısa bir süre sonra bulutların üzerinde yerini bulunca hızla etrafıma göz gezdirdim ve çaprazımda oturan sarışın kızı incelemeye başladım. Sürekli ellerini kemirerek fazlasıyla stresli olduğunu belli ediyordu. 

Geçirdiğim ağır tedavilerden sonra ufak eğlenceleri hak ediyordum. Hayatımı gerçekten yaşamak için fırsatım olmamıştı, ben daha doğduğumda kaybetmiştim. Hostesler en önden içecek dağıtımına başladıklarında cebimden çıkardığım bozuk parayı inceledikten sonra "Yazı gelirse bu kaderdir, tura gelirse unut gitsin" dedim.

Parayı havaya atıp tuttuktan sonra elimi yavaşça kaldırdım ve parayı cebime koydum.

Hostesler bana yaklaştığında "Almayayım" dedim ve onları geçiştirdim. Sarışın kıza dönüp tekrar baktım ve titreyen elleriyle kahveyi almasını bekleyip yerimden kalktım.

Bu kader Mete!

"Burası boş mu?" Sarışın kız bir kaç saniye gözleriyle beni süzdükten sonra aceleyle küçük çantasını çekip "Tabi, buyrun" dedi. Derin bir nefes aldıktan sonra sadece bundan zevk al Mete dedim.

"Ben Mete" Kız ufak bir dalgınlıktan sıyrılıp bana baktı ve bakışlarıyla beni anlamadığını belirtti.

"Mete, Adım" Kendimi böyle zoraki tanıştırma fikri pekte hoşuma gitmiyordu. Elimi cebimin üstüne götürdükten sonra para dedim ve tekrar derin nefes aldım.

"Rüya bende" Aynı adı gibi Rüya'da hissettiren ses tonu karşısında bir kaç saniye tökezledikten sonra uzattığı elini tuttum. Aferin Mete, turnayı gözünden vurdun!

"İzmirli misin?" Kafasını evet anlamında salladı. 

"Peki ya sen?" 

"Sadece bir haftalık kaçamak"

Bu tamamen yalandı. Benim istediğim kalan bir kaç haftamı hep görmek istediğim İzmir' giderek geçirip daha sonra gün saymaya başlamaktı. Salisesi salisesine sayacaktım, hiç durmadan. Sonuna geldiğimde beynimin dağılacağını ve sonsuza kadar göçeceğimi biliyordum. Artık kaçmak yoktu. Artık korkmak yoktu.

Bana gülümsediği zaman aklımdan geçen tek bir düşünceyi bile bilmiyordu, fazlasıyla masumdu. 

Yaklaşık on dakika sonra kaptanın anonsuyla kemerimi bağladım ve hayallerimin şehrine inişe kadar tek kelime etmedim. İçimdeki kargaşayı atlatmak zordu. 

Uçak iner inmez saçmaladığımı farkedip hızla yerimden kalktım ve uçağın tamamen durmasını beklemeyip çantamı yukarı taraftan aldım. Öne doğru hızla yürürken tek düşündüğüm boş bir koltuk bulmaktı. Tam ön sıraya kadar geldiğimde bulduğum boş koltuğa, kızıl saçlı yaşlı bayanın yanına oturdum ve gülümsedim. 

Uçak tamamen durup kapılarını açınca var gücümle öne atıldım ve hızla merdivenleri inip karşımdaki otobüse bindim. Sarışın kızla tanışmaya çalışarak neler saçmaladığımı bilmiyordum. Onu karanlık dünyama çekmek ve hastalığımla tanıştırmak ona yaşatabileceğim en kötü şeydi. Herkes otobüse bindiğinde araya karışıp kendimi sakladım ve boşluktan Rüya'yı izlemeye başladım. 

Çıkar şunu aklından!

Bagaj kısmına geldiğimizde hala daha salak gibi Rüya'yı izliyordum. Kadere asla güvenmeyen biriydim, bana sürekli ihanet etmişti. Şimdi en değişebilirdi ki? Benimle oyun oynuyordu. 

Siyah çantamı sırtıma taktıktan sonra kapıya yöneldim ama çıkamadım. Kafama bir kaç kere vurduktan sonra içimden lanet olsun dedim ve adımlarımı bagaj alma kısmına doğru yönlendirip gözlerimle Rüya'yı buldum.

"Yardım ister misin?"

Şaşkın ve bir o kadarda sevinmiş bir ifadeyle bana baktıktan sonra "Kendim halledebilirim" diye yanıtladı. 

Çıkışa kadar eşlik ettiğimizde sona geldiğimizi anlamıştım. Ya şuan kadere şans verecektim yada çekip gidecektim. Çekip gitme yanım ağır basıyordu ki onun "Hoşçakal" demesiyle gerçek dünyaya döndüm ve "Bekle" dedim. Bana dönene kadar kolunu tuttuğumu bile farketmemiştim.

Derin nefes aldım ve cesaretimi topladım.

Artık korkmak yok Mete!

"Biliyorum tanışalı fazla olmadı ama sadece bir hafta... Sadece bir haftanı benimle geçir, sonrasında ikimizde birbirimizi unutacağız"

Sadece Bir HaftaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin