He's Mad

32: Strategies

Oh Lord, Bathala, o lahat na ng mga santo sa planet earth... HELP ME!

- Chiyo

💟💟💟

Mijares MAIN Mansion

" Jhiro, sure ka ba bro? " Marcus asked worriedly. Nakakunot ang noo nito habang nakaharap kay Jhiro. He's making that face that he didn't usually do, kaya naman pati ako ay nag aalala na. I'm so nervous to the point na nagpapawis na ang dalawang kamay ko. I'm shaking and my heart was beating so loudly.

Hindi ko pa nakikilala o nakikita ang lolo ni Jhiro, but the way he talks about him make him seems a very Strict and scary person. Well—hindi mapagkakailang mag lolo nga sila.  Pareho sila malamang ng ugali. Tho. I doubt it na ganoon na lamang magiging maayos ang lahat. This is too sudden! Hindi kaya ng puso ko.

" J-Jhiro, umuwi na lang kaya tayo? " I said while tugging his suit. Napatingin naman siya saakin. He smirks.

" Why? Are you chickening out? " He teased me. Challenging.

Hah!??? And because I'm a simpleton, naasar naman Ako.

" Haa!? Ako? Chicken?? Hindi ah! Tara na! " Sabi ko sa malakas na boses at nagpatiuna nang bumababa sa sasakyan. But my jaw dropped when a very.as in. VERY! Big mansion welcomes me. Ano to!? Palasyo??! Literal na nakanganga ako habang pinagmamasdan ang mala palasyong bahay ng mga Mijares. Kung malaki ang mansion ni Jhiro siguro' y doble ang laki nito! I gulped and glanced to Jhiro. Naka ngiti lamang ito at halatang aliw na aliw sa nakikita.

" Let's go wife. " He said and grab my hand. We were walking towards the big mansion when Marcus said. " Jhiro. Alam mo at alam kong gwapo ako.. Pero ayoko talaga kay Grandpa. Kaya mauuuna na ako! Bye!! " Sabi niya at naglakad papunta sa kotse niya. We just looked at his ragging car while thinking.

Jhiro: He ran away. 😑
Chiyo: He ran away. 😑

Hindi nalang kami nagsalita dahil sa pag exit ni Marcus. Ganoon na lang siguro ang takot niya sa matandang iyon na lalong nagpalakas ng nerbyos ko. Oh Lord, Bathala, o lahat na ng mga santo sa planet earth... HELP ME! I prayed while walking. Ganito siguro ang feeling bago ka bitayin . You know you'll die after this but you don't have any choice but to face it. Kahit na nakabuntot lang saamin ang mga MIB pakiramdam ko unsafe ako, na para bang any moment may babaril saakin.

Jose Rizal, ganito pala ang feeling mo noong babarilin ka sa Luneta. I feel you now.

I'm thinking those none sense things na hindi ko namalayang nakatitig na saakin si Jhiro. I just felt his hand squeezes mine. Napatingin naman ako sakaniya, he stopped walking and look at my right side. He said ' Look ' kaya naman tumingin ako roon. And I swear pakiramdam ko nasa isang fairy tale book ako! It's a garden that full of roses! And there's a pretty gazebo there! Is this heaven on earth?

" Wow " I said in awe.

I heard him chuckles and tugged my hand para madikit ako sa kaniya. He hugs my shoulder and said. " I didn't have much of good memories in this mansion, I hated staying here like Marcus. But I always thought that this Garden is not that bad. " pagkuway sabi niya. Not bad!? E sobrang ganda kaya nito! Feeling ko nga sobrang alaga ng mga red roses dahil kumikinang talaga sila.

Makapag selfie nga later. Hehe, Shichimi may Phone na Ako! Jhiro gave it to me nung nasa eroplano kami para daw pag may nangyari saakin kapag wala siya, tawag lang daw ako. Nakakaloka IPhone tapos latest model pa! Pak ganern! Minsan may pakinabang na si Jhiro Shichimi!

Yup, I'm distracting myself sa kung ano ang magaganap, kaya naman puro kalokohan nalang ang iniisip ko.

We proceed inside the mansion. And kung napanganga ako kanina ngayon naman ay parang nanlalambot na ang mga tuhod ko dahil sa gara ng loob ng mansion! Daebak. Jusme! Parang si Jun Pyo lang pala ng F4 ang asawa ko?! How can they live in this mansion? Maids, Butlers, Guards, maloloka na ako sa mga trip ng mayayaman!