İçime bir ateş düştü
Gönlümden bir sevda göç ediyor
Böyle yanmaz sanırdım canım
Yaşadıklarım
Tarifsizliğin uç noktasındayım
Saçlarımın ucu titriyor
Tırnaklarım sızlıyor
Kahkahalar,gözyaşları ve sevdiğim sabah kahvaltıları
Hatıralarım
Buharlaştı ,tutamadım uçup gidiyor
Esaret mi ,kurtuluş mu
Duygularım karışık,aklım ermiyor
Duvarlar yıkılıyor üstüme
Eşyalarım bile ağlıyor
Ben suskun
Eski mektupları çöpe atamıyor ellerim
Yonulmuş bir gül gibi avuçlarımda kalbim
Sorgusuzca her hatayı bağrıma basıverecek gibiyim
Bunca yıpranmışlıktan sonra
Silerim zannettiğim
Kırgınlıktan dilim dönmüyor sevdiğim
Vazgeçmek için vazgeçtiğim
Hoşçakal
Yalan bir hayatın içinde ,doğru oluyorsan ,kaybetmek için doğdum sanıyor insan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUGÜN
PoesíaBUGÜN ÖYLEYSE KENDİMİ ÖZGÜR BIRAKTIM ''DELİLİK KORKUSU SIRADAN İNSANI HAYAL GÜCÜNÜ GELİŞTİRMEKTEN ALIKOYAR'' VAAAV.OH BE YILLARCA KENDİMİ BİR MENGENEYE SIKIŞTIRIP DURUYORDUM. O NE DER BU NE DER NE DÜŞÜNÜRLER HAYALLERİMİ ACIMADAN TEK TEK KIRIYORDUM B...