Çok yiyorum
Memnun değilim halimden
Yine de kendimi firenliyemiyorum
Önümde kırık aynalar gibi hayatın parçaları
Gitmesinler diye yalvardığım saçlarım avuçlarımda
Ağzımda çektirmeye kıyamadığım çürük azı dişleri
Sevemedim gençliğimden habersiz gidişleri
Ellerim ağır işle belki hiç uğraşmadı
Durduk yere inadıma çabucak nasırlaştı
Yediğim her bir lokma gitmiyor yapışıyor
Zannediyorum ki herkes dönmüş bana bakıyor
Bastığım yer sallanıyor yada öyle sanıyorum
Derinden bir iç çekip hayale dalıyorum
Yabancıyım kendi kendime
Yiyorum,çok yiyorum
Keyif olsun diye değil
Deprosyandayım
Yaşlanmayı sevmiyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUGÜN
PoetryBUGÜN ÖYLEYSE KENDİMİ ÖZGÜR BIRAKTIM ''DELİLİK KORKUSU SIRADAN İNSANI HAYAL GÜCÜNÜ GELİŞTİRMEKTEN ALIKOYAR'' VAAAV.OH BE YILLARCA KENDİMİ BİR MENGENEYE SIKIŞTIRIP DURUYORDUM. O NE DER BU NE DER NE DÜŞÜNÜRLER HAYALLERİMİ ACIMADAN TEK TEK KIRIYORDUM B...
