'Goedemiddag waar kan ik jullie mee helpen?' Vraagt een mollige vrouw die achter de balie zit. 'Ik kom mijn dochter inschrijven.' Zegt Levi. Dus hier kwam het moment het martel moment waar Levi naar uitkeek. Om mij heen lopen allemaal kinderen. 'Naam?' Vraagt de vrouw bod. 'Megan Graham.' Antwoord ik beleeft. 'Leeftijd?' Vraagt ze weer bod. 'Twaalf.' Antwoord ik terwijl ik om mij heen kijk. 'En vind je het spannend?' Vraagt Levi. Ik kijk hem aan. Dan kijk ik om mij heen. Een paar mensen kijken naar Levi en naar mij en kunnen ons gesprek afluisteren. Mijn tactiek is dan maar om hem te negeren. 'Is dat een ja. Zal ik dan maar mee lopen naar het lokaal en kleine Megan haar handje vasthouden?' Zegt Levi alsof hij tegen een peuter praat. De dikke vrouw achter de balie kijkt even op en ik merk dat ik rood word. 'Nee pap, ik vind het niet spannend en ga alsjeblieft weg.' Zeg ik geïrriteerd. Ik duw hem van mij weg en pak mijn rooster en plattegrond van de vrouw aan. De bel gaat en ik wil weglopen naar mijn lokaal. Ik draai me nog even om. 'Ik weet alleen niet of ik het kan.' Zeg ik benauwt. Levi glimlacht vriendelijk naar mij. 'Tuurlijk kun je het.' Zegt hij. Ik schuifel een beetje heen en weer met mijn voet. 'Ik moet nu maar eens gaan.' Zegt Levi en geeft me een kus op mijn wang. Ik veeg met mijn mouw over mijn wang en loop van Levi weg. Nog even hoor ik hem achter mij grinniken. Snel loop ik de trap op en ga mijn eerste lokaal binnen. De eerste paar lesuren gingen wel redelijk, in het eerste lesuur heeft de leraar mij voorgesteld aan de klas. Het tweede lesuur was prima gegaan, de derde- en vierde lesuur gingen wel. Nu ging de bel voor de lunch. Iedereen stormt de trap af om maar zo snel mogelijk naar de kantine te kunnen. In de kantine ga ik aan een tafeltje zitten en pak mijn lunch, beker en telefoon uit mijn tas. Ik pak mijn laatste broodje uit de zak - want de rest had ik al opgegeten in de vorige pauze - en begin ervan te eten terwijl ik rustig op mijn telefoon kijk. Van Levi had ik een paar berichten gekregen. Ik open berichten en app hem terug. Dan kijk ik naar zijn profiel foto. Ik neem een slok drinken en verslik me. Op zijn profiel foto staat hij met Lena. Misschien wel voor de missie maar alsnog. Ze zagen er wel schattig uit met zijn tweeën. Hoestend leg ik mijn telefoon neer en zet ik mijn beker op tafel. Ik wil naar achteren leunen maar ik ben zo slim om te vergeten dat ik op een bank zit dus van ik naar achteren. Ik stoot met mijn knie mijn beker aan die ook valt. Mijn hele broek ik nat en mijn hoofd doet pijn van de klap tegen de grond. Er lopen een paar jongens langs. 'Ieuw Megan heeft in haar broek geplast!' Schreeuwt een van de jongens. Rustig kom ik met mijn hoofd van de grond en sta ik op. Om mij heen kijkt iedereen mij aan. Een paar mensen beginnen met elkaar te fluisteren. Dan kijk ik naar de grond waar mijn prachtig geel gekleurde citroen ranja op de grond lag. De jongens beginnen hard te lachen. Even weet ik niet wat ik moet doen. Ik vind mijn rol weer terug en pak al mijn spullen en gooi ze in mijn tas. Zo snel als ik kan ren ik naar de parkeerplaats. Ik pak mijn telefoon erbij en begin Levi te bellen. 'He Megan hoe is het?' Vraagt hij vrolijk. 'Heel goed. Echt super.' Zeg ik sarcastische. 'Kun je omdat alles hier zo goed is naar school rijden om me op te halen.' Zeg ik er nog achteraan. Ik laat een kleine golf van paniek in mijn stem horen. Levi hangt op zonder iets te zeggen. Ik laat mijzelf op de stoeprand vallen en kijk naar mijn broek. Bij mijn kont en tussen mijn benen is het het natst. Ik had het voor elkaar gekregen om op mijn eerste schooldag en op mijn eerste missie dag mijzelf in te schrijven voor een peuterschool. Ik begin na te denken hoe Levi zou reageren. Op dat moment hoor ik een auto de parkeerplaats oprijden. Ik sta op en trek mijn sweater iets naar beneden. Niet dat het helpt maar het geeft me een beter gevoel. Levi stopt voor mij en ik stap in. Levi kijkt mijn aan. Eerst nog bezorgt maar nu staat hij op het punt om in heel hard te lachen. 'Houd je kop.' Zeg ik boos en doe mijn gordel om. Levi rijd weg en begint heel hard te lachen. 'Oh sorry hoor.' Zegt hij door hij lachen door. Ik kijk hem nors aan. Hij houd direct op met lachen. Hij opent zijn mond maar voor hij ook maar iets kan zeggen zeg ik al. 'Hou erover op. Het is gewoon citroen ranja en het ergste is nog dat ik het niet eens lus.' Zeg ik vel en ik sla mijn armen over elkaar heen en kijk naar buiten. 'Gewoon ranja.' Herhaalt hij. De rest van de rit bleef het stil. Levi rijd de straat in en stopt voor het huis. We stappen uit en ik ren snel naar de voordeur. Levi komt rustig aanlopen. Hij doet de deur open en ik sprint naar boven. Ik gooi mijn kamerdeur open en ren naar mijn kledingkast. Ik de mijn kleren uit en pak een nieuw setje. Ik leg mijn kleren op mijn bed en begin mijn broek aan te doen. Terwijl ik springend in mijn kamer mijn broek aan doe klopt Levi op de deur. 'Binnen.' Roep ik en doe mijn rist van mijn broek dicht. Levi doet de deur open. Zijn ogen glijden vanaf mijn gezicht naar mijn topje, mijn buik en tenslotte mijn broek. 'Wat?' Vraag ik bod. 'Niks. Niks. Ik heb je moeder net gebeld en school.' Zegt Levi afwezig. Ik heb net mijn hoodie gepakt maar laat hem weer los. 'Je hebt mama hierover gebeld. Ik ga zo dood nu. Als mama iets weet komt Harper er ook achter en dan kan ik het al helemaal vergeten dat ik morgen nog een normaal leven lijd.' Zeg ik in paniek. Ik pak mijn hoodie weer op en trek hem aan. Snel loop ik langs Levi heen en geef hem expres een duw zodat hij tegen de deurpost aan botst. Ik ren de trap af en pak mijn mobiel en begin Lena te bellen. 'Oh he Megan. Je vader had net gebeld. Is alles goed?' Vraagt Lena bezorgt. Ik begin door de woonkamer te ijsberen. 'Ja alles is en gaat goed. Ik wou alleen even zeggen dat het citroen ranja was en dat Harper hier niks van hoeft te weten.' Zeg ik snel. Ik begin nog sneller heen en weer te lopen. Levi loopt rustig de woonkamer in. 'Gewoon ranja. Tuurlijk. Net zoals in groep vier dat was ook gewoon ranja.' Zegt Lena onschuldig. Ik hang direct op en laat me op de bank vallen. 'Wat was er met groep vier?' Vraagt Levi direct. 'Wat? Groep vier. Niks.' Zeg ik snel. 'Trouwens echt een prachtige profiel foto met mama. Jullie zijn elkaar nog net niet aan het lebberen.' Zeg ik snel om het onderwerp ergens anders op te leggen. Levi trekt een wenkbrauw op. 'Kun je me nu vertellen wat er in groep vier was?' Vraagt hij. Ik kijk hem boos aan. Hij pakt zijn telefoon. 'Harper.' Mompelt hij terwijl hij wat op zijn telefoon intypt. 'Oké oké ik vertel het. Maar beloof om niet te lachen.' Zeg ik snel. Levi knikt en legt zijn telefoon weg. 'Nou het was gewoon dat we verstoppertje speelde in mijn klas en ik had me verstopt in een kist. En als ik verstoppertje speelde vroeger moest ik altijd naar de wc omdat ik het zo spannend vond. Maar deze keer kon ik zeg maar niet wegrennen naar de wc dus ja. Je snapt wel wat er verder is gebeurt. Maar Harper heeft me toen opgehaald van school en toen was ze zo aardig tegen mij geweest dat ik die week door haar alleen maar nachtmerries heb gehad.' Zeg ik. Levi kijkt mij aan. 'Gebeuren er ook eens dingen in je leven waarbij je bent zoals elk ander normaal kind.' Zegt hij lachend. Ik voel dat ik weer rood word. 