Hoofdstuk 9

68 4 6
                                    

Ik stap uit Liam zijn Tesla suv. Ik bekijk de auto goed. Blijkbaar houd Liam ernstig veel van zijn auto want er zit geen enkele vlek op. Ik loop naar de klep waar Liam nu ook staat en help hem om de boodschappen uit de auto te halen. In de supermarkt was er een vrolijke sfeer tussen ons. Ik had de taak gekregen om het avondeten uit te kiezen dus eten we deze avond noedels. Liam was rustig door gegaan met de rest van de spullen pakken. Voor het grootste gedeelte was het gezond wat hij had gekocht. Vooral salades en fruit, terwijl ik terug kwam met chips en chocolade. Liam had een wenkbrauw opgetrokken en ik had hem vragend aangekeken. De weg naar de supermarkt had ongeveer driekwartier tot een uur geduurd. Liam geeft me een zware tas een. Ik pak hem en de tas zakt direct naar de grond. Hij begint te lachen. Ik kijk hem boos aan. 'Ik was al weer vergeten dat kleuters geen spieren hebben.' zegt hij spottend. Ik werp hem een felle blik en pak de tas op. Liam pakt de ander en we lopen samen door de gang naar de lift. Ik zet de tas direct op de grond als we in de lift staan. Ik buig mijn vingers en hoor ze knakken. De deuren van de lift gaan weer open en ik pak de tas op en loop naar onze kamer. Ik zet de tas bij de keuken en loop dan snel naar de bank. 'Yo luilak! Morgen begint je snel training weer.' Schreeuwt Liam vanuit de keuken. 'Je word om half één bij Dave zijn kantoor verwacht.' zegt hij. 'Oké.' zeg ik alleen en kijk op de klok. Het is al kwart voor één. 'Jij ongelofelijke ingezakte drol.' roep ik richting de keuken. Liam komt lachend de woonkamer in. Ik sta haastig op. 'Ik vind prins toch beter.' zegt Liam plagend. Ik werp hem een walgende blik. Liam loopt voor mij langs en doet de deur voor mij open. 'Ik maak wel wat voor mijn kleuter dan kun je me later wel bedanken.' zegt Liam vriendelijk. Ik loop langs hem en negeer zijn vriendelijke poging. Ik loop naar de lift en druk net zo lang op het knopje tot de lift er is. Dan druk ik op het knopje waar nummer twee op staat en begin tegen een wand van de lift te leunen. Ongeduldig kijk ik om mij heen. De lift stopt en de deur gaat open. Ik loop er snel uit en loop zonder te kloppen het kantoor binnen van Dave. Hij zit niet in zijn kantoor. Ik kijk zijn kantoortje rond. Er staat een wit bureau, daar achter een zwarte bureau stoel. Voor het bureau staan twee zwarte stoelen die best comfortabel zitten. In het kantoor verder staat een boekenkast met aan de linkerkant een foto van Dave en zijn familie. Een muur aan de rechterkant van het kantoor ik gemaakt van glas wat uitkijkt op het trainingsveld. Op Dave zijn bureau ligt een mapje met mijn naam erop. Ik pak hem op en de deur achter mij gaat open. Elke spier in mijn lichaam spant zich aan. Ik bal mijn handen tot vuisten. 'Goedemiddag Skyler.' hoor ik Dave zeggen. Ik ontspan. Hoe snel het spionnen leven je instinct veranderd is echt verbazend snel. Ik recht mijn rug en draai me om met de map in mijn hand. 'Deze is voor mijn volgende missie nietwaar?' vraag ik hem. Dave knikt. 'Mooi dan kan ik nu weer gaan.' zeg ik en loop langs Dave heen weer naar de lift. Ik heb geen zin om langer dan vijf minuten in Dave zijn kantoor te staan. De lift gaat voor mij open en ik stap erin. Ik begin te ijsberen. Ik zou de envelop pas in mijn kamer openmaken. De lift gaat open. Niet op de twintigste verdieping. Een jongen stapt in. Ik kijk hem even aan, hij kijkt ook naar mij. Ik druk weer op het knopje naar de twintigste verdieping. Ik heb geen zin om met een jongen in een lift te staan. De jongen zijn blik valt op de envelop. 'Nieuwe missie?' vraagt hij. Ik knik. De lift gaat open en ik stap eruit. De jongen blijft staan en moet naar de eerste verdieping. Ik houd het pasje voor de deur en open hem. Een heerlijke geur van ei komt op mij af. Ik adem diep in en doe de deur achter mij dicht. 'Hey!' roep ik richting de keuken. Liam komt de woonkamer inlopen met twee borden. Ik kijk gulzig naar het  bord. 'Oh Liam je had toch wel gelijk.' zegt Liam kinderachtig. 'Oh Liam wat ongelofelijk aardig dat je voor mij een broodje ei hebt klaar gemaakt. Ik zou de volgende keer dat je het voor mij klaar maakt echt zoenen.' zeg ik overdreven. Liam trekt zijn wenkbrauwen op. 'Als ik je daar een plezier mee doe.' 'Ieuw nee het was een grap.' zeg ik terwijl ik naast Liam op de bank ga zitten en het bord pak. Liam grinnikt en pakt de afstandsbediening. Hij zet een film op en we eten rustig het eten op. Ik zet mijn bord op de tafel en pak de envelop die ik daar heb neer gelegd. Ik scheur de boven kant eraf en begin te lezen.

Spy world Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu