Abby
Oh my goodness. Over een paar uur komt Nash me al halen, waahh. Hij had nog niet gezegd hoe hij zou komen. Ik hoop dat hij er geen hele heisa van maakt.
Ik besluit nog even naar Joy te appen. Ze heeft sindskort ook een telefoon gekregen gelukkig. In het weeshuis mag je eigenlijk geen mobiel hebben, maar ik kreeg er eentje van thuis mee toen ik daar kwam. Hij is echt al super oud en sloom, maar ik kan er wonder boven wonder op appen!
Abbyy: Heeyyyyy
Joy: Hey schatjeeee, ik zie je bijna weer!!!
Abby: Yeaahhh, can't wait anymoree
Joy: Btw we gaan zo shoppen, ff leuke spulletjes voor je halen
Abby: Echt?! Maar wie moet dat betalen dan?
Joy: Sufferd, wat denk je? Dat betalen de boys!
Abby: Oh oke, I didn't know okaay?
Joy: Haha grapje man, kon jij ook niet weten ;)
Abby: Ughh, waarom duurt het nog zolang man. Ik heb nu al niks meer te doen.
Joy: Zullen we anders even Facetimen?
Abby: Lieve schat, ik ben veel te skeer voor een iPhone. Wat denken jij?!
Joy: Ohja grapje, na ja, dan gaan we straks ook een iPhone 7 voor je fixen hoor
Abby: Jaja doe maar weer duur. Je maakt die jongens nog eens arm.
Joy: Ha, zij arm? Je wilt niet weten hoeveel geld zij hebben man. Maak je daar echt maar geen zorgen om hoor ;)
Abby: Hahaha gelukkig maar.
Joy: Je weet wel dat Maddy niet weet dat jij komt hè?
Abby: Uhm nee?
Joy: Oh nou dat is dan wel zo haha. Jij komt als surprise voor haar verjaardag zegmaar.
Abby: Okee, leukkk
Joy: See ya soon cutiee
Abby: Yesss, byee
Joy: Byebye
Als ik het gesprek beëindigd heb, loop ik naar beneden. 'Ik ga nog even een rondje lopen hoor!' roep ik naar Shannon. Ik kan niet meer wachten. Ik ga geadopteerd worden! Voor het eerst in mijn leven! Ik moet even frisse lucht krijgen om even tot mezelf te komen. Waarom is alles zo ingewikkeld? Waarom moesten mijn ouders omkomen bij die vliegtuigramp? Waarom moest dat vliegtuig neerstorten?! WAAROM?
Waarom was ik enig kind? Had ik geen broers of zussen die voor me konden zorgen? Zonder het door te hebben ben ik gaan rennen. Ik heb het benauwd en loop te hijgen. Had ik nou een soort van flashback? Dat heb ik nog nooit gehad. Ik wil mijn ouders terug....
Nat van het zweet kom ik weer terug bij het weeshuis. Tot mijn verbazing zie ik Nash en Shannon praten. Hoe kan dat? Gaan die paar uur zo snel? Onmogelijk. Ook stink ik van het zweet. Shit, zo kan ik echt niet naar Nash.
Ongezien probeer ik naar de achterdeur te sluipen. Snel glip ik naar binnen. Ik sprint de trap op naar boven. Ik pak een handdoek en deo. Ik hoop dat ik zo een beetje toonbaar ben. Ik kam nog snel een keer m'n haar door en werk mijn mascara bij. Dan ga ik toch maar naar beneden.
'Hey' voorzichtig loop ik naar Nash toe. 'Abby!!!' Hij rent naar me toe en geeft me een knuffel. 'Ik ben zo blij dat je naar ons komt!' 'Uh ja, ik ook.' Door zijn enthousiaste optreden weet ik niet meer hoe ik moet reageren. Tot mijn verbazing ziet hij het. 'Oh, ben ik iets te enthousiast?' vraagt hij bezorgd. 'Nee joh, tuurlijk niet.' Ik ga echt niet tegen hem zeggen dat hij me heeft overrompeld. Dan sta je mooi voor gek.
Ik neem voor de laatste keer afscheid. 'Bedankt voor alle jaren hier, Shannon.' 'Is goed lieverd, we gaan je missen.' Ik krijg nog een pakketje in mijn handen gedrukt. 'Die moet je pas openmaken als je op je kamer bent, straks in je nieuwe huis.' 'Uhm oké. Bedankt.'
Ik zie dat Nash een motor heeft. 'Gast, is die van jou?' 'Jaja, mooie aanwinst hè?' 'Wauw, gaan we daar op rijden?' 'Als jij durft?' 'Ik ben nergens bang voor.'
Oké, nergens bang voor is veranderd. Ik heb een angst opgebouwd. Achterop de motor bij Nash Grier. Never do it again. 'Zo, hoe vond je het ritje?' 'Dit doe ik dus nooit meer, als je dat maar weet.' 'Ah kom op. Zo erg was het toch niet?' 'ZO ERG WAS HET TOCH NIET?! Ik dacht dat ik doodging! Je ging met 200 km/h over de snelweg gek!!' 'Ach, was toch een grapje.' 'Weet maar wel dat ik nooit meer in jou grapjes trap.'
'Ohja. Om het nog even over Maddy te hebben, wij lopen zo naar binnen. Joy en Bart zijn ook binnen, voor je het niet wist; zij wonen hier ook.' 'Ja, dat weet ik.' 'Oké mooi.' 'Ga verder.' Ik ben veel te ongeduldig. 'Wij lopen zo naar binnen. Maddy komt zometeen, niks vermoedend, naar huis. Ze was met Hayes ff weg. Jij bent dan haar surprise. Wij hebben cadeau's gekocht. Je mag die wel geven, als je wilt.' 'Natuurlijk wil ik dat! Wat een super leuk idee!' 'Dat is fijn om te horen. Zullen we naar binnen gaan?'
Het beste moment van m'n leven is aangebroken. Ik zie Maddy weer. Op dat moment zie ik de deur open gaan. Ik spring op van mijn stoel en ren naar Madelyn toe. 'MADDYYYYYYYYYYY!' 'W-w wat doe jij hier?' 'Ben je niet blij?' 'Jawel, maar.' 'Kom op dan! Feest maken!' 'Haha, kom hier gekkie.' Ik geef haar nog een dikke knuffel. Toch blijft het gevoel knagen dat ze het niet leuk vindt....
'Mads, heb je zin in je cadeau's?' 'Always, kom maar op.' 'Oké, krijg je nu de eerste.' Zelf weet ik ook niet wat er in zit, maar dat ga ik natuurlijk niet zeggen. In de eerste zit een paar nieuwe Nike Airmax 2017. Die wilde ze volgens mij heel graag hebben.
Als ze de rest heeft uitgepakt wil Shawn nog wat zeggen. 'Maddy, we willen je wat vertellen.' 'Uh, dit klinkt als iets stoms...' 'Maar dat is het sowieso niet. Namelijk, wij hebben Abby geadopteerd!!' 'Nowaayyy, super vetttt!!' 'Abbye, kom hier. Nog een knuffel!!!!' Ik ren naar haar toe. Dat gevoel van net kan nooit waar zijn, wij gaan nooit meer uit elkaar.
'Ohja, omdat ze hier nu net is, gaan we ook shoppen!' Cameron wil ook nog wat zeggen. 'Degene die geen zin hebben in winkelen, kunnen natuurlijk gewoon hier blijven.' Uiteindelijk gaan we met Nash, Hayes, Shawn, Maddy, Joy, Cameron en ik winkelen. De rest gaat de boel hier verder klaarmaken voor het eten, kampvuur en de rest van het feest.
We gaan dit keer in de limousine. Ze hebben zelfs een chauffeur!! Ongelofelijk. 'Guys, gaan we serieus met dit ding?' 'Ja, wat dacht jij? Dat we hem laten staan voor de sier?' Gelukkig weet ik dat Cameron een grapje maakt. Anders had ik me zwaar beledigd gevoeld :)
Als we ongeveer alle winkels hebben gehad en weet ik veel hoeveel tassen extra, klaar zijn met het winkelen gaan we weer terug. Ik heb ongeveer een levensvoorraad kleren en schoenen erbij plus een iPhone en een laptop!! Wie had dat ooit gedacht: Ik loop hier met de boys van Magcon,een iPhone 7, mega veel kleren en mijn beste vrienden! No better life than the good life!❤
Heey! Wil je weten wat ze verder die avond gaan doen en wat voor spannende dingen er gaan gebeuren tussen Maddy en Abby? Lees dan Adopted By Boys van XxFabienne12xX!!
Zouden vaste dagen om te updaten handig zijn? Zet maar in de reacties!
Vote Comment + Follow <3
JE LEEST
Friends With Boys
FanfictionAbigail is een meisje van 17 jaar oud en woont in een weeshuis. Haar ouders zijn omgekomen tijdens een vliegtuigongeluk. Ze is bestfriends met Madelyn, ook wel bekend als Maddy. Ze trekken altijd met elkaar op en zijn onafscheidelijk. Dan komen er e...