Ne umutlar ekmiştin oysa gönül bahçeme...
Büyümesini umut ettiğim... "Umudumu"kaybettim
O yüreğime sığdıramadığım aşkımı...
Bir başka sevdaya uğurladım bir gecede...
Şimdi o başka ellerde
Onun için çığlık çığlık ağlarken...
Gitmesine boyun eğdim çaresizce...
Yüreğime düşen bir ateş topuna rağmen...
Mutluluğunu istedim
Ya hiç bir şey gelmiyordu elimden...
Yada gerçekten mutluluğunu istiyordum...
Zamanın durduğunu ne çok istemişimdir bir bilsen...
Herşeyin ardından bir suskunluk çöktü üzerime...
Gidişiyle değişmişti ömrüm bir gecede....
Gidişiyle onla olan herşeyde gitti...
Başkasının aşkına karışmıştı çoktan...
Ayak izi bile kalmamıştı sokağımda...
Martıların çığlığı yok olmuş
İçimde başlayan o savaş,
O haykırış hiç dinmeyecek biliyorum
"Unut onu" diye haykıran yüreğimi söküp atasım gelirken
Hala ismini sayıklıyor ruhum
Her gece yastığıma gömülüp
Saatlerce ağladım
Her göz yaşı hançer misali saplandı yüreğime
Ben hep gidenin ardından aradım mutluluğumu
Bugüne karışıp dünü unutmadım
Teninde başkasının kokusuyla
Dönüp gelmesine bile razıydım
Bağlandıkça kaybetmeme rağmen
İçimde durdurak bilmeyen yangını söndürmek için
Aradım kaybettim kaybettiğimin mutluluğunu
Bir zamanlar nefes diye cektiğim havayı
Kaybedişlerimin içinde arıyorum
Artık ne o hava aynıydı
Nede ben
Bir çare ve yalnız