Küçükken pembe panjurlu ev hayallerim vardı
Büyüdüm
Ne göreyim
Ev var,panjur var ama pembesi yok
Pembe kayıp
Yollara vurdum kendimi
Dağ bayır,şehir şehir
Kayıp pembemi aradım
Yoktu
Ben mi kaybetmiştim
Birileri mi çalmıştı
Yoksa yağmurlarda mı yıkanmıştı
Yoktu
Pes etmedim
Sürekli arıyordum
Sürekli peşindeydim
Derken birgün o aksaçlı ,ak sakallı dedeyle karşılaştım
Ünü dillere destan
Bilir dedim
Sordum
Dedim çok şey bilirsin
Ben pembeyi kaybettim
Bunuda bilirmisin
Bana bulabilirmisin
Güldü
Dedi pemben kayıp değil
Aynaya bir bak
Pembe sensin,sen pembesin
Hayatına bir dokun
Herşeyin pembeleşsin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUGÜN
PoésieBUGÜN ÖYLEYSE KENDİMİ ÖZGÜR BIRAKTIM ''DELİLİK KORKUSU SIRADAN İNSANI HAYAL GÜCÜNÜ GELİŞTİRMEKTEN ALIKOYAR'' VAAAV.OH BE YILLARCA KENDİMİ BİR MENGENEYE SIKIŞTIRIP DURUYORDUM. O NE DER BU NE DER NE DÜŞÜNÜRLER HAYALLERİMİ ACIMADAN TEK TEK KIRIYORDUM B...