'Je zou niet gaan lachen. Maar nee er is nog niks normaals in mijn leven gebeurt. Ik hoopte dat vandaag wel een goede dag zou worden maar zoals gewoonlijk moest dit gebeuren. Trouwens ik sterf van de honger. Mag ik wat eten?' Vraag ik smekend. Ik kijk Levi zo aardig mogelijk aan. Levi doet net of hij nadenkt. 'Nee.' Zegt hij tenslotte. Ik zucht en laat mijzelf van de bank vallen. Levi loopt naar de bank toe en gaat erop zitten. Hij zet zijn voeten op mijn rug en duwt me zachtjes tegen de grond. 'Au!' Schreeuw ik hard. 'Oh sorry ik had je daar niet zien liggen.' Zegt hij plagerig. Ik sta op en veeg het stof van zijn sokken van mijn rug. Levi heeft een schaal met popcorn vast. 'Harper werkt tot ongeveer zeven uur aan een project bij iemand thuis.' Zegt Levi. 'En mama zit zeker tot laat in een vergadering.' Zeg ik. Levi knikt. Van Lea had ik namelijk gehoord dat Lena in een of ander speciaal veiligheid bedrijf werkt. Ik ga naast Levi op de bank zitten en pak een hand popcorn. 'Wat wil je kijken. Thriller?' Vraagt hij. 'Euhm nee liever niet.' Zeg ik. Levi kijkt mij aan. 'Oh oké. Te bang?' Vraagt Levi kinderachtig. 'Ik nee. Ja. Misschien.' Zeg ik beschaamt. Levi kijkt mij lachend aan. Met een rood gezicht pak ik de afstandsbediening van hem af en begin zelf naar een leuke film te kijken. Na vijf minuten zoeken geef ik het op. 'We kijken vanavond wel.' Zeg ik. Ik laat mijzelf opzij vallen en ga op de bank liggen. Levi pakt de afstandsbediening van mij af en zet een film op. Ik pak mijn telefoon erbij. Levi staat op en loopt weg. Ik pak de popcorn bak en kijk naar de televisie. 'Wauw Sirieus.' Roep ik richting de keuken. Levi heeft een of andere kleuterfilm opgezet die ik niet kende. Ik ben heus niet de enige die dan de film gaat kijken omdat ik gehypnotiseerd word door het beeld. Toch? Na een half uur kijken krijg ik een berichtje binnen op mijn telefoon. Ik open het bericht en bekijk de foto die Levi in een soort van "gezin" chat heeft gezet. 'Paaaap! Sirieus!' Roep ik hard. Levi had een foto van mij gemaakt terwijl ik de kleuterfilm kijk en popcorn eet. Zie die gehypnotiseerde televisie beelden brengen ook mij weer in de domste situaties. Levi komt de woonkamer in lopen. 'En geniet mijn kleutertje van haar film.' Zegt Levi op een baby achtige toon terwijl hij over mijn hoofd wrijft. Ik kijk hem nors aan en wil de televisie uitzetten. Maar Levi is me te snel af en pakt de afstandsbedinging af. 'Nu kies ik de film.' Zegt hij. 'Maar je hebt net al deze film gekozen.' Zeg ik beduusd. Levi haalt zijn schouders op. Hij gooit een deken over mijn hoofd en zet een film aan. Ik had niet kunnen zien welke het was door het deken. Ik trek het deken van mijn hoofd. Mijn haar knettert. Ik gooi het deken richting Levi en ga weer rechtop zitten. 'Ik zij toch al dat ik geen thriller wou kijken.' Zeg ik boos als de titel in beeld komt. 'Oh nee toch heb ik die aan gezet. Wat gemeen van mij.' Zegt Levi. Hij trekt mij naar zich toe waardoor ik tegen hem aan zit. Zodra de film begint komt er een schrik moment. Ik duik direct met mijn hoofd onder het deken. Levi begint hard te lachen en ik geef hem een stomp in zijn maar. Uiteindelijk naar vijfhonderd keer onder het deken te zijn gevlogen en dat Levi mij steviger vast begon te pakken was de film afgelopen. 'Is het al zo laat. Ik zou jou eens mijn kookkunsten laten proeven.' Zegt Levi en staat op. De bel gaat en hij loopt naar de voordeur en komt terug met twee pizza dozen. 'Wat een kookkunsten.' Zeg ik sarcastisch. Ik pak de pizza aan en doe de doos open. 'Yes Hawaï!' Roep ik vrolijk. Rustig beginnen we aan onze pizza's.
