Eğri büğrü,yerlede sürünen bir hayatım oldu
Söğüt dalları gibi
Hep yere değdim, yerlere serildim
En dipten bakabildim malesef yükseklere
Ve sevdalandım
Ulaşamadığım uzak mesafelere
Böyle garip bir takıntım vardır benim
Kendimi hiç sevemedim
Hep ben gibi olmayanlara özendim
Çoğu kez köknar ağacı gibi olmak mesala
Evet köknar olmayı gerçekten çok istedim
Kavaklara benzeyen nazlı ve uzun
Dalları yere değmeyen
Eğilmeyen
Çam ağacı gibi de her mevsim yeşil
Pes etmeyen
Solmayan
Dökülmeyen
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUGÜN
PoezieBUGÜN ÖYLEYSE KENDİMİ ÖZGÜR BIRAKTIM ''DELİLİK KORKUSU SIRADAN İNSANI HAYAL GÜCÜNÜ GELİŞTİRMEKTEN ALIKOYAR'' VAAAV.OH BE YILLARCA KENDİMİ BİR MENGENEYE SIKIŞTIRIP DURUYORDUM. O NE DER BU NE DER NE DÜŞÜNÜRLER HAYALLERİMİ ACIMADAN TEK TEK KIRIYORDUM B...
